Zrezygnuj w prawo

Co to jest prawo do rezygnacji

Prawo rezygnacji ogólnie opisuje zdolność strony do wykluczenia się z określonych elementów lub zmian w umowie prawnej. W finansach prawo to dotyczy najczęściej wymiany prywatnych informacji pomiędzy instytucjami finansowymi.

AWARIA Rezygnacja w prawo

Prawo do rezygnacji daje stronie umowy swobodę decydowania o pewnych praktykach, które, choć zgodne z prawem, wymagają uzyskania zgody przed podjęciem działania. Gdy prawo istnieje, strony mogą powiadomić, że nie chcą przestrzegać warunków objętych prawem, a kontrahent musi przestrzegać tych warunków. Na przykład prawo federalne Stanów Zjednoczonych wymaga, aby różne podmioty finansowe, w tym firmy obsługujące karty kredytowe, brokerzy i dealerzy,. umożliwiały klientom rezygnację z wszelkich zasad, które wiążą się z udostępnianiem niepublicznych informacji o klientach stronom trzecim .

Stworzenie prawa do rezygnacji dla klientów korzystających z kart kredytowych i inwestorów służy jako środek ochrony konsumentów. Charakter ich działalności wymaga od instytucji finansowych gromadzenia informacji o klientach, które w innym przypadku nie istniałyby w domenie publicznej. Wiele instytucji finansowych rutynowo przekazuje informacje o klientach podmiotom stowarzyszonym w celach marketingowych, ponieważ posiadane przez nie informacje, które nie są publicznie dostępne, ułatwiają dotarcie do potencjalnych nowych klientów. Zasady regulujące prawo do rezygnacji zazwyczaj wymagają, aby wystawcy kart przedstawiali klientom odpowiednie informacje opisujące ich praktyki w zakresie udostępniania informacji i oferowali klientom możliwość zakazania instytucjom wykorzystywania ich informacji w ten sposób.

Prawa do rezygnacji zgodnie z ustawą o uczciwej sprawozdawczości kredytowej i ustawą Gramm-Leach Bliley

Ustawa o uczciwych i dokładnych transakcjach kredytowych (FACTA) z 2003 r. zmieniła ustawę o rzetelnej sprawozdawczości kredytowej (FCRA),. wprowadzając prawo do rezygnacji dla konsumentów, których celem jest otrzymywanie materiałów marketingowych w oparciu o informacje o kwalifikowalności dostarczone przez podmiot stowarzyszony firmy. Ustawodawstwo wymaga, aby firmy zapewniały konsumentom odpowiednie ujawnianie umów marketingowych, które obejmują udostępnianie informacji o klientach. Firmy muszą również dać konsumentom rozsądną możliwość rezygnacji z udziału w tych programach. Ustawodawstwo podaje przykłady uzasadnionych możliwości, w tym powiadomienia o rezygnacji towarzyszące wysyłkom, zawiadomieniom elektronicznym lub zawiadomieniom podawanym w czasie transakcji lub wraz z okresowo wydawaną polityką prywatności.

Ustawa Gramm-Leach Bliley (GLBA) rozszerzyła rodzaje firm świadczących usługi finansowe wymagane do zapewnienia konsumentom prawa do rezygnacji i dodatkowo ograniczyła rodzaje informacji, które te podmioty mogą udostępniać niepowiązanym stronom trzecim. Federalna Komisja Handlu (FTC) przyjęła swoją zasadę prywatności finansowej zgodnie z GLBA w 16 CFR Part 313, która obejmuje wszystkie instytucje finansowe określone w ustawie o bankowych spółkach holdingowych. Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) przyjęła swoje zasady dotyczące prywatności konsumentów i prawa do rezygnacji w rozporządzeniach SP i S-AM, które obejmują wszystkich doradców inwestycyjnych, agentów transferowych, brokerów, dealerów i firmy inwestycyjne zarejestrowane w agencji.