Metoda High-Low
Co to jest metoda High-Low?
W księgowaniu kosztów metoda „wysoki-niski” to sposób na próbę oddzielenia kosztów stałych i zmiennych przy ograniczonej ilości danych. Metoda high-low polega na wzięciu najwyższego i najniższego poziomu aktywności i porównywaniu całkowitych kosztów na każdym poziomie.
Jeżeli kosztem zmiennym jest opłata stała na jednostkę, a koszty stałe pozostają takie same, możliwe jest wyznaczenie kosztów stałych i zmiennych poprzez rozwiązanie układu równań. Warto jednak zachować ostrożność przy korzystaniu z metody high-low, ponieważ może ona dawać mniej lub bardziej dokładne wyniki w zależności od rozkładu wartości między najwyższą i najniższą kwotą lub ilością w dolarach.
Zrozumienie metody High-Low
Obliczenie wyniku dla metody high-low wymaga kilku kroków formuły. Najpierw należy obliczyć składnik kosztu zmiennego, a następnie składnik kosztu stałego, a następnie wstawić wyniki do formuły modelu kosztów.
Najpierw określ składnik kosztu zmiennego:
< /span>
Następnie użyj następującego wzoru, aby określić składnik kosztu stałego:
Użyj wyników pierwszych dwóch formuł, aby obliczyć wynik wysokiego niskiego kosztu za pomocą następującej formuły:
Co mówi metoda High-Low?
Koszty związane z produktem, linią produktów, sprzętem, sklepem, geograficznym regionem sprzedaży lub podmiotem zależnym składają się zarówno z kosztów zmiennych, jak i kosztów stałych. Aby określić oba składniki kosztu całkowitego kosztu, analityk lub księgowy może użyć techniki znanej jako metoda high-low.
Metoda high-low służy do obliczania kosztów zmiennych i stałych produktu lub podmiotu o kosztach mieszanych. Bierze pod uwagę dwa czynniki. Uwzględnia sumę dolarów kosztów mieszanych przy największym wolumenie działalności i sumę dolarów kosztów mieszanych przy najniższym wolumenie działalności. Zakłada się, że łączna kwota kosztów stałych jest taka sama w obu punktach działalności. Zmiana kosztów całkowitych jest zatem zmienną stawką kosztów pomnożoną przez zmianę liczby jednostek działalności.
Przykład użycia metody High-Low
Na przykład poniższa tabela przedstawia działalność piekarni ciastek dla każdego z 12 miesięcy danego roku.
Poniżej znajduje się przykład metody rozliczania kosztów high-low:
TTT
Najwyższa aktywność dla piekarni miała miejsce w październiku, kiedy upiekła największą liczbę ciast, podczas gdy sierpień miał najniższy poziom aktywności, gdzie upieczono tylko 70 ciastek kosztem 3750 USD. Kwoty kosztów sąsiadujące z tymi poziomami działalności zostaną wykorzystane w metodzie „wysoki-niski”, nawet jeśli te kwoty kosztów niekoniecznie są najwyższymi i najniższymi kosztami w ciągu roku.
Koszty stałe i zmienne obliczamy w następujący sposób:
1. Oblicz zmienny koszt na jednostkę, używając zidentyfikowanych wysokich i niskich poziomów aktywności
2. Rozwiąż koszty stałe
Aby obliczyć całkowite koszty stałe, podłącz wysoki lub niski koszt oraz koszt zmienny do wzoru na koszt całkowity:
Całkowity koszt<span class="mspace" ="margin-right:0.277777777777778em;">=(VC×< span class="mord text">Wyprodukowane jednostki)+Całkowity koszt stały</ span>$5,<span class="mspace „ style="margin-right:0.166666666666666em;">550=($3 2.72×<span class="mspace" styl ="marża-prawa: 0,2222222222" 2222222em;">1255)+Całkowity koszt stały$5,550=$4, 09< /span>0+</ span>Całkowity koszt stały< /span><span class="mord Styl „>Całkowity koszt stały<span class="mspace" ="margin-right:0.277777777777778em;">=$5,550− $4< span class="mpunct">,090=$1,460gdzie: VC=Zmienny koszt na jednostkę
3. Skonstruuj równanie całkowitego kosztu na podstawie powyższych obliczeń high-low
Wykorzystując wszystkie powyższe informacje, równanie kosztów całkowitych wygląda następująco:
Można to wykorzystać do obliczenia całkowitego kosztu różnych jednostek dla piekarni.
Różnica między metodą High-Low a analizą regresji
Metoda high-low to prosta analiza, która wymaga mniej pracy obliczeniowej. Wymaga tylko najwyższych i najniższych punktów danych i można je przepracować za pomocą prostego kalkulatora. Daje również analitykom możliwość oszacowania przyszłych kosztów jednostkowych. Formuła nie bierze jednak pod uwagę inflacji i zapewnia bardzo przybliżone oszacowanie, ponieważ uwzględnia tylko skrajnie wysokie i niskie wartości i wyklucza wpływ jakichkolwiek wartości odstających.
Analiza regresji pomaga również prognozować koszty, porównując wpływ jednej zmiennej predykcyjnej na inną wartość lub kryteria. Uwzględnia również wartości odstające, które pomagają udoskonalić wyniki. Jednak analiza regresji jest tylko tak dobra, jak zestaw użytych punktów danych, a wyniki ucierpią, gdy zestaw danych jest niekompletny.
Możliwe jest również wyciągnięcie błędnych wniosków, zakładając, że tylko dlatego, że dwa zestawy danych są ze sobą skorelowane , jeden musi spowodować zmiany w drugim. Analizę regresji najlepiej przeprowadzać również za pomocą arkusza kalkulacyjnego lub programu statystycznego.
Ograniczenia metody High-Low
Metoda high-low jest stosunkowo zawodna, ponieważ bierze pod uwagę tylko dwa skrajne poziomy aktywności. Najwyższe lub najniższe punkty zastosowane do obliczeń mogą nie być reprezentatywne dla kosztów normalnie ponoszonych przy tych poziomach wolumenu ze względu na koszty odstające, które są wyższe lub niższe niż normalnie ponoszone. W takim przypadku metoda high-low da niedokładne wyniki.
Metoda high-low generalnie nie jest preferowana, ponieważ może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia danych w przypadku zmian w zmiennych lub stałych stawkach kosztów w czasie lub w przypadku stosowania wielopoziomowego systemu cen. W większości rzeczywistych przypadków powinno być możliwe uzyskanie większej ilości informacji, aby można było bezpośrednio określić koszty zmienne i stałe. Dlatego metoda high-low powinna być stosowana tylko wtedy, gdy nie jest możliwe uzyskanie rzeczywistych danych rozliczeniowych.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Prostota podejścia zakłada, że koszty zmienne i stałe są stałe, co nie powiela rzeczywistości.
Metoda high-low to prosty sposób na segregację kosztów przy minimalnej ilości informacji.
Inne metody szacowania kosztów, takie jak regresja najmniejszych kwadratów, mogą zapewnić lepsze wyniki, chociaż ta metoda wymaga bardziej złożonych obliczeń.