Nowa ekonomia keynesowska

Czym jest nowa ekonomia keynesowska?

Nowa ekonomia keynesowska jest nowoczesną szkołą myśli makroekonomicznej , która wyewoluowała z klasycznej ekonomii keynesowskiej. Ta zrewidowana teoria różni się od klasycznego myślenia keynesowskiego tym, jak szybko dostosowują się ceny i płace.

Zwolennicy nowokeynesizmu utrzymują, że ceny i płace są „ lepkie ”, co oznacza, że wolniej dostosowują się do krótkoterminowych wahań gospodarczych. To z kolei wyjaśnia takie czynniki ekonomiczne, jak przymusowe bezrobocie i wpływ federalnej polityki pieniężnej.

Zrozumienie nowej ekonomii keynesowskiej

brytyjskiego ekonomisty Johna Maynarda Keynesa , który pojawił się w następstwie Wielkiego Kryzysu , że zwiększone wydatki rządowe i niższe podatki mogą stymulować popyt i wyprowadzić globalną gospodarkę z kryzysu, stał się dominującym sposobem myślenia przez większą część XX wieku. Powoli zaczęło się to zmieniać w 1978 roku, kiedy opublikowano Po ekonomii keynesowskiej.

W artykule nowi klasyczni ekonomiści Robert Lucas i Thomas Sargent wskazali, że stagflacja , jakiej doświadczyła w latach 70., była niezgodna z tradycyjnymi modelami keynesowskimi.

Lucas, Sargent i inni próbowali oprzeć się na oryginalnej teorii Keynesa, dodając do niej podstawy mikroekonomiczne . Powiedzieli, że dwa główne obszary mikroekonomii, które mogą znacząco wpłynąć na makroekonomię, to sztywność cen i płac. Koncepcje te przeplatają się z teorią społeczną, negując czysto teoretyczne modele klasycznego keynesizmu.

###Ważne

Nowa ekonomia keynesowska stała się dominującą siłą w makroekonomii akademickiej od lat 90. do kryzysu finansowego w 2008 r.

Nowa teoria keynesowska próbowała zająć się między innymi powolnym zachowaniem cen i jego przyczyną oraz tym, w jaki sposób niewydolność rynku może być wywołana przez nieefektywność i może uzasadniać interwencję rządu. Korzyści z interwencji rządu pozostają punktem zapalnym do dyskusji. Ekonomiści nowokeynesowi argumentowali za ekspansywną polityką monetarną, argumentując, że wydatki deficytowe zachęcają do oszczędzania, a nie zwiększają popyt czy wzrost gospodarczy.

Krytyka nowej ekonomii keynesowskiej

W niektórych kręgach ekonomia nowokeynesowska była krytykowana za to, że nie przewidziała nadchodzącej Wielkiej Recesji i nie wyjaśniła dokładnie okresu świeckiej stagnacji, która po niej nastąpiła.

Głównym problemem tej doktryny ekonomicznej jest wyjaśnienie, dlaczego zmiany zagregowanych poziomów cen są „lepkie”. W nowej makroekonomii klasycznej**,** konkurencyjne firmy cenobiorcy dokonują wyboru tego, ile produkcji mają wyprodukować, a nie za jaką cenę, podczas gdy w ekonomii nowokeynesowskiej firmy konkurencyjne monopolistycznie ustalają ceny i akceptują poziom sprzedaży jako ograniczenie .

Z punktu widzenia ekonomii nowokeynesowskiej, dwa główne argumenty próbują odpowiedzieć na pytanie, dlaczego zagregowane ceny nie imitują ewolucji nominalnego produktu narodowego brutto (PNB). Zasadniczo w obu podejściach do makroekonomii zakłada się, że podmioty gospodarcze, gospodarstwa domowe i firmy mają racjonalne oczekiwania.

Jednak ekonomia nowokeynesowska utrzymuje, że racjonalne oczekiwania ulegają zniekształceniu, gdy zawodność rynku wynika z asymetrii informacji i niedoskonałej konkurencji. Ponieważ podmioty gospodarcze nie mogą mieć pełnego zakresu rzeczywistości gospodarczej, ich informacje będą ograniczone. Niewiele będzie powodów, by sądzić, że inni agenci zmienią ceny, a co za tym idzie, nie zmienią swoich oczekiwań. Jako takie, oczekiwania są kluczowym elementem ustalania ceny; ponieważ pozostają niezmienione, tak samo będzie z ceną, co prowadzi do sztywności cen.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Ekonomiści argumentowali, że ceny i płace są „lepkie”, powodując, że mimowolne bezrobocie i polityka monetarna mają duży wpływ na gospodarkę.

• Ten sposób myślenia stał się dominującą siłą w makroekonomii akademickiej od lat 90. do kryzysu finansowego 2008 roku.

• Nowa ekonomia keynesowska to współczesny zwrot w doktrynie makroekonomicznej, która wyewoluowała z klasycznych zasad ekonomii keynesowskiej.