Fundusz Ubezpieczeniowy Stowarzyszenia Oszczędności (SAIF)
Czym był Fundusz Ubezpieczeniowy Stowarzyszenia Oszczędności (SAIF)?
Fundusz Ubezpieczeniowy Stowarzyszenia Oszczędności (SAIF) był rządowym funduszem ubezpieczeniowym dla instytucji oszczędnościowo-pożyczkowych i oszczędnościowych w Stanach Zjednoczonych w celu ochrony deponentów przed stratami spowodowanymi upadkiem instytucji.
SAIF powstał w następstwie kryzysu oszczędnościowo-pożyczkowego pod koniec lat 80., podczas którego słabe inwestycje w nieruchomości doprowadziły do upadku ponad 1000 amerykańskich instytucji oszczędnościowo-pożyczkowych, co kosztowało podatników ponad 160 miliardów dolarów. W 2006 roku został połączony z Bankowym Funduszem Ubezpieczeń (BIF) FDIC.
Zrozumienie Funduszu Ubezpieczeń Stowarzyszeń Oszczędnościowych (SAIF)
Fundusz Ubezpieczeniowy Stowarzyszeń Oszczędnościowych początkowo zastąpił Federalną Korporację Ubezpieczeń Oszczędnościowo-Pożyczkowych (FSLIC), która stała się niewypłacalna podczas kryzysu S&L w latach 80. Pomimo kilkukrotnego dokapitalizowania w drugiej połowie lat 80. dziesiątkami miliardów dolarów podatników, FSLIC został ostatecznie zlikwidowany i zastąpiony przez SAIF zarządzany przez FDIC.
Fundusz został po raz pierwszy utworzony na mocy Ustawy o reformie, odzyskiwaniu i egzekwowaniu instytucji finansowych z 1989 r., aby zapewnić konsumentom podobną ochronę, jak Federalna Korporacja Ubezpieczenia Depozytów lub FDIC dla rachunków bankowych. FDIC została utworzona w 1933 roku podczas Wielkiego Kryzysu jako sposób na ochronę oszczędności konsumentów i przywrócenie zaufania do amerykańskich banków.
Zanim został złożony do Funduszu Ubezpieczeń Bankowych FDIC (BIF), SAIF miał 1430 członków, około 16 procent liczby członków głównych funduszy bankowych FDIC, a SAIF ubezpieczył około 709 miliardów dolarów depozytów, około 33 procent szacowanych depozytów ubezpieczony przez BIF. Ponadto instytucje członkowskie SAIF są skoncentrowane geograficznie, w przeciwieństwie do instytucji członkowskich BIF.
Fuzja SAIF z BIF
SAIF był zarządzany jako samodzielny fundusz przez FDIC do 2006 r., kiedy to połączył się z innym programem ubezpieczeń bankowych tej agencji, Bankowym Funduszem Ubezpieczeń. Przed fuzją z BIF SAIF był finansowany głównie z dwóch źródeł przychodów: odsetek uzyskanych z inwestycji w obligacje Skarbu USA oraz ocen ubezpieczenia depozytów. Inne fundusze mogą również pochodzić z USA Pożyczki skarbowe,. Federalny Bank Finansowy i Federalne Banki Kredytowe.
FDIC ma uprawnienia do zaciągania pożyczek od Skarbu USA na cele ubezpieczeniowe w imieniu SAIF i BIF. Ustawowa formuła, znana jako Maksymalne Ograniczenie Zobowiązania (MOL), ograniczyła kwotę zobowiązań, które SAIF może zaciągnąć do sumy jego środków pieniężnych, 90 procent wartości godziwej innych aktywów oraz kwoty, która może być pożyczona od Skarb Stanów Zjednoczonych. MOL dla SAIF wynosił 21,0 miliardów odpowiednio na dzień 31 grudnia 2005 r. i 2004 r.
W marcu 2006 r. Kongres USA wezwał do połączenia SAIF z innym funduszem administrowanym przez FDIC, Bankowym Funduszem Ubezpieczeniowym, w ramach uchwalenia ustawy o reformie ubezpieczenia depozytów federalnych z 2005 r.
Pomysł połączenia z BIF był rozważany od dłuższego czasu. Od momentu powstania SAIF był uważany za bezbronny. W raporcie FDIC z 1999 r. ekonomista Robert Oshinsky wyjaśnił dlaczego: „częściowo z powodu jego niewielkich rozmiarów, a częściowo z powodu koncentracji geograficznej. Instytucje członkowskie SAIF stanowią znacznie mniejszą część amerykańskich organizacji bankowych niż instytucje członkowskie Bankowego Funduszu Ubezpieczeniowego”.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
SAIF został utworzony w celu zapewnienia ubezpieczenia depozytów w następstwie kryzysu oszczędnościowo-kredytowego w latach 80-tych.
Fundusz Ubezpieczeniowy Stowarzyszenia Oszczędności (SAIF) był funduszem rezerwowym utworzonym w celu ratowania klientów nieudanych oszczędności i pożyczek lub oszczędności.
Fundusz został wchłonięty przez Bankowy Fundusz Ubezpieczeń (BID) FDIC w 2006 roku.
