Ustawa o Giełdzie Papierów Wartościowych z 1934 r.
Co to jest ustawa o giełdzie papierów wartościowych z 1934 roku?
Ustawa o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r. (SEA) została stworzona w celu regulowania transakcji papierami wartościowymi na rynku wtórnym po emisji, zapewniając większą przejrzystość finansową i dokładność oraz mniej oszustw i manipulacji.
SEA zezwoliła na utworzenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC),. organu regulacyjnego SEA. SEC ma prawo nadzorować papiery wartościowe — akcje, obligacje i papiery wartościowe pozagiełdowe — a także rynki i postępowanie specjalistów finansowych, w tym brokerów, dealerów i doradców inwestycyjnych. Monitoruje również sprawozdania finansowe, które spółki notowane na giełdzie mają obowiązek ujawniać.
Zrozumienie ustawy o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r.
Wszystkie spółki notowane na giełdach muszą przestrzegać wymogów określonych w ustawie o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r. Podstawowe wymagania obejmują rejestrację wszelkich papierów wartościowych notowanych na giełdach, ujawnianie informacji, proponowanie pełnomocnictw oraz wymogi dotyczące depozytu zabezpieczającego i audytu. Celem tych wymagań jest zapewnienie uczciwego środowiska i zaufania inwestorów.
SEC może zdecydować się na wniesienie sprawy do sądu federalnego lub rozstrzygnięcie sprawy poza procesem.
SEA z 1934 r. przyznała SEC szerokie uprawnienia do regulowania wszystkich aspektów branży papierów wartościowych. Na jej czele stoi pięciu komisarzy, których powołuje prezes, i posiada pięć pionów: Pion Finansów Korporacji, Pion Handlu i Rynków, Pion Zarządzania Inwestycjami, Pion Egzekucji oraz Pion Analiz Ekonomicznych i Ryzyka.
SEC jest uprawniona i odpowiedzialna za prowadzenie dochodzeń w sprawie potencjalnych naruszeń SEA, takich jak wykorzystywanie informacji poufnych,. sprzedaż niezarejestrowanych akcji, kradzież środków klientów, manipulowanie cenami rynkowymi,. ujawnianie fałszywych informacji finansowych oraz naruszenie integralności broker-klient.
Ponadto SEC egzekwuje sprawozdawczość korporacyjną przez wszystkie firmy, których aktywa przekraczają 10 milionów dolarów i których udziały posiada ponad 500 właścicieli.
Historia Ustawy o Giełdzie Papierów Wartościowych z 1934 r.
SEA z 1934 r. została uchwalona przez administrację Franklina D. Roosevelta jako odpowiedź na szeroko rozpowszechnione przekonanie, że nieodpowiedzialne praktyki finansowe były jedną z głównych przyczyn krachu na giełdzie w 1929 roku. SEA z 1934 r. przestrzegała ustawy o papierach wartościowych z 1933 r., która wymagała od korporacji upubliczniania pewnych informacji finansowych, w tym sprzedaży i dystrybucji akcji.
Inne środki regulacyjne wprowadzone przez administrację Roosevelta obejmują Ustawę o spółkach holdingowych użyteczności publicznej z 1935 r., Ustawę o funduszach powierniczych z 1934 r., Ustawę o doradcach inwestycyjnych z 1940 r. i Ustawę o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. Wszystkie one pojawiły się w środowisku finansowym, w którym obrót papierami wartościowymi podlegał niewielkim regulacjom, a pakiety kontrolne korporacji zgromadziło stosunkowo niewielu inwestorów bez wiedzy publicznej.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Wszystkie spółki notowane na giełdzie muszą przestrzegać wymogów określonych w SEA z 1934 roku.
Uchwalono Ustawę o Giełdzie Papierów Wartościowych z 1934 r. regulującą obrót papierami wartościowymi na rynku wtórnym.
Celem wymogów Ustawy o Giełdzie Papierów Wartościowych z 1934 r. jest zapewnienie środowiska uczciwości i zaufania inwestorów.
