Neutralność pieniędzy

Czym jest neutralność pieniędzy?

Neutralność pieniądza, zwana także neutralnym, to teoria ekonomiczna, według której zmiany w podaży pieniądza wpływają tylko na zmienne nominalne , a nie na realne. Innymi słowy, ilość pieniędzy wydrukowanych przez Rezerwę Federalną (Fed) i banki centralne może wpływać na ceny i płace, ale nie na produkcję czy strukturę gospodarki.

Współczesne wersje tej teorii przyjmują, że zmiany w podaży pieniądza mogą w krótkim okresie wpłynąć na poziom produkcji lub bezrobocia; jednak wielu dzisiejszych ekonomistów nadal wierzy, że neutralność jest zakładana na dłuższą metę po tym, jak pieniądz zacznie krążyć w gospodarce.

Zrozumienie neutralności pieniądza

Neutralność teorii pieniądza opiera się na założeniu, że pieniądz jest „neutralnym” czynnikiem, który nie ma realnego wpływu na równowagę ekonomiczną. Drukowanie większej ilości pieniędzy nie może zmienić fundamentalnej natury gospodarki, nawet jeśli napędza popyt i prowadzi do wzrostu cen towarów, usług i płac.

Zgodnie z teorią wszystkie rynki dla wszystkich towarów są stale oczyszczane. Ceny względne dostosowują się elastycznie i zawsze w kierunku równowagi. Zmiany w podaży pieniądza nie wydają się zmieniać podstawowych warunków w gospodarce. Nowe pieniądze nie tworzą ani nie niszczą maszyn, nie wprowadzają nowych partnerów handlowych ani nie wpływają na istniejącą wiedzę i umiejętności. W rezultacie zagregowana podaż powinna pozostać stała.

Nie każdy ekonomista zgadza się z tym sposobem myślenia, a ci, którzy ogólnie wierzą, że neutralność teorii pieniądza ma prawdziwe zastosowanie tylko w długim okresie. W rzeczywistości założenie o długoterminowej neutralności pieniądza leży u podstaw prawie wszystkich teorii makroekonomicznych . Ekonomiści matematyczni opierają się na tej klasycznej dychotomii do przewidywania skutków polityki gospodarczej.

Przykładem neutralności pieniądza jest badanie przez makroekonomistę polityki pieniężnej banku centralnego, jakim jest Rezerwa Federalna (Fed). Kiedy Fed angażuje się w operacje otwartego rynku,. makroekonomista nie zakłada, że zmiany w podaży pieniądza zmienią przyszły sprzęt kapitałowy, poziom zatrudnienia czy realne bogactwo w długookresowej równowadze. Te czynniki pozostaną niezmienne. Daje to ekonomiście znacznie stabilniejszy zestaw parametrów predykcyjnych.

Neutralność historii pieniądza

Koncepcyjnie neutralność pieniądza wyrosła z tradycji Cambridge w ekonomii między 1750 a 1870 rokiem. Najwcześniejsza wersja zakładała, że poziom pieniądza nie może wpływać na produkcję ani zatrudnienie nawet w krótkim okresie. Ponieważ agregat Zakłada się, że krzywa podaży jest pionowa, a zmiana poziomu cen nie zmienia zagregowanej produkcji.

Zwolennicy wierzyli, że zmiany w podaży pieniądza wpływają na wszystkie dobra i usługi proporcjonalnie i prawie jednocześnie. Jednak wielu klasycznych ekonomistów odrzuciło ten pogląd i uważało, że czynniki krótkoterminowe , takie jak sztywność cen lub obniżona pewność biznesu, są źródłem braku neutralności.

Wyrażenie „neutralność pieniądza” zostało ostatecznie ukute przez austriackiego ekonomistę Friedricha A. Hayeka w 1931 roku. Początkowo Hayek zdefiniował je jako rynkową stopę procentową, przy której nie wystąpiły błędne inwestycje – słabo alokowane inwestycje biznesowe zgodnie z austriacką teorią cyklu koniunkturalnego – i nie wytworzyły cykli koniunkturalnych. Później neoklasyczni i neokeynesiści przyjęli tę frazę i zastosowali ją do swojej ogólnej struktury równowagi, nadając jej obecne znaczenie.

Neutralność pieniędzy kontra Superneutralność pieniądza

Istnieje jeszcze silniejsza wersja postulatu neutralności pieniądza: superneutralność pieniądza. Superneutralność zakłada ponadto, że zmiany tempa wzrostu podaży pieniądza nie wpływają na produkcję gospodarczą. Wzrost pieniądza nie ma wpływu na zmienne realne, z wyjątkiem sald realnych pieniędzy. Teoria ta pomija krótkookresowe tarcia i odnosi się do gospodarki przyzwyczajonej do stałego tempa wzrostu pieniądza.

Krytyka neutralności pieniądza

Neutralność teorii pieniądza spotkała się z krytyką ze strony niektórych kręgów. Wielu znanych ekonomistów odrzuca tę koncepcję w perspektywie krótko- i długoterminowej, w tym John Maynard Keynes,. Ludwig von Mises i Paul Davidson. Szkoła postkeynesowska i austriacka szkoła ekonomii również ją odrzucają. Kilka badań ekonometrycznych sugeruje, że zmiany w podaży pieniądza wpływają na ceny względne w długich okresach czasu.

Podstawowy argument mówi, że wraz ze wzrostem podaży pieniądza wartość pieniądza maleje. Ostatecznie, gdy zwiększona podaż pieniądza rozprzestrzeni się w całej gospodarce, ceny towarów i usług wzrosną, aby osiągnąć punkt równowagi poprzez przeciwdziałanie wzrostowi podaży pieniądza.

Krytycy twierdzą również, że wzrost podaży pieniądza wpływa na konsumpcję i produkcję. Ponieważ wzrost podaży pieniądza powoduje wzrost cen, ten wzrost ceny zmienia sposób interakcji jednostek i przedsiębiorstw z gospodarką.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

Wyrażenie „neutralność pieniądza” zostało wprowadzone przez austriackiego ekonomistę Friedricha A. Hayeka w 1931 roku.
Niektórzy ekonomiści zgadzają się tylko, że teoria neutralności działa w długim okresie. Założenie o długoterminowej neutralności pieniądza leży u podstaw niemal wszystkich teorii makroekonomicznych.
Neutralność teorii pieniądza twierdzi, że zmiany w podaży pieniądza wpływają na ceny towarów, usług i płac, ale nie na ogólną produktywność ekonomiczną.
Teoria mówi, że zmiany w podaży pieniądza nie zmieniają podstawowych warunków gospodarki, a zatem zagregowana podaż powinna pozostać stała.
Krytycy neutralności pieniądza uważają, że podnosi on ceny, a tym samym wpływa na konsumpcję i produkcję.