Ósótthreinsuð gjaldeyrisinngrip
Hvað er ósótthreinsuð gjaldeyrisinngrip?
Hugtakið ósótthreinsuð gjaldeyrisinngrip vísar til þess hvernig peningayfirvöld lands hafa áhrif á gengi og peningamagn þess — með því að kaupa ekki erlenda eða með því að selja ekki innlenda gjaldmiðla eða eignir. Slík nálgun er talin óvirk gagnvart gengissveiflum,. sem gerir ráð fyrir sveiflum í peningagrunni.
Ósótthreinsuð gjaldeyrisinngrip eru einnig kölluð ósótthreinsuð inngrip og hægt er að líkja þeim við dauðhreinsuð inngrip.
Hvernig ósótthreinsuð gjaldeyrisinngrip virka
Seðlabankar gætu hugsanlega veikt gjaldmiðil með því að selja eigin forða á markaði. Þeir geta líka styrkt hana með því að kaupa meira og selja eigin gjaldeyri. Ófrjósemisaðgerð á sér stað þegar yfirvöld vega upp á móti kaupum á erlendum gjaldmiðlum eða verðbréfum með því að selja innlenda og sleppa því eigin peningamagni. Seðlabankar nota ófrjósemisaðgerð sem leið til að einangra eða vernda hagkerfi sín gegn hvers kyns neikvæðum áhrifum frá hlutum eins og gengishækkun eða verðbólgu – hvort tveggja getur dregið úr stöðu lands í samkeppnishæfni útflutnings á heimsmarkaði.
Ófrjósemisaðgerð er hægt að nota til að einangra eða vernda hagkerfi gegn neikvæðum áhrifum frá gengishækkun eða verðbólgu
Þegar seðlabankar innleiða ósótthreinsaða gjaldeyrisinngrip, setja þeir ekki einangrunarráðstafanir. Þess vegna eru viðskiptin einhliða - aðeins að kaupa eða selja gjaldmiðla eða eignir - án þess að vera á móti. Stefnan gerir gjaldeyrismörkuðum kleift að starfa án þess að hagræða framboði innlends gjaldeyris. Þetta þýðir að peningalegur grunnur lands er látinn breytast.
Til dæmis gæti Seðlabankinn ákveðið að styrkja japanska jenið með því að kaupa japönsk ríkisskuldabréf, aukið eigin forða af eignum erlends ríkis. Inngripið er ósótt ef seðlabankinn ákveður að selja ekki eigin skuldabréf í forða á frjálsum markaði.
Ósótthreinsuð vs dauðhreinsuð gjaldeyrisinngrip
Eins og fram kemur hér að ofan nota seðlabankayfirvöld sótthreinsaðar og ósótthreinsaðar aðferðir við gjaldeyrisinngrip þegar og ef þau vilja hafa áhrif á gengi og/eða peningamagn. Ef seðlabankinn kaupir innlendan gjaldeyri með því að selja erlendar eignir dregst peningamagnið saman vegna þess að það hefur fjarlægt innlendan gjaldeyri af markaði. Þetta er dæmi um dauðhreinsaða stefnu.
Ef verðmæti gjaldmiðils fer að veikjast á heimsmarkaði getur seðlabanki þess lands gripið inn í og reynt að hafa áhrif á gengið með því að skapa eftirspurn eftir gjaldmiðlinum. Bankinn getur keypt eigin gjaldeyri með því að nota erlendan gjaldeyri sem hann á í eigin forða. Þetta dregur ekki aðeins úr gengisfalli gjaldmiðilsins heldur stjórnar líka peningamagninu með því að draga úr magni í umferð. Sama gildir ef seðlabankinn ákveður að gera hið gagnstæða — með því að selja eigin gjaldmiðil ef hann hækkar of mikið.
Hápunktar
Þegar seðlabankar innleiða ósótthreinsaða gjaldeyrisinngrip, setja þeir ekki einangrunarráðstafanir.
Þessi stefna á sér stað þegar seðlabanki jafnar ekki kaup eða sölu á erlendum eða innlendum gjaldmiðlum eða eignum með öðrum viðskiptum.
Ósótthreinsuð gjaldeyrisinngrip eiga sér stað þegar peningayfirvöld lands hafa áhrif á gengi og peningamagn þess.
Ósótthreinsuð inngrip gera gjaldeyrismörkuðum kleift að virka án þess að ráðstafa innlendu gjaldeyrisframboði, þannig að peningalegur grunnur lands getur breyst.
