Hukum Satu Harga
Apakah Hukum Satu Harga?
Hukum satu harga ialah konsep ekonomi yang menyatakan bahawa harga aset atau komoditi yang sama akan mempunyai harga yang sama secara global, tanpa mengira lokasi, apabila faktor tertentu dipertimbangkan.
Undang-undang satu harga mengambil kira pasaran tanpa geseran, di mana tiada kos transaksi, kos pengangkutan atau sekatan undang-undang, kadar pertukaran mata wang adalah sama dan tiada manipulasi harga oleh pembeli atau penjual. Undang-undang satu harga wujud kerana perbezaan antara harga aset di lokasi yang berbeza akhirnya akan dihapuskan disebabkan oleh peluang arbitraj.
Peluang arbitraj akan dicapai di mana seorang peniaga akan membeli aset di pasaran yang boleh didapati pada harga yang lebih rendah dan kemudian menjualnya di pasaran di mana ia boleh didapati pada harga yang lebih tinggi. Dari masa ke masa, kuasa keseimbangan pasaran akan menyelaraskan harga aset.
Memahami Hukum Satu Harga
Hukum satu harga ialah asas pariti kuasa beli. Pariti kuasa beli menyatakan bahawa nilai dua mata wang adalah sama apabila sekumpulan barangan yang sama harganya sama di kedua-dua negara. Ia memastikan pembeli mempunyai kuasa beli yang sama merentas pasaran global.
Pada hakikatnya, pariti kuasa beli sukar dicapai, disebabkan oleh pelbagai kos dalam perdagangan dan ketidakupayaan untuk mengakses pasaran bagi sesetengah individu.
Formula untuk pariti kuasa beli berguna kerana ia boleh digunakan untuk membandingkan harga merentas pasaran yang berdagang dalam mata wang yang berbeza. Memandangkan kadar pertukaran boleh berubah dengan kerap, formula boleh dikira semula secara tetap untuk mengenal pasti salah harga merentas pelbagai pasaran antarabangsa.
Contoh Hukum Satu Harga
Jika harga mana-mana barangan ekonomi atau keselamatan tidak konsisten dalam dua pasaran bebas yang berbeza selepas mempertimbangkan kesan kadar pertukaran mata wang, maka untuk memperoleh keuntungan, seorang penimbang tara akan membeli aset tersebut di pasaran yang lebih murah dan menjualnya di pasaran di mana harga lebih tinggi. Apabila undang-undang satu harga dipegang, keuntungan arbitraj seperti ini akan berterusan sehingga harga menumpu merentas pasaran.
Sebagai contoh, jika sekuriti tertentu tersedia dengan harga $10 dalam Pasaran A tetapi dijual pada harga yang setara dengan $20 dalam Pasaran B, pelabur boleh membeli sekuriti dalam Pasaran A dan segera menjualnya pada harga $20 dalam Pasaran B, memperoleh keuntungan sebanyak $10 tanpa sebarang risiko sebenar atau peralihan pasaran.
Memandangkan sekuriti daripada Pasaran A dijual di Pasaran B, harga di kedua-dua pasaran harus berubah mengikut perubahan dalam penawaran dan permintaan,. semuanya sama. Permintaan yang meningkat untuk sekuriti ini dalam Pasaran A, di mana ia secara relatifnya lebih murah, sepatutnya membawa kepada kenaikan harganya di sana.
Sebaliknya, peningkatan bekalan dalam Pasaran B, di mana sekuriti itu dijual untuk keuntungan oleh penimbang tara, harus membawa kepada penurunan harganya di sana. Lama kelamaan, ini akan membawa kepada pengimbangan harga keselamatan di kedua-dua pasaran, mengembalikannya kepada negeri yang dicadangkan oleh undang-undang satu harga.
Pelanggaran Undang-undang Satu Harga
Dalam dunia nyata, andaian yang terbina dalam undang-undang satu harga selalunya tidak berlaku, dan perbezaan harga yang berterusan untuk pelbagai jenis barangan dan aset boleh dilihat dengan mudah.
Kos pengangkutan
Apabila berurusan dalam komoditi, atau sebarang barangan fizikal, kos untuk mengangkutnya mesti disertakan, menyebabkan harga berbeza apabila komoditi dari dua lokasi berbeza diperiksa.
Jika perbezaan dalam kos pengangkutan tidak mengambil kira perbezaan harga komoditi antara wilayah, ia boleh menjadi tanda kekurangan atau lebihan dalam wilayah tertentu. Ini terpakai kepada mana-mana barang yang mesti diangkut secara fizikal dari satu lokasi geografi ke lokasi lain dan bukannya hanya dipindahkan dalam hak milik daripada seorang pemilik kepada pemilik yang lain. Ia juga terpakai kepada upah untuk mana-mana pekerjaan di mana pekerja mesti hadir secara fizikal di tapak kerja untuk melaksanakan kerja.
Kos Transaksi
Oleh kerana kos transaksi wujud dan boleh berbeza-beza merentas pasaran dan wilayah geografi yang berbeza, harga untuk barangan yang sama juga boleh berbeza antara pasaran. Apabila kos urus niaga, seperti kos untuk mencari rakan niaga yang sesuai atau kos untuk berunding dan menguatkuasakan kontrak, adalah lebih tinggi, harga untuk sesuatu barang akan cenderung lebih tinggi di sana berbanding di pasaran lain dengan kos urus niaga yang lebih rendah.
Sekatan Undang-undang
Halangan undang-undang untuk berdagang, seperti tarif,. kawalan modal,. atau dalam hal upah, sekatan imigresen, boleh membawa kepada perbezaan harga yang berterusan dan bukannya satu harga. Ini akan mempunyai kesan yang sama kepada kos pengangkutan dan transaksi, malah mungkin dianggap sebagai sejenis kos transaksi. Sebagai contoh, jika sesebuah negara mengenakan tarif ke atas pengimportan getah, maka harga getah domestik akan cenderung lebih tinggi daripada harga dunia.
Struktur Pasaran
Oleh kerana bilangan pembeli dan penjual (dan keupayaan pembeli dan penjual untuk memasuki pasaran) boleh berbeza-beza antara pasaran, tumpuan pasaran dan keupayaan pembeli dan penjual untuk menetapkan harga juga boleh berbeza-beza.
Penjual yang menikmati kuasa pasaran yang tinggi disebabkan oleh skala ekonomi semula jadi dalam pasaran tertentu mungkin bertindak seperti penentu harga monopoli dan mengenakan harga yang lebih tinggi. Ini boleh membawa kepada harga yang berbeza untuk barangan yang sama di pasaran yang berbeza walaupun untuk barangan yang boleh diangkut dengan mudah.
Sorotan
Undang-undang satu harga menyatakan bahawa jika tiada geseran antara pasaran global, harga untuk mana-mana aset akan sama.
Hukum satu harga dicapai dengan menghapuskan perbezaan harga melalui peluang arbitraj antara pasaran.
Daya keseimbangan pasaran akhirnya akan menyatukan harga aset.
