Dodd-Frank Wall Street Reforma i ustawa o ochronie konsumentów
Czym jest ustawa Dodd-Frank Wall Street i ustawa o ochronie konsumentów?
Ustawa Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act powstała w odpowiedzi na kryzys finansowy lat 2007-2008. Nazwany na cześć sponsorów Christopher J. Dodd (D-Conn.) i Rep. Barney Frank (D-Mass.), ustawa zawiera liczne zapisy, spisane na 848 stronach, które miały być realizowane przez kilka lat.
Zrozumienie ustawy Dodd-Frank Wall Street i ustawy o ochronie konsumentów
Ustawa Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act jest ogromnym aktem prawnym dotyczącym reformy finansowej, który został uchwalony w 2010 roku, za administracji Obamy. Ustawa o reformie i ochronie konsumentów Dodda-Franka na Wall Street – zwykle skrócona do tylko ustawy Dodda-Franka – ustanowiła szereg nowych agencji rządowych, których zadaniem było nadzorowanie różnych elementów prawa i, co za tym idzie, różnych aspektów systemu finansowego.
Ustawa Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act miała na celu zapobieżenie kolejnemu kryzysowi finansowemu, takiemu jak ten w latach 2007–2008.
Elementy ustawy o reformie Dodda-Franka na Wall Street i ustawie o ochronie konsumentów
Oto niektóre z kluczowych przepisów prawa i sposób ich działania:
Stabilność finansowa: Zgodnie z ustawą Dodda-Franka Rada Nadzoru Stabilności Finansowej i Urząd ds. Likwidacji Nadzoru monitorują stabilność finansową głównych firm finansowych, ponieważ upadek tych firm może mieć poważny negatywny wpływ na gospodarkę USA (firmy uważane za zbyt duże, by upaść ). Prawo przewiduje również likwidacje lub restrukturyzacje za pośrednictwem Funduszu Uporządkowanej Likwidacji, utworzonego w celu pomocy w likwidacji przedsiębiorstw finansowych, które zostały objęte zarządem komisarycznym i zapobieżenia wykorzystywaniu dolarów podatkowych na wspieranie takich firm. Rada ma uprawnienia do rozbijania banków uważanych za tak duże, że stwarzają ryzyko systemowe ; może również zmusić ich do zwiększenia swoich rezerw obowiązkowych. Podobnie nowe Federalne Biuro Ubezpieczeń miało za zadanie identyfikować i monitorować firmy ubezpieczeniowe uważane za zbyt duże, by upaść.
Biuro Ochrony Finansowej Konsumentów: Biuro Ochrony Finansowej Konsumentów (CFPB),. utworzone pod przewodnictwem Dodda-Franka, otrzymało zadanie zapobiegania drapieżnym udzielaniu kredytów hipotecznych (odzwierciedlając powszechne przekonanie, że rynek kredytów hipotecznych typu subprime był podstawową przyczyną katastrofy z lat 2007–2008) i ułatwić konsumentom zrozumienie warunków kredytu hipotecznego przed wyrażeniem na nie zgody. Zniechęca pośredników hipotecznych do zarabiania wyższych prowizji za zamykanie pożyczek z wyższymi opłatami i/lub wyższymi stopami procentowymi i wymaga, aby inicjatorzy hipoteczni nie kierowali potencjalnych pożyczkobiorców do pożyczki, która spowoduje najwyższą płatność dla inicjatora. CFPB reguluje również inne rodzaje pożyczek konsumenckich, w tym karty kredytowe i debetowe,. oraz zajmuje się skargami konsumentów. Wymaga od pożyczkodawców, z wyjątkiem pożyczkodawców samochodów, ujawniania informacji w formie łatwej do odczytania i zrozumienia dla konsumentów; przykładem są teraz uproszczone warunki we wnioskach o karty kredytowe.
Zasada Volckera: Kolejny kluczowy element Dodda-Franka, reguła Volckera,. ogranicza sposób inwestowania przez banki, ograniczając handel spekulacyjny i eliminując transakcje na własny rachunek. Banki nie mogą angażować się w fundusze hedgingowe lub firmy private equity,. które są uważane za zbyt ryzykowne. Aby zminimalizować możliwe konflikty interesów, firmom finansowym nie wolno prowadzić handlu bez wystarczającej „skóry w grze”. Reguła Volckera jest wyraźnym krokiem wstecz w kierunku ustawy Glass-Steagall z 1933 r., która jako pierwsza dostrzegła nieodłączne niebezpieczeństwa związane z jednoczesnym rozszerzaniem usług bankowości komercyjnej i inwestycyjnej przez podmioty finansowe. Ustawa zawiera również przepis regulujący instrumenty pochodne,. takie jak swapy ryzyka kredytowego,. które powszechnie oskarżano o przyczynienie się do kryzysu finansowego w latach 2007-2008. Dodd-Frank utworzył scentralizowane giełdy do obrotu swapami,. aby zmniejszyć możliwość niewykonania zobowiązania przez kontrahenta i wymagał szerszego ujawniania informacji o handlu swapami, aby zwiększyć przejrzystość na tych rynkach. Reguła Volckera reguluje również wykorzystanie instrumentów pochodnych przez firmy finansowe w celu zapobieżenia podejmowaniu przez instytucje „zbyt duże, by upaść” dużego ryzyka,. które mogłoby siać spustoszenie w całej gospodarce.
Biuro Ratingów Kredytowych Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC): Ponieważ agencje ratingowe zostały oskarżone o przyczynianie się do kryzysu finansowego poprzez wystawianie błędnie korzystnych ratingów inwestycyjnych, Dodd-Frank ustanowił Biuro Ratingów Kredytowych SEC. Biuro jest odpowiedzialne za zapewnienie, że agencje przedstawiają znaczące i wiarygodne ratingi kredytowe przedsiębiorstw, gmin i innych podmiotów, które oceniają.
Program zgłaszania nieprawidłowości: Dodd-Frank wzmocnił i rozszerzył również istniejący program zgłaszania nieprawidłowości ogłoszony przez ustawę Sarbanes-Oxley (SOX) z 2002 r. W szczególności ustanowił obowiązkowy program nagród, w ramach którego sygnaliści mogą otrzymywać od 10% do 30 % wpływów z ugody sądowej, rozszerzył zakres objętego pracownika o pracowników spółek zależnych i stowarzyszonych oraz wydłużył okres przedawnienia,. zgodnie z którym sygnaliści mogą wystąpić z roszczeniem przeciwko swojemu pracodawcy z 90 do 180 dni po wykryto naruszenie.
Ustawa o rozwoju gospodarczym, ulgach regulacyjnych i ochronie konsumentów
Kiedy Donald Trump został wybrany na prezydenta w 2016 roku, zobowiązał się do uchylenia Dodda-Franka. W maju 2018 r. administracja Trumpa podpisała nowe prawo wycofujące znaczną część Dodda-Franka. Stojąc po stronie krytyków, Kongres USA uchwalił ustawę o rozwoju gospodarczym, ulgach regulacyjnych i ochronie konsumentów, która wycofała znaczną część ustawy Dodda-Franka. Została podpisana przez ówczesnego prezydenta Trumpa 24 maja 2018 r. Oto niektóre z zapisów nowej ustawy, a także niektóre obszary, w których standardy zostały poluzowane:
Nowe prawo łagodzi regulacje Dodda-Franka dla małych i regionalnych banków poprzez podwyższenie progu aktywów dla stosowania standardów ostrożnościowych, wymogów testów warunków skrajnych i obowiązkowych komitetów ds. ryzyka.
W przypadku instytucji, które sprawują pieczę nad aktywami klientów, ale nie działają jako pożyczkodawcy lub tradycyjni bankierzy, nowe prawo przewiduje niższe wymogi kapitałowe i wskaźniki dźwigni.
Nowa ustawa zwalnia pod pewnymi warunkami wymogi escrow dla mieszkaniowych kredytów hipotecznych utrzymywanych przez instytucję depozytową lub kasę kredytową. Nakazuje również Federalnej Agencji Finansowania Mieszkalnictwa (FHFA) ustanowienie standardów dla Freddie Mac i Fannie Mae w celu rozważenia alternatywnych metod oceny kredytowej.
Prawo zwalnia pożyczkodawców z aktywami poniżej 10 miliardów dolarów z wymogów reguły Volckera i nakłada na małych pożyczkodawców mniej rygorystyczne normy dotyczące sprawozdawczości i kapitału.
Prawo wymaga, aby trzy główne agencje sporządzające raporty kredytowe umożliwiały konsumentom bezpłatne zamrażanie ich dokumentacji kredytowej w celu zapobiegania oszustwom.
Po wyborze Josepha Bidena na prezydenta w 2020 r. CFPB skoncentrowała się na unieważnieniu przepisów z epoki Trumpa, które były w bezpośrednim konflikcie z kartą CFPB. W czerwcu 2021 r. prezydent Biden wraz z Departamentem Edukacji USA i wsparciem CFPB umorzył ponad 500 milionów dolarów zadłużenia z tytułu pożyczek studenckich. CFPB wzmocniła nadzór nad uczelniami nastawionymi na zysk, aby ukrócić drapieżne praktyki pożyczkowe dla studentów. Administracja Bidena ogłosiła również zamiar przywrócenia przepisów przeciwko innym drapieżnym pożyczkom, takim jak chwilówki. Ponadto CFPB zajmie się praktykami kredytów subprime .
Krytyka ustawy Dodd-Frank Wall Street i ustawy o ochronie konsumentów
Zwolennicy Dodda-Franka wierzyli, że ustawa zapobiegnie kryzysowi, jaki miał miejsce w latach 2007-2008, i ochroni konsumentów przed wieloma nadużyciami, które przyczyniły się do kryzysu. Krytycy argumentowali jednak, że prawo może zaszkodzić konkurencyjności firm amerykańskich w stosunku do ich zagranicznych odpowiedników. W szczególności twierdzą, że wymogi dotyczące zgodności z przepisami nadmiernie obciążają banki wspólnotowe i mniejsze instytucje finansowe – pomimo faktu, że nie odegrały one żadnej roli w spowodowaniu kryzysu finansowego.
Takie sławy świata finansów jak były sekretarz skarbu Larry Summers, prezes Blackstone Group LP (BX) Stephen Schwarzman, aktywista Carl Icahn i JPMorgan Chase & Co. Dyrektor generalny (JPM) Jamie Dimon argumentuje również, że chociaż każda instytucja jest niewątpliwie bezpieczniejsza ze względu na ograniczenia kapitałowe nałożone przez Dodda-Franka, ograniczenia te powodują, że rynek jest ogólnie bardziej niepłynny .
Brak płynności może być szczególnie silny na rynku obligacji,. gdzie wszystkie papiery wartościowe nie są wycenione na rynek, a wiele obligacji nie ma stałej podaży kupujących i sprzedających. Wyższe rezerwy wymagane w ramach Dodda-Franka oznaczają, że banki muszą utrzymywać wyższy procent swoich aktywów w gotówce,. co zmniejsza ilość, jaką mogą przechowywać w zbywalnych papierach wartościowych.
W efekcie ogranicza to tradycyjnie odgrywaną przez banki rolę animatora rynku obligacji. Ponieważ banki nie są w stanie odgrywać roli animatora rynku,. potencjalni nabywcy prawdopodobnie będą mieli trudności ze znalezieniem sprzedających, którzy będą przeciwdziałać. Co ważniejsze, potencjalnym sprzedawcom może być trudniej znaleźć kupujących, którzy będą przeciwdziałać.
Podsumowanie
Ustawa Dodda-Franka, uchwalona w 2010 r., była bezpośrednią odpowiedzią na kryzys finansowy z lat 2007–2008 i wynikające z niego pomoce rządowe w ramach programu TARP (Troubled Asset Relief Program).
Ustawa ta wprowadziła szereg reform w całym systemie finansowym, aby zapobiec powtórzeniu się kryzysu z lat 2007-2008 i potrzebie dalszych rządowych ratowań. Ustawa Dodda-Franka zawierała również dodatkowe zabezpieczenia dla konsumentów.
Chociaż administracja Trumpa odwróciła i osłabiła kilka aspektów ustawy Dodd-Frank, szczególnie dotyczących konsumentów, administracja Bidena zamierza przywrócić i wzmocnić poprzednie zmiany, aby chronić osoby podlegające drapieżnym praktykom pożyczkowym w branżach takich jak edukacja nastawiona na zysk i samochody.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Krytycy prawa argumentują, że nakładane przez nie obciążenia regulacyjne mogą sprawić, że firmy amerykańskie będą mniej konkurencyjne niż ich zagraniczni odpowiednicy.
Ustawa o reformie i ochronie konsumentów Dodda-Franka na Wall Street dotyczyła sektorów systemu finansowego, które, jak sądzono, spowodowały kryzys finansowy 2007-2008, w tym banków, kredytodawców hipotecznych i agencji ratingowych.
W 2018 roku Kongres uchwalił nowe prawo, które cofnęło niektóre ograniczenia Dodda-Franka.
##FAQ
Jakie są krytyczne uwagi dotyczące ustawy Dodd-Frank?
Krytycy ustawy Dodda-Franka argumentowali, że prawo może zaszkodzić konkurencyjności firm amerykańskich w stosunku do ich zagranicznych odpowiedników. W szczególności krytycy twierdzą, że wymogi dotyczące zgodności z przepisami nadmiernie obciążają banki wspólnotowe i mniejsze instytucje finansowe – pomimo faktu, że nie odegrały one żadnej roli w spowodowaniu kryzysu finansowego. Kilku znanych światowych finansów twierdziło, że chociaż każda instytucja jest niewątpliwie bezpieczniejsza z powodu ograniczeń kapitałowych nałożonych przez Dodda-Franka, ograniczenia te powodują również ogólnie bardziej niepłynny rynek.
Jakie są kluczowe elementy ustawy Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act?
Zgodnie z ustawą Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act, Financial Stability Oversight Council i Urząd ds. Uporządkowanej Likwidacji monitorowały stabilność finansową głównych firm finansowych, ponieważ ich upadek może mieć poważny negatywny wpływ na amerykańską gospodarkę. Biuro (CFPB) otrzymało zadanie zapobiegania drapieżnym udzielaniu kredytów hipotecznych. Reguła Volckera ograniczała sposób inwestowania przez banki, ograniczając handel spekulacyjny i eliminując handel na własny rachunek. Biuro Oceny Kredytowej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) zostało zobowiązane do zapewnienia, aby agencje dostarczały znaczące i wiarygodne ratingi kredytowe ocenianych przez nie podmiotów. Wreszcie, Dodd-Frank wzmocnił i rozszerzył istniejący program informowania o nieprawidłowościach, ogłoszony przez ustawę Sarbanes-Oxley (SOX).
Jak ustawa Dodda-Franka może wpłynąć na rynek obligacji?
Potencjalny brak płynności spowodowany wyższymi obowiązkami rezerwowymi w ramach Dodda-Franka oznacza, że banki muszą utrzymywać wyższy procent swoich aktywów w gotówce, co zmniejsza kwotę, którą są w stanie utrzymać w zbywalnych papierach wartościowych. W efekcie ogranicza to tradycyjnie odgrywaną przez banki rolę kreowania rynku obligacji . Ponieważ banki nie są w stanie odgrywać roli animatora rynku, potencjalni nabywcy prawdopodobnie będą mieli trudności ze znalezieniem sprzedających, którzy będą przeciwdziałać. Co ważniejsze, potencjalnym sprzedawcom może być trudniej znaleźć kupujących, którzy będą przeciwdziałać.
