Ranglátur svívirðing

Hvað er ranglátur svívirðing?

Hugtakið ranglát vansæmd vísar til þess að banki hafi ekki virt gildan samningsgerning eins og ávísun eða víxla sem honum hefur verið framvísað til greiðslu. Ef gerningurinn er gildur og það eru nægir fjármunir til að standa straum af honum, myndi bilun banka til að virða gerninginn innan þess tíma sem kveðið er á um í Uniform Commercial Code (UCC) telja ranglega vanvirðingu.

Skilningur á röngum vanvirðu

Samræmdu viðskiptalögin eru sett af lögum og reglugerðum sem lýsa því hvernig eigi að haga viðskiptum. Kóðinn var búinn til og samþykktur til að auðvelda fyrirtækjum að eiga viðskipti þvert á fylki. Kóðinn inniheldur níu greinar sem fjalla um hluti eins og almenn ákvæði, lánsbréf,. sölu á vörum og þjónustu og fjárfestingarverðbréf. Fjórða greinin tekur til ávísana, víxla og annarra framseljanlegra skjala.

Samkvæmt 4. gr., 402. kafla kóðans, óvirðir banki með ólögmætum hætti framseljanlegum gerningi, svo sem ávísun eða víxli, ef hann synjar greiðslu þó að skírteinið sé rétt til greiðslu, sem þýðir að það hafi verið heimilað af viðskiptamanni og sé skv. samningi bankans við þann viðskiptavin.

Banki getur valið að vanvirða gerning vegna ófullnægjandi fjármuna hvenær sem er frá móttöku þess gernings og þess tíma sem greiðandi banki skilar gerningnum eða þegar hann tilkynnir um óvirðingu. Aðeins ein slík ákvörðun er nauðsynleg. Hins vegar, ef bankinn ákveður síðar að endurmeta þá ákvörðun til að vanvirða, ætti hann að nota innstæðu viðskiptavinarins eins og hún er á þeim síðari tíma í endurmati sínu.

Það er dómstóla að skera úr um hvort afleiddar skaðabætur séu í raun og veru afleiðingar hinnar ólögmætu svívirðingar.

Greiðandi banki er ábyrgur gagnvart viðskiptavinum sínum vegna tjóns af völdum rangrar vanvirðingar á gerningi. Ábyrgð bankans er takmörkuð við raunverulegt, sannanlegt tjón, þar með talið hugsanlegt afleiddartjón. Skaðabæturnar geta falið í sér tjón vegna aðgerða eins og handtöku eða lögsókn gegn viðskiptavininum sem stafar af rangri vansæmingu á viðkomandi gerningi.

Sérstök atriði

Það eru tilvik þar sem banki getur vanvirt samningsgerning án þess að brjóta skilmála UCC. Samkvæmt reglum siðareglunnar getur banki vanvirt gerning ef virðing hans myndi skapa yfirdrátt á reikningi viðskiptavinarins. Það er auðvitað nema bankinn hafi fyrirliggjandi samning um að virða yfirdráttarlán þess viðskiptavinar. Þannig að ef viðskiptavinur er með yfirdráttarvernd á reikningi sínum mun bankinn almennt virða ávísunina eða drögin.

Dæmi um rangan svívirðingu

Mikið rannsakað mál um ólöglega vanvirðu er mál Loucks gegn Albuquerque National Bank. Stefnandi, Loucks, átti L & M Paint and Body Shop með félaga, Martinez. Sem samstarf áttu þeir tékkareikning hjá stefnda bankanum, Albuquerque National Bank. Loucks skuldaði bankanum einstaklingsskuld upp á 402 dollara, en bankinn gjaldfærði þá skuld á tékkareikning sameignarfélagsins, þrátt fyrir að hann vissi að ekki væri um sameignarskuld að ræða.

Bankinn byrjaði að vanvirða margar ávísanir sem gerðar voru á reikning samstarfsins vegna þess að skuldfærsla upp á $402 skildi eftir reikninginn með ófullnægjandi fjármuni. Kærendurnir tveir stefndu bankanum fyrir $402 auk nokkurra þúsunda í skaðabætur. Þeim var á endanum aðeins úthlutað 402 dali, þar sem dómstóllinn komst að þeirri niðurstöðu að enginn grundvöllur væri fyrir ósæmilegri framkomu af hálfu stefnda bankans.

Hápunktar

Rangt vanvirð á sér stað þegar banki eða lánasamtök standa ekki við gilda ávísun eða víxla sem send eru til þess.
Með vanheiðrunni er átt við ávísun eða víxla sem aðili með ófullnægjandi fjármuni hefur lagt fram fyrir banka.
Banki er ábyrgur fyrir mistökum sínum ef sannað er að ólögleg vanvirðing hafi átt sér stað á vakt hans.