Pengantarabangsaan Mata Wang

Apakah Pengantarabangsaan Mata Wang?

Pengantarabangsaan mata wang ialah penggunaan meluas mata wang di luar sempadan negara asalnya. Tahap pengantarabangsaan mata wang untuk mata wang ditentukan oleh permintaan pengguna di negara lain untuk mata wang tersebut. Permintaan ini boleh didorong oleh penggunaan mata wang untuk menyelesaikan perdagangan antarabangsa, untuk dipegang sebagai mata wang simpanan atau mata wang selamat,. atau secara umum digunakan sebagai medium pertukaran tidak langsung dalam ekonomi domestik negara lain melalui penggantian mata wang.

Memahami Pengantarabangsaan Mata Wang

Satu aspek penting dalam pengantarabangsaan mata wang ialah mata wang berkenaan digunakan bukan sahaja dalam urus niaga oleh penduduk negara pengeluar tetapi juga dalam urus niaga antara bukan pemastautin; iaitu, bukan pemastautin menggunakannya dan bukannya mata wang negara mereka sendiri apabila berurus niaga dalam barangan, perkhidmatan atau aset kewangan.

Permintaan untuk penggunaan mata wang di luar sempadan negara pengeluar boleh timbul dalam beberapa cara. Kerajaan asing dan bank pusat boleh menggunakan mata wang itu sebagai mata wang rizab untuk mepiramid mata wang mereka sendiri. Warga asing mungkin perlu menggunakan mata wang untuk menyelesaikan perdagangan antarabangsa dengan rakan kongsi yang ingin dibayar dalam mata wang tersebut. Akhir sekali, warga asing mungkin mahu menggunakan mata wang itu bersama atau menggantikan mata wang tempatan mereka sendiri untuk membeli dan menjual barangan dalam ekonomi domestik mereka sendiri.

Di antara kegunaan ini, penggunaan sebagai mata wang rizab bank adalah yang paling mudah untuk diukur dan dijejaki sebagai penunjuk pengantarabangsaan mata wang. Mata wang rizab yang paling dominan ialah USD, dengan euro (EUR) dan yen Jepun berada di tempat kedua dan ketiga yang jauh. Menurut Dana Kewangan Antarabangsa, yang menjejaki rizab pertukaran asing di seluruh dunia, pada Q1 2021, 59% daripada jumlah rizab pertukaran asing adalah dolar AS, 20.5% dipegang dalam euro, 5.89% dalam Yen Jepun. , dan 4.70% dalam pound sterling British (GBP).

Keperluan Pengantarabangsaan Mata Wang

Bank untuk Penyelesaian Antarabangsa (BIS) menonjolkan beberapa ciri penting yang perlu ada untuk pengantarabangsaan.

Yang paling kritikal ialah kerajaan negara pengeluar tidak mempunyai sekatan ke atas pembelian atau penjualan mata wang itu oleh mana-mana entiti. Kedua, pengeksport, sama ada dari negara berkenaan atau lain-lain, mesti boleh membuat invois sebahagian, jika tidak semua, eksport mereka dalam mata wang itu. Ketiga, pelbagai entiti, termasuk syarikat persendirian dan rasmi serta bank serta individu, harus dapat memegang jumlah yang mereka inginkan. Jika cukup dipegang oleh bank pusat asing, maka mata wang tersebut akan menjadi mata wang rizab. Akhir sekali, kedua-dua firma dan institusi domestik dan asing seharusnya boleh mengeluarkan instrumen boleh pasar dalam mata wang negara itu, tanpa mengira tempat terbitan.

Sebagai contoh, Eurobond mungkin dijual oleh pasaran baru muncul kepada pelabur Eropah tetapi didenominasikan dalam USD; atau syarikat Amerika mungkin mengeluarkan bon dolar di Asia.

Faedah Pengantarabangsaan Mata Wang

Terdapat beberapa faedah kepada negara yang mata wangnya diantarabangsakan. Dari segi ekonomi, ia membesarkan sfera pasaran di mana mereka boleh mengambil bahagian, tanpa perlu menukar mata wang dan menanggung kos transaksi yang berkaitan. Ia memberikan lebih kepastian kepada pemastautin, yang boleh mendenominasikan urus niaga asing dalam mata wang negara mereka. Mereka juga boleh meminjam dalam pasaran asing tanpa menanggung risiko kadar pertukaran, yang berpotensi membolehkan mereka mencari pembiayaan yang lebih murah.

Secara amnya, permintaan yang bertunjangkan untuk mata wang sepatutnya melembapkan kadar faedah dan dengan itu membantu menurunkan kos modal domestik. Walaupun potensi kos pengantarabangsaan boleh menjejaskan kestabilan jika kehilangan keyakinan asing akan membawa kepada penjualan aset dalam mata wang, kebanyakan mata wang utama mempunyai pasaran hutang domestik yang besar yang boleh bertindak sebagai penyerap kejutan dalam senario sedemikian. .

Sorotan

Negara memegang mata wang asing dalam bank rizab pusat mereka untuk menyandarkan liabiliti dan melaksanakan dasar monetari.
Mata wang rizab yang paling dominan ialah USD diikuti oleh euro, yen Jepun dan paun sterling.
Pengantarabangsaan mata wang ialah penggunaan mata wang di luar sempadan negara pengeluarannya.
Mata wang yang dipegang dalam rizab asing tidak mempunyai sekatan ke atas pembeliannya dan boleh diinvois oleh pengeksport. Institusi asing dan domestik sepatutnya boleh mengeluarkan instrumen yang boleh dipasarkan dalam mata wang antarabangsa.