Reconstruction Finance Corp. (RFC)

Czym była firma Reconstruction Finance Corporation (RFC)?

Reconstruction Finance Corp. (RFC) była agencją upoważnioną przez rząd Stanów Zjednoczonych do pożyczania pieniędzy na pomoc bankom znajdującym się w trudnej sytuacji po krachu na giełdzie w 1929 roku i podczas Wielkiego Kryzysu, który nastąpił po nim.

Kongres utworzył RFC w 1932 roku z ograniczonym mandatem do udzielania pożyczek awaryjnych bankom, kolejom i rolnikom zagrożonym niewypłacalnością. Jej zakres szybko się rozszerzył i wkrótce zaczął pożyczać pieniądze władzom stanowym i samorządowym na finansowanie projektów infrastruktury publicznej. Przeżyła Wielki Kryzys, a później pomogła finansować branże, które były kluczowe dla roli narodu w II wojnie światowej.

RFC nie został całkowicie zniesiony do 1957 roku.

Zrozumienie Reconstruction Finance Corp. (RFC)

Kongres utworzył RFC głównie po to, by wspierać krajowe banki, które upadały pod naporem paniki wycofywania się ze strony swoich klientów, gdy zapanował Wielki Kryzys.

Miał pozostać w biznesie tylko przez 10 lat, ale RFC trwało, a nawet rozszerzyło się w latach 30. i 40. XX wieku.

Wkrótce po utworzeniu RFC rozszerzyła swoją działalność pożyczkową poza krajowe banki, linie kolejowe i farmy. Ostatecznie udzielił pożyczek władzom stanowym i lokalnym oraz małym przedsiębiorstwom. Kiedy wybuchła II wojna światowa, RFC stworzyło osiem filii, aby skoncentrować się na finansowaniu produkcji przemysłowej związanej z potrzebami wojennymi kraju.

Historia Reconstruction Finance Corp. (RFC)

Utworzona latem 1932 r. ustawa o pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych rozszerzyła zakres i uprawnienia agencji. Pozwoliło to RFC na udzielanie pożyczek lokalnym i państwowym robotom publicznym, a także rolnikom i małym przedsiębiorstwom.

W pierwszych latach, za prezydentury Herberta Hoovera, RFC w niewielkim stopniu wykorzystywała swoje rozszerzone uprawnienia. Po tym, jak Franklin D. Roosevelt objął urząd i wszedł w życie New Deal,. agencja starała się bardziej energicznie wspierać wysiłki na rzecz odbudowy.

RFC rozszerzyła się jeszcze bardziej podczas II wojny światowej, aby zapewnić finansowanie budowy i eksploatacji zakładów wojennych, a nawet pożyczki dla obcych rządów alianckich.

Pierwotna koncepcja zakładała, że RFC będzie apolityczną, autonomiczną agencją. W pierwszych latach koncepcja utrzymała się.

Jednak w miarę jak RFC stale się rozwijała i przejmowała sporą odpowiedzialność za wydawanie ogromnych sum pieniędzy, stała się bardziej podatna na oskarżenia o polityczne faworyzowanie w decyzjach dotyczących pożyczek.

Federalny Korpus Ubezpieczenia Depozytów (FDIC), który chroni depozyty bankowe, oraz Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), która reguluje rynki finansowe, są produktami reform z czasów Roosevelta.

Początki

Panika bankowa była jednym z objawów Wielkiego Kryzysu, który rozpoczął się wraz z załamaniem się giełdy w 1929 roku i trwał do 1939 roku. obszary.

Bank po drugim upadał, gdy ich klienci ustawiali się w kolejce i wycofywali swoje oszczędności, dopóki skarbce nie opróżniły się, a banki zamknęły. Pozostali klienci stracili oszczędności życia. Panika rozprzestrzeniała się z miasta do miasta.

Rezerwa Federalna została utworzona w 1913 roku specjalnie po to, by zapobiegać tego typu kryzysom poprzez udzielanie bankom pożyczek awaryjnych. Ale tylko banki posiadające prawa narodowego musiały być członkami Fed. Banki państwowe, w tym większość małych banków lokalnych, nie były członkami.

Administracja Hoovera

W 1932 roku Kongres utworzył Reconstruction Finance Corp. przy wsparciu prezydenta Herberta Hoovera. Jego misją było udzielanie pożyczek awaryjnych trzem kluczowym sektorom gospodarki: bankom, kolejom i uprawom rolnym.

Departament Skarbu USA początkowo przekazał 500 milionów dolarów w funduszach do dystrybucji przez RFC.

Nowa umowa

Zakres RFC i jego finansowanie ogromnie rozszerzyły się po wyborze prezydenta Franklina D. Roosevelta. Jej niezależność była kluczową korzyścią RFC z punktu widzenia polityka: jej wydatki nie wymagały autoryzacji Kongresu i nie figurowały w budżecie federalnym.

Agencja zaczęła pożyczać pieniądze władzom stanowym i lokalnym na finansowanie państwowych i lokalnych projektów publicznych oraz opłacanie programów pomocy dla bezrobotnych. Znacznie zwiększono pomoc dla pozbawionych środków pieniężnych rolników.

W miarę trwania Wielkiego Kryzysu wielu właścicieli domów nie spłacało kredytów hipotecznych. Banki, obawiając się kolejnych niewypłacalności, jeszcze bardziej utrudniały uzyskanie kredytu hipotecznego. W kolejnym rozszerzeniu uprawnień RFC został upoważniony do utworzenia Federalnego Krajowego Stowarzyszenia Hipotecznego w celu gwarantowania kredytów hipotecznych. To stowarzyszenie nadal istnieje i jest znane jako Fannie Mae.

Administracja małych przedsiębiorstw została stworzona, aby wypełnić lukę powstałą po rozwiązaniu RFC. Jego utworzenie doceniło znaczenie małych firm dla gospodarki USA i trudności ich właścicieli z uzyskaniem finansowania za pośrednictwem systemu bankowości prywatnej.

II wojna światowa

W 1940 roku zaangażowanie USA w II wojnę światową wydawało się nieuniknione. Do RFC dodano nie mniej niż osiem filii, aby sfinansować rozwój materiałów niezbędnych do wojny i zastąpić importowane materiały, które stały się nieosiągalne.

Koniec Reconstruction Finance Corp.

Po kryzysie i po wojnie praca RFC zaczęła wygasać.

W 1948 roku Kongres rozpoczął serię dochodzeń w sprawie korupcji politycznej w RFC. Jednym z zarzutów było to, że RFC udzieliła pożyczki klientowi Boeing Corp. w zamian za wsparcie Boeinga dla prezydenta Harry'ego S. Trumana.

Senacka Komisja Bankowości i Walut nakazała natychmiastową reorganizację, prowadzącą do restrukturyzacji RFC w 1952 roku.

Pomimo wysiłków zmierzających do reorganizacji agencji, RFC nadal krążyły oskarżane o złe zarządzanie. Zaledwie rok po restrukturyzacji Kongres uchwalił ustawę o likwidacji RFC.

Agencja została pozbawiona funduszy, a jej pozostałe funkcje powoli przeniesiono do innych agencji. Administracja Małych Przedsiębiorstw została stworzona po części po to, by wypełnić lukę w udzielaniu pożyczek rządowych małym firmom, którą stworzyło zniknięcie RFC.

W 1957 r. prawie nieistniejący RFC został całkowicie zdemontowany.

Przegląd ekonomiczny Reconstruction Finance Corp.

Reconstruction Finance Corp. pełnił rolę pożyczkodawcy ostatniej instancji, który w późniejszych latach pełnił Rezerwa Federalna. Chociaż została utworzona w 1913 roku, Rezerwa Federalna nie miała możliwości udzielania pożyczek bankom państwowym. Banki również nie miały wtedy federalnego ubezpieczenia gwarantującego ich depozyty.

To te banki państwowe, które służyły małym firmom, farmom i konsumentom w Ameryce. A około 9000 z nich upadło w latach 1930-1933, zabierając ze sobą pieniądze swoich deponentów.

RFC musi zyskać uznanie za zatrzymanie tej spirali destrukcji i uchronienie USA przed załamaniem gospodarczym. Jego zapis jest jednak nadal przedmiotem dyskusji:

• Prawie śmiertelna decyzja o opublikowaniu nazw banków ubiegających się o pożyczki w RFC mogła spowodować, że niektórzy zrezygnowali z pomocy agencji w obawie przed wywołaniem paniki.

• Wymóg zabezpieczenia niektórych kredytów RFC mógł pozbawić banki znacznej części płynności, którą mogłyby wykorzystać do stabilizacji i rozszerzenia swojej działalności.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Reconstruction Finance Corp. została utworzona w celu stabilizacji krajowych banków, przemysłu kolejowego i gospodarstw rolnych podczas zawirowań gospodarczych, które naznaczyły wczesne lata Wielkiego Kryzysu.

• Jego rola znacznie się rozwinęła, zwłaszcza za prezydentury Franklina Roosevelta, kiedy zaczęła finansować lokalne projekty infrastrukturalne i pożyczać pieniądze małym firmom.

• Później RFC odegrało ważną rolę w finansowaniu przygotowań narodu do wejścia w II wojnę światową.

• RFC został zmniejszony i ostatecznie zniesiony w latach po II wojnie światowej.

• Niezwykły status RFC jako quasi-niezależnej agencji uczynił ją użyteczną dla prezydenta Roosevelta, który mógł za jej pośrednictwem kierować pieniądze na projekty publiczne bez nadzoru Kongresu.

FAQ

Kto skorzystał na Reconstruction Finance Corp.?

Zgodnie z własną historią Fed, Reconstruction Finance Corp. faktycznie był ramieniem Rezerwy Federalnej zajmującym się pożyczkami dyskontowymi podczas Wielkiego Kryzysu. Dzięki temu był w stanie dostarczać bankom stały dopływ gotówki w postaci kredytów krótkoterminowych. Pożyczki te pozwoliły bankom na spłatę doraźnych zobowiązań, nawet w tragicznych okolicznościach, takich jak napad na bank czy upadłość dużego klienta.

Jak Reconstruction Finance Corp. wpłynął na wielki kryzys?

Myślisz, że kryzys finansowy z lat 2008-2009 był zły? Stopa bezrobocia osiągnęła 24,9% podczas Wielkiego Kryzysu. Prawie połowa banków w kraju upadła. Produkcja przemysłowa spadła o połowę. Kryzys trwał 10 lat. Wydaje się, że Reconstruction Finance Corp. utrzymywało niektóre banki w najgorszych latach depresji. Nabrała znacznie bardziej znaczącej roli po 1932 r., kiedy prezydent Roosevelt wykorzystał ją do kierowania bardzo potrzebnych pieniędzy na projekty rządów stanowych i lokalnych oraz niedomagające małe firmy.

Jaki był główny cel Reconstruction Finance Corp.?

Pierwotnym mandatem Reconstruction Finance Corp. było udzielanie pożyczek awaryjnych, aby utrzymać amerykańskie banki, linie kolejowe i gospodarstwa rolne w najgorszym okresie Wielkiego Kryzysu. Zakres jej działalności znacznie się rozszerzył na przestrzeni lat. W czasie Wielkiego Kryzysu pożyczał pieniądze władzom stanowym i lokalnym na finansowanie projektów robót publicznych. Podczas II wojny światowej odegrał kluczową rolę w finansowaniu rozbudowy potencjału wojskowego USA, a nawet pożyczał pieniądze zagranicznym rządom.