Tarif Alam Sekitar

Apakah Tarif Alam Sekitar?

Tarif alam sekitar , juga dikenali sebagai eko-tarif, ialah cukai ke atas produk yang diimport dari negara yang mempunyai kawalan pencemaran alam sekitar yang tidak mencukupi. Ia adalah mekanisme untuk menghalang negara daripada mengabaikan kawalan alam sekitar untuk meningkatkan eksport.

Tarif langsung alam sekitar jarang berlaku kerana ia cenderung bertentangan dengan komitmen dan perjanjian perdagangan antarabangsa, walaupun langkah perdagangan lain dengan tujuan alam sekitar yang serupa telah menjadi lebih biasa.

Memahami Tarif Alam Sekitar

Tarif alam sekitar direka untuk menghalang negara yang mempunyai dasar alam sekitar yang lebih santai dengan menjadikan perdagangan dengan mereka lebih mahal. Penyokong tarif alam sekitar percaya bahawa tarif ini membawa kepada gabungan usaha yang harmoni daripada negara untuk mewujudkan piawaian alam sekitar dan bahawa cukai menggalakkan negara yang tidak patuh untuk memperbaiki proses mereka.

Cadangan awal untuk tarif alam sekitar telah diperkenalkan ke dalam Senat AS pada tahun 1991, yang akan mengenakan tarif timbal balas ke atas barangan dari negara yang tidak menguatkuasakan kawalan pencemaran yang berkesan dengan cara yang akan membentuk subsidi yang tidak adil kepada eksport mereka. Walau bagaimanapun, rang undang-undang ini tidak pernah diluluskan menjadi undang-undang. Lebih-lebih lagi, atas pelbagai sebab, tarif alam sekitar yang mengenakan halangan perdagangan seperti ini telah terbukti secara politik tidak diingini.

Untuk satu, negara membangun atau negara kurang maju (LDC) menimbulkan kebimbangan bahawa negara maju mungkin mengenakan piawaian yang tidak munasabah yang tidak dapat dipatuhi oleh negara membangun dan kurang membangun. Hujah yang bertentangan menegaskan bahawa sebahagian daripada niat yang dinyatakan dalam percubaan awal terhadap tarif alam sekitar adalah khusus untuk menghalang perlumbaan antarabangsa di kalangan ekonomi pasaran sedang pesat membangun. Piawaian ini juga boleh menjadi alasan untuk halangan perdagangan perlindungan terhadap mereka yang mungkin mengancam daya maju ekonomi negara mereka.

Konsensus mengenai pengenaan tarif alam sekitar dilihat sebagai tidak produktif kepada matlamat pembangunan antarabangsa dan globalisasi. Oleh sebab itu, tarif alam sekitar tidak pernah diterima di bawah Perjanjian Am mengenai Tarif dan Perdagangan (GATT) atau Pertubuhan Perdagangan Dunia (WTO).

Banyak perjanjian perdagangan bebas, seperti USMCA, tidak menggalakkan tarif yang mengehadkan perdagangan antarabangsa.

Alternatif kepada Tarif Alam Sekitar

Daripada mengenakan tarif alam sekitar yang menghukum, pendekatan yang lebih diterima ialah menurunkan tarif berkenaan dengan apa yang dipanggil "barangan alam sekitar." Pendekatan ini secara rasmi diterima pakai di bawah pusingan Doha rundingan WTO pada tahun 2001, di mana menteri pada dasarnya bersetuju untuk mengurangkan atau menghapuskan halangan tarif dan bukan tarif ke atas barangan dan perkhidmatan alam sekitar.

Barangan alam sekitar termasuk peranti kawalan pencemaran, seperti penukar pemangkin dan penyental cerobong asap, atau barangan tenaga boleh diperbaharui, seperti turbin angin. Dengan mengurangkan halangan perdagangan untuk barangan ini dan barangan yang serupa, matlamat menggalakkan dasar alam sekitar yang sihat dan memupuk pembangunan ekonomi dipercayai menjadi lebih serasi.

Walau bagaimanapun, beberapa pengkritik berpendapat bahawa ini adalah tidak produktif. Memandangkan peningkatan perdagangan global menggalakkan perindustrian, mekanisasi pertanian, dan pengangkutan barangan jarak jauh, mengurangkan halangan perdagangan untuk barangan alam sekitar dianggap secara semula jadi bercanggah dengan menggalakkan persekitaran yang sihat.

Di samping peningkatan perdagangan antarabangsa dalam barangan alam sekitar, terdapat peningkatan dalam produk alam sekitar (EPP) yang direka bentuk dengan jejak karbon yang lebih kecil atau sebaliknya impak alam sekitar yang lebih rendah daripada alternatifnya. Jejak karbon merujuk kepada pelepasan karbon dioksida dan sebatian lain ke dalam alam sekitar disebabkan sebahagian daripada penggunaan petroleum dan bahan api fosil.

Contoh Tarif Alam Sekitar

Satu contoh utama tarif alam sekitar ialah mekanisme pelarasan sempadan karbon, cukai pelarasan sempadan ke atas produk karbon tinggi seperti simen dan elektrik. Cukai ini bertujuan untuk menaikkan kos produk yang diimport ke EU dari negara yang mempunyai dasar iklim yang kurang teguh.

##Sorotan

• Tarif alam sekitar ialah tarif punitif atau countervailing yang dikenakan ke atas barangan dari negara yang mempunyai undang-undang dan piawaian alam sekitar yang lebih rendah.

• Satu contoh ialah mekanisme pelarasan sempadan karbon, tarif EU ke atas barangan import dari negara yang mempunyai dasar kurang ketat mengenai pengurangan karbon.

• Sebaliknya, pendekatan lain telah dilaksanakan yang melayan barangan dan perkhidmatan mesra alam dengan lebih baik dalam perdagangan.

• Tarif alam sekitar tidak pernah diterima pakai atau diterima secara meluas kerana kesannya terhadap pembangunan dalam ekonomi sedang pesat membangun dan konflik dengan perjanjian perdagangan antarabangsa.

##Soalan Lazim

Bagaimanakah Peraturan Alam Sekitar Mempengaruhi Perdagangan?

Peraturan alam sekitar sering dianggap sebagai halangan bukan tarif,. kerana ia cenderung untuk meningkatkan kos transaksi perdagangan antarabangsa. Contohnya mungkin termasuk keperluan untuk produk makanan dibesarkan dengan teknik pertanian yang mampan, atau larangan terhadap proses pembuatan tertentu yang sangat mencemarkan. Memandangkan keperluan ini menjadikannya lebih mahal bagi syarikat asing untuk berdagang di pasaran domestik, mereka mungkin dianggap sebagai halangan untuk berdagang.

Bagaimanakah Cukai Boleh Digunakan untuk Dasar Alam Sekitar?

Terdapat beberapa cara cukai boleh digunakan untuk menggalakkan tingkah laku mesra alam. Satu cara ialah dengan mengenakan cukai kepada industri dan produk yang sangat intensif karbon, seperti keluli dan simen. Ini mengurangkan permintaan untuk produk tersebut, sekali gus memberi insentif kepada pengeluar untuk menghasilkan kurang daripadanya. Pendekatan yang lebih canggih ialah melaksanakan cukai karbon yang luas, atau kredit karbon boleh diniagakan , yang membolehkan pasaran menentukan barangan yang boleh dihasilkan.

Bagaimanakah Perdagangan Bebas Mempengaruhi Alam Sekitar?

Perdagangan bebas cenderung untuk menggalakkan pengkhususan perindustrian antara wilayah yang berbeza, disebabkan oleh undang-undang kelebihan perbandingan. Sesetengah ahli ekonomi mengatakan bahawa ini tidak baik untuk alam sekitar, kerana pengkhususan meningkatkan bahaya alam sekitar seperti pencemaran, penipisan tanah dan kehabisan sumber. Sebaliknya, sesetengah sarjana berpendapat bahawa perdagangan bebas memberi manfaat kepada alam sekitar, kerana ia membolehkan negara yang berbeza menggunakan sumber dengan lebih cekap.