Rynek eurowalutowy

Czym jest rynek eurowalutowy?

Rynek eurowalutowy to rynek pieniężny dla waluty poza krajem, w którym jest prawnym środkiem płatniczym. Rynek eurowalutowy jest wykorzystywany przez banki, międzynarodowe korporacje, fundusze inwestycyjne i fundusze hedgingowe. Chcą ominąć wymogi regulacyjne, przepisy podatkowe i limity stóp procentowych często obecne w bankowości krajowej, szczególnie w Stanach Zjednoczonych.

Termin eurowaluta jest uogólnieniem eurodolara i nie należy go mylić z walutą UE, euro. Rynek eurowalutowy funkcjonuje w wielu centrach finansowych na całym świecie, nie tylko w Europie.

Zrozumienie rynku eurowalut

Rynek eurowalutowy powstał w następstwie II wojny światowej, kiedy plan Marshalla dotyczący odbudowy Europy wysłał potop dolarów za granicę. Rynek rozwinął się najpierw w Londynie, ponieważ banki potrzebowały rynku depozytów dolarowych poza Stanami Zjednoczonymi. Dolary przechowywane poza Stanami Zjednoczonymi nazywane są eurodolarami, nawet jeśli są przechowywane na rynkach poza Europą, takich jak Singapur czy Kajmany.

Niekoniecznie istnieje dziś jakikolwiek związek między rynkami eurowalutowymi a Europą, chociaż rynki te powstały w Europie.

Rynek eurowalutowy rozszerzył się o inne waluty, takie jak jen japoński i funt brytyjski, za każdym razem, gdy handlują one poza swoimi rynkami macierzystymi. Największym pozostaje jednak rynek eurodolara.

Oprocentowanie lokat na rynku eurowalutowym jest zazwyczaj wyższe niż na rynku krajowym. Dzieje się tak, ponieważ deponent nie jest chroniony tymi samymi krajowymi przepisami bankowymi i nie ma rządowego ubezpieczenia depozytów. Oprocentowanie kredytów w euro jest zazwyczaj niższe niż na rynku krajowym z zasadniczo tych samych powodów. Rachunki bankowe eurowalutowe również nie podlegają takim samym wymogom dotyczącym rezerwy jak rachunki krajowe.

Rodzaje rynków walutowych

Eurodolar

Eurodolary były pierwszą eurowalutą i nadal mają największy wpływ. Warto zauważyć, że banki amerykańskie mogą prowadzić operacje zagraniczne w eurodolarach. Te spółki zależne są często zarejestrowane na Karaibach. Jednak większość faktycznego handlu odbywa się w Stanach Zjednoczonych.

Eurodolar handluje głównie w ciągu nocy, chociaż możliwe są depozyty i pożyczki do 12 miesięcy. Transakcje zwykle wynoszą co najmniej 25 milionów dolarów i mogą przekroczyć 1 miliard dolarów w jednym depozycie.

Eurojeny

Rynek offshore euroyen powstał w latach 80. XX wieku i rozwinął się dzięki wpływom gospodarczym Japonii. Ponieważ stopy procentowe spadły w Japonii w latach 90., wyższe stawki płacone przez konta w euro stały się bardziej atrakcyjne.

###Euroobligacja

Istnieje aktywny rynek obligacji dla krajów, firm i instytucji finansowych, które mogą pożyczać w walutach poza ich rynkami krajowymi. Pierwsza taka euroobligacja została wyemitowana przez włoską firmę Autostrade w 1963 roku. Pożyczyła ona 15 milionów dolarów na 15 lat w ramach transakcji zaaranżowanej w Londynie i notowanej na giełdzie w Luksemburgu. Emisja euroobligacji pozostała popularna we Włoszech, a włoski rząd sprzedał 7 mld USD w euroobligacjach w październiku 2019 r. Należy unikać mylenia euroobligacji z euroobligacjami, które są po prostu obligacjami denominowanymi w euro wyemitowanymi przez kraje lub firmy ze strefy euro.

Zalety i wady rynków eurowalutowych

Główną zaletą rynków eurowalutowych jest to, że są bardziej konkurencyjne. Mogą jednocześnie oferować niższe oprocentowanie dla kredytobiorców i wyższe oprocentowanie dla kredytodawców. Dzieje się tak, ponieważ rynki eurowalutowe są mniej regulowane. Z drugiej strony, rynki eurowalutowe są narażone na większe ryzyko, szczególnie podczas runy na banki.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Termin eurowaluta jest uogólnieniem eurodolara i nie należy go mylić z walutą UE, euro.

• Rynek eurowalutowy to rynek pieniężny dla waluty poza krajem, w którym jest prawnym środkiem płatniczym.

• Rynki eurowalutowe mogą oferować lepsze oprocentowanie zarówno pożyczkobiorcom, jak i pożyczkodawcom, ale wiążą się też z większym ryzykiem.

• Istnieje również rynek euroobligacji dla krajów, firm i instytucji finansowych, które mogą pożyczać w walutach poza ich rynkiem krajowym.