załamanie gospodarcze

Co to jest upadek gospodarczy?

Załamanie gospodarcze to załamanie gospodarki krajowej, regionalnej lub terytorialnej, które zwykle następuje po okresie kryzysu. Załamanie gospodarcze następuje na początku poważnej wersji kryzysu gospodarczego , depresji lub recesji i może trwać dowolną liczbę lat, w zależności od powagi okoliczności. Załamanie gospodarcze może nastąpić szybko z powodu nieoczekiwanego zdarzenia lub może być poprzedzone kilkoma zdarzeniami lub znakami wskazującymi na niestabilność gospodarki.

Zrozumienie upadku gospodarczego

Załamanie gospodarcze to niezwykłe wydarzenie, które niekoniecznie jest częścią standardowego cyklu gospodarczego. Może wystąpić w dowolnym momencie cyklu, prowadząc do faz skurczu i recesji. Teoria ekonomii przedstawia kilka faz, przez które może przejść gospodarka. Pełny cykl gospodarczy obejmuje ruch od doliny do ekspansji, po którym następuje szczyt, a następnie skurcz prowadzący z powrotem do dołka. Chociaż załamanie gospodarcze powinno być bardziej prawdopodobne w gospodarce, która już się kurczy, wydarzenia związane z czarnym łabędziem lub trendy w gospodarce światowej mogą zastąpić dowolny punkt cyklu, aby wywołać załamanie gospodarcze.

W przeciwieństwie do skurczów i recesji nie ma uzgodnionych wytycznych dotyczących załamania gospodarczego. Zamiast tego termin załamanie gospodarcze jest etykietą, którą mogą stosować ekonomiści i urzędnicy państwowi – i może być stosowana miesiące lub lata po faktycznym zdarzeniu. Rządy mają również tendencję do wypowiadania się w kategoriach załamania gospodarczego podczas tworzenia bodźców na dużą skalę podczas paniki na rynku. Podnoszona jest groźba załamania gospodarczego, aby uzasadnić interwencję w gospodarce.

Reagowanie na załamanie gospodarcze

Chociaż gospodarki mogą i nadal doświadczają załamania gospodarczego, rządy krajowe mają silną motywację do prób powstrzymania lub zmniejszenia dotkliwości załamania gospodarczego poprzez politykę fiskalną i monetarną. Załamanie gospodarcze jest często zwalczane kilkoma falami interwencji i środków fiskalnych. Na przykład banki mogą być blisko ograniczenia wypłat, mogą zostać wprowadzone nowe kontrole kapitału, miliardy mogą zostać wpompowane w gospodarkę za pośrednictwem systemu bankowego, a całe waluty mogą zostać przeszacowane lub nawet zastąpione. Pomimo wysiłków rządu, niektóre załamania gospodarcze skutkują całkowitym obaleniem rządu, zarówno odpowiedzialnego za załamanie, jak i na niego reagującego.

Po załamaniu gospodarczym prawie zawsze następuje szereg zmian legislacyjnych mających na celu uniknięcie podobnej sytuacji w przyszłości. Zmiany te są zwykle poprzedzone analizą po upadku, mającą na celu zidentyfikowanie kluczowych czynników prowadzących do upadku i włączenie kontroli do nowych przepisów w celu złagodzenia tych zagrożeń w przyszłości. Z biegiem czasu apetyt na te kontrole finansowe może osłabnąć, prowadząc do rozluźnienia regulacji ryzykownych zachowań rynkowych w miarę zanikania pamięci o załamaniu gospodarczym.

Przykłady w historii

W historii istnieje wiele przykładów załamania gospodarczego na szczeblu krajowym. Każde załamanie gospodarcze zwykle ma swoje własne szczególne okoliczności i czynniki, chociaż niektóre z nich wyzwalają, jak w przypadku Wielkiego Kryzysu. Często czynniki te są mieszane z wieloma czynnikami makroekonomicznymi, które występują podczas skurczów i recesji, takich jak hiperinflacja, stagflacja, krachy na giełdzie , rozszerzone rynki bessy oraz niezrównoważone stopy procentowe i inflacyjne. Oczywiście załamania gospodarcze mogą również wynikać z nadzwyczajnych czynników, takich jak katastrofalna polityka rządu, depresyjny rynek globalny lub stare stany gotowości na wypadek wojny, głodu, zarazy i śmierci.

W Stanach Zjednoczonych Wielki Kryzys z lat 30. XX wieku pozostaje najlepszym przykładem załamania gospodarczego, plasując się zarówno jako największy pod względem szkód, jak i najdłuższy, z którego można wyjść. Krach na giełdzie w 1929 r. był kluczowym katalizatorem upadku, ale problemy zostały spotęgowane przez reakcje polityczne i systematyczne słabości. Po wieloletnim załamaniu gospodarczym amerykańskiej gospodarki nastąpiły szeroko zakrojone reformy regulacyjne mające wpływ na branżę inwestycyjną i bankową, w tym ustawę o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r. Wielu ekonomistów obwiniało załamanie gospodarcze, które rozpoczęło się w latach 20. XX wieku, na brak zaangażowania rządu w gospodarkę i rynki finansowe.

Pełne wyjście z Wielkiego Kryzysu zajęło 25 lat .

Kryzys finansowy z 2008 r. nie jest uważany za załamanie gospodarcze w amerykańskiej gospodarce, ale uważano, że załamanie to w tamtym czasie jest nieuchronne. Zamrożenie rynku kredytowego mogłoby doprowadzić do pogorszenia sytuacji, gdyby nie płynność zapewniana przez Rezerwę Federalną.

Upadłość Lehman Brothers była punktem zwrotnym kryzysu finansowego z 2008 roku, ale nie była jedynym. Ogólnie rzecz biorąc, czynniki związane z kryzysem z 2008 r. obejmowały wyjątkowo luźną politykę kredytową i handlową dla instytucji. Ten brak rygorów doprowadził do dużych strat z tytułu niewypłacalności, które zostały przeniesione i wzmocnione przez rynek instrumentów pochodnych. Podobnie jak w przypadku upadku z lat 20., kryzys finansowy z 2008 r. zaowocował również reformą legislacyjną, głównie w ustawie Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act.

Wielka recesja w latach 2007–2009 trwała niecałe dwa lata, a Stany Zjednoczone odnotowały sześć kwartałów ujemnego wzrostu PKB przy obniżeniu wzrostu o 5,3% w latach 2006–2009. Recesja 2007–2009 spowodowała również, że bezrobocie osiągnęło wysoki poziom 9,6% w 2010.

Istnieje również wiele międzynarodowych zapaści gospodarczych, które miały miejsce w całej historii. Związek Radziecki, Ameryka Łacińska, Grecja i Argentyna znalazły się na pierwszych stronach gazet w tym zakresie. W przypadku Grecji i Argentyny oba załamania gospodarcze były spowodowane poważnymi problemami z długiem państwowym. Zarówno w Grecji, jak iw Argentynie załamanie długu państwowego doprowadziło do zamieszek konsumenckich, spadku kursu waluty, międzynarodowego wsparcia ratunkowego i przebudowy rządu.

Pandemia COVID-19 w 2020 r., która rozprzestrzeniła się na cały świat – zaczynając od Chin, następnie Europy, a następnie obu Ameryk – jest kolejnym przykładem szoku zewnętrznego prowadzącego do globalnego spowolnienia gospodarczego.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Wielki Kryzys lat 30. XX wieku jest uważany za jeden z najgorszych załamań gospodarczych w historii ze względu na jego globalny wpływ, podczas gdy zakres skutków pandemii COVID-19 w 2020 r. pozostaje nieznany.

• Załamanie gospodarcze jest najdobitniej utożsamiane z powszechnym załamaniem normalnych mechanizmów rynkowych i handlu.

• Załamanie gospodarcze nie jest częścią normalnego cyklu gospodarczego ekspansji i kurczenia się.