Wzajemna Giełda Ubezpieczeń
Co to jest wzajemna giełda ubezpieczeniowa?
Wzajemne giełdy ubezpieczeniowe są formą organizacji ubezpieczeniowej, w której osoby fizyczne i przedsiębiorstwa wymieniają umowy ubezpieczeniowe i dzielą między sobą ryzyko związane z tymi umowami. Ubezpieczający wzajemnej giełdy ubezpieczeniowej zwani są subskrybentami.
Jak działa wzajemna giełda ubezpieczeniowa
Wzajemna giełda ubezpieczeniowa powstaje w wyniku połączenia dwóch odrębnych podmiotów – wzajemnej wymiany międzyubezpieczeniowej oraz pełnomocnika (AFI). Wzajemna wymiana między ubezpieczeniami umożliwia subskrybentom wymianę polis za pośrednictwem pełnomocnika, co pozwala im rozłożyć ryzyko.
Pełnomocnik jest upoważniony do dokonywania czynności gospodarczych w imieniu innego podmiotu, którym w tym przypadku jest wzajemny zakład ubezpieczeń. AFI prowadzi bieżącą działalność wzajemności i otrzymuje od wzajemności pełnomocnictwo. AFI może być własnością wzajemności, zwanej wzajemnością majątkową, lub może być zakontraktowany przez stronę trzecią, określaną jako wzajemność niezastrzeżona.
Uwagi specjalne
Rada gubernatorów zarządza wzajemnym towarzystwem ubezpieczeniowym . Zarząd jest odpowiedzialny za wybór i monitorowanie pełnomocników, zatwierdzanie stawek oraz nadzór nad operacjami wzajemności. Nadwyżki składek są przechowywane na oddzielnych rachunkach nadwyżek przeznaczonych na określony cel, chociaż rachunki można łączyć i wykorzystywać do opłacania roszczeń z tytułu polis.
Wzajemne zakłady ubezpieczeń mogą wystawiać zarówno polisy podlegające ocenie, jak i niepodlegające ocenie, przy czym te ostatnie są najczęściej wystawianymi polisami. Polisa niepodlegająca ocenie zapobiega obciążeniu posiadacza polisy dodatkową kwotą pieniędzy, jeśli koszt obsługi wzajemności jest wyższy niż oczekiwano. Oznacza to, że zobowiązania finansowe ubezpieczającego są ograniczone do kosztów polisy.
Wzajemna giełda ubezpieczeniowa różni się od towarzystwa ubezpieczeń wzajemnych, w którym osoby fizyczne i przedsiębiorstwa o podobnych potrzebach ubezpieczeniowych, takie jak lekarze, łączą się, aby łączyć ryzyko i uzyskiwać lepsze stawki.
Przykład Wzajemnej Giełdy Ubezpieczeń
Wzajemne wymiany ubezpieczeniowe rozpoczęły się w 1881 roku, kiedy sześciu kupców suchych towarów w Nowym Jorku zgodziło się na wzajemne odszkodowanie z powodu wspólnego niezadowolenia z towarzystwami ubezpieczeniowymi.
Wszyscy członkowie tej grupy mieli budynki o doskonałej konstrukcji i dobrze je utrzymywali, ale wszyscy pobierali składki, które nie odpowiadały potencjalnym stratom w przypadku podobnych budynków komercyjnych.
W tamtym czasie firmy ubezpieczeniowe stosowały szeroki zakres klasyfikacji ryzyka; nowoczesne techniki ustalania stawek nie zostały jeszcze do końca opracowane. Zdolni do zaabsorbowania pewnych strat kupcy mieli motywację i możliwość „samoubezpieczenia” w celu obniżenia kosztów.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Wzajemną giełdą ubezpieczeń zarządza rada gubernatorów, która zajmuje się m.in. monitorowaniem AFI i zatwierdzaniem stawek.
Subskrybenci korzystają z AFI do wymiany polis, który prowadzi również codzienną działalność giełdy.
Wzajemne towarzystwa ubezpieczeniowe mogą wystawiać zarówno polisy podlegające ocenie, jak i niepodlegające ocenie.
Ta wymiana, która obejmuje dwa odrębne podmioty – pełnomocnika (AFI) i wzajemną wymianę międzyubezpieczeniową – służy do obniżenia ryzyka umów ubezpieczeniowych.
Wzajemna giełda ubezpieczeniowa to rodzaj organizacji, w której osoby fizyczne i firmy wymieniają umowy ubezpieczeniowe.
