System dwuizbowy

Co to jest system dwuizbowy?

System dwuizbowy opisuje rząd, który ma dwuizbowy system legislacyjny, taki jak Izba Reprezentantów i Senat, które tworzą Kongres Stanów Zjednoczonych. Słowo bicameral pochodzi z łaciny: „bi” (co oznacza dwa) i „camera” (co oznacza komorę). Brytyjski parlament, system dwuizbowy, był wzorem dla większości systemów parlamentarnych na świecie.

System dwuizbowy można przeciwstawić systemowi jednoizbowemu, w którym wszyscy członkowie legislatury obradują i głosują jako jedna grupa. Władza ustawodawcza rządu federalnego USA stosuje system dwuizbowy, oprócz wszystkich stanów USA, z wyjątkiem Nebraski. Z kolei miasta amerykańskie powszechnie stosują system jednoizbowy.

Jak działa system dwuizbowy

W systemie dwuizbowym obie izby organu ustawodawczego mogą mieć różne organizacje, zasady, metody doboru członków oraz wyznaczone uprawnienia w zakresie ustawodawstwa i nadzoru nad innymi organami władzy. W USA pozostałe gałęzie rządu to władza wykonawcza i władza sądownicza.

Istnieją zarówno praktyczne, jak i historyczne powody, aby mieć dwie izby ustawodawcze. Praktycznym powodem istnienia systemu dwuizbowego jest funkcjonowanie jako część większego systemu kontroli i równowagi, który równoważy władzę różnych części rządu lub społeczeństwa. Dzieląc władzę w obrębie władzy ustawodawczej, bikameralizm pomaga zapobiec posiadaniu przez władzę ustawodawczą zbyt dużej władzy — rodzaj kontroli wewnątrzbranżowej. W organie ustawodawczym historycznie bikameralizm funkcjonował w celu równoważenia władzy różnych klas lub grup społecznych w społeczeństwie.

System dwuizbowy powstał w średniowiecznej Europie. Ostre klasowe różnice między szlachtą, duchowieństwem i pospólstwem oznaczały, że klasy te były reprezentowane przez odrębne grupy przedstawicieli, których zadaniem było doradzanie królowi w sprawach dotyczących i reprezentowania interesów ich sfer społecznych. W Anglii grupy te ostatecznie przekształciły się w Izbę Lordów i Izbę Gmin. We współczesnej Wielkiej Brytanii Izba Lordów jest nadal uważana za organ bardziej elitarny, podczas gdy Izba Gmin reprezentuje większą, bardziej powszechną klasę.

Amerykański system dwuizbowy powstał z chęci posiadania zrównoważonego systemu w ramach władzy ustawodawczej i rozwiązania sporu co do tego, jak stanom przydzielana będzie reprezentacja.

Historia bikameralizmu w USA

System dwuizbowy w Stanach Zjednoczonych składa się z Izby Reprezentantów i Senatu – wspólnie znanych jako Kongres Stanów Zjednoczonych. Art. 1 ust. 1 Konstytucji Stanów Zjednoczonych stanowi, że Kongres Stanów Zjednoczonych składa się z Senatu i Izby Reprezentantów.

Podczas Konwencji Konstytucyjnej założyciele Ameryki nie mogli dojść do porozumienia, czy stany powinny mieć taką samą liczbę przedstawicieli, czy też liczba przedstawicieli powinna być oparta na wielkości populacji. W porozumieniu zwanym Wielkim Kompromisem założyciele postanowili połączyć oba elementy: powstał system dwuizbowy.

Podobnie jak dwie izby angielskiego parlamentu, dwie izby w ramach amerykańskiego ustawodawstwa miały również reprezentować różnych interesariuszy w Stanach Zjednoczonych Senat został zaprojektowany w celu reprezentowania interesów Stanów (Senatorzy byli pierwotnie mianowani przez legislatury stanowe, a nie wybierani),. a Izba Reprezentantów miała być wybierana i reprezentować interesy zwykłych ludzi. Znajduje to również odzwierciedlenie w uprawnieniach delegowanych do każdej izby na mocy konstytucji, przy czym Senatowi nadano rolę bardziej deliberatywną, doradczą i nadzorczą, podczas gdy Izbie Reprezentantów przyznano nadrzędną władzę nad opodatkowaniem swoich wyborców.

Członkowie Izby Reprezentantów USA sprawują dwuletnią kadencję. Kadencje dwuletnie mają na celu umożliwienie przedstawicielom reagowania na potrzeby wyborców. W sumie jest 435 przedstawicieli, a liczba z każdego stanu jest proporcjonalna do populacji tego stanu. Ten system nazywa się reprezentacją proporcjonalną. Na przykład Alabama ma siedmiu przedstawicieli, podczas gdy Kalifornia ma 53. Każdy z siedmiu najsłabiej zaludnionych stanów — Alaska, Delaware, Montana, Północna Dakota, Południowa Dakota, Vermont i Wyoming — ma tylko po jednym przedstawicielu.

1341

Pierwszy przypadek brytyjskiego dwuizbowości miał miejsce w 1341 r. Kiedy Izba Gmin spotkała się po raz pierwszy oddzielnie od szlachty i duchowieństwa, skutecznie utworzono Izbę Wyższą i Izbę Niższą. Stany Zjednoczone przyjęły system dwuizbowy po jego założeniu.

Rządy stanowe

Każdy stan ma również dwóch senatorów (system zwany równą reprezentacją), którzy są wybierani bezpośrednio przez wyborców i sprawują sześcioletnią kadencję. Przed ratyfikacją siedemnastej poprawki do konstytucji w 1913 r. legislatury stanowe miały wybór senatorów. Pozycje te były zwykle zajmowane przez elity.

Każdy dom ma inne wymagania do obsługi. Aby być przedstawicielem USA, musisz mieć co najmniej 25 lat, być obywatelem USA od co najmniej siedmiu lat i być mieszkańcem stanu, który chcesz reprezentować. Aby zostać senatorem Stanów Zjednoczonych, musisz mieć co najmniej 30 lat, być obywatelem Stanów Zjednoczonych od co najmniej dziewięciu lat i być mieszkańcem stanu, który chcesz reprezentować.

Każdy dom posiada również unikalne moce. Tylko członkowie Izby Reprezentantów mogą oskarżyć ( impeach ) Prezydenta i innych urzędników federalnych; Senat następnie rozpatruje sprawę. Izba decyduje również o wyborach prezydenckich, jeśli żaden kandydat nie uzyska większości głosów kolegium elektorów. A każdy projekt ustawy, który zwiększa podatki, pochodzi z Izby Reprezentantów, dlatego mówi się, że Izba Reprezentantów ma „władzę portfela”. Senat głosuje za zatwierdzeniem nominacji ponad 1000 funkcjonariuszy wykonawczych i może ratyfikować traktaty większością dwóch trzecich głosów.

Bikameralizm a Unikameralizm

Na całym świecie około 41% rządów jest dwuizbowych, a około 59% jednoizbowych. Inne kraje, które mają system dwuizbowy to Australia, Brazylia, Kanada, Niemcy, Indie, Wielka Brytania, Irlandia, Holandia, Rosja, Hiszpania i Czechy.

Wielkość, kadencja i sposób wyboru (wybierani bezpośrednio, pośrednio, mianowani lub inni) dla każdej izby systemu dwuizbowego różnią się w zależności od kraju. Systemy jednoizbowe stały się bardziej popularne w XX wieku, a niektóre kraje, w tym Grecja, Nowa Zelandia i Peru, zmieniły systemy z dwuizbowych na jednoizbowe.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Większość rządów międzynarodowych stosuje system jednoizbowy – z około 60/40 podziałem na system jednoizbowy i dwuizbowy.

• Bardziej zaludniony oddział Izby Reprezentantów ma mniej rygorystyczne wymagania dla członków, jeśli chodzi o wiek i długość obywatelstwa w porównaniu do Senatu.

• System dwuizbowy w USA dzieli się na Izbę Reprezentantów i Senat.

• System dwuizbowy to styl rządzenia z dwoma odrębnymi działami w ramach władzy ustawodawczej.

• Każda izba władzy ustawodawczej ma różne uprawnienia, aby zapewnić kontrolę i równowagę w systemie.

##FAQ

Co oznacza dwuizbowy?

Dwuizbowy dosłownie oznacza „dwie izby” iw praktyce odnosi się do struktury rządowej obejmującej dwie izby lub dwa ciała ustawodawcze, które są od siebie oddzielone.

Które stany USA nie mają parlamentu dwuizbowego?

Wszystkie stany w USA, z wyjątkiem jednego, są dwuizbowe i mają zarówno izbę, jak i senat. Jedynym wyjątkiem jest Nebraska, która ma tylko jednomandatową władzę ustawodawczą.

Dlaczego konstytucja USA ustanowiła dwuizbową władzę ustawodawczą?

Założyciele USA ustanowili dwuizbowy organ ustawodawczy w celu stworzenia podziału władzy. Na konwencji konstytucyjnej zaczęły się kłócić większe stany (głównie na południu) i mniejsze (na północy) o to, które z nich powinny mieć większą władzę na szczeblu federalnym. Jako kompromis (zwany „Wielkim Kompromisem” Roger Sherman, delegat z kolonii Connecticut, zaproponował bikameralizm. W ten sposób mniejsze stany uzyskały równą reprezentację z większymi, z których każdy miał dwóch senatorów. Jednocześnie izba przedstawiciele wyznaczają członków kongresu proporcjonalnie do liczby ludności.