Kuasa pasaran

Apakah Kuasa Pasaran?

Kuasa pasaran merujuk kepada keupayaan relatif syarikat untuk memanipulasi harga barang di pasaran dengan memanipulasi tahap penawaran, permintaan atau kedua-duanya.

Sebuah syarikat yang mempunyai kuasa pasaran yang besar mempunyai keupayaan untuk memanipulasi harga pasaran dan dengan itu mengawal margin keuntungannya, dan mungkin keupayaan untuk meningkatkan halangan kepada bakal pendatang baharu ke dalam pasaran. Firma yang mempunyai kuasa pasaran sering digambarkan sebagai "pembuat harga" kerana mereka boleh menetapkan atau melaraskan harga pasaran sesuatu barang tanpa melepaskan bahagian pasaran.

Kuasa pasaran juga dikenali sebagai kuasa harga.

Dalam pasaran di mana terdapat banyak pengeluar yang bersaing antara satu sama lain untuk menjual produk yang serupa, seperti gandum atau minyak, pengeluar mempunyai kuasa pasaran yang sangat terhad.

Memahami Kuasa Pasaran

Kuasa pasaran boleh difahami sebagai tahap pengaruh syarikat dalam menentukan harga pasaran, sama ada untuk produk tertentu atau secara amnya dalam industrinya. Contoh kuasa pasaran ialah Apple Inc. dalam pasaran telefon pintar. Walaupun Apple tidak dapat mengawal pasaran sepenuhnya, produk iPhonenya mempunyai jumlah bahagian pasaran yang besar dan kesetiaan pelanggan, jadi ia mempunyai keupayaan untuk mempengaruhi harga keseluruhan dalam pasaran telefon pintar.

Keadaan pasaran yang ideal ialah apa yang dirujuk sebagai keadaan persaingan sempurna, di mana terdapat banyak syarikat yang mengeluarkan produk pesaing, dan tiada syarikat yang mempunyai tahap kuasa pasaran yang ketara. Dalam pasaran dengan persaingan sempurna atau hampir sempurna, pengeluar mempunyai kuasa penetapan harga yang sedikit dan oleh itu mestilah pengambil harga.

Sudah tentu, itu hanyalah ideal teori yang jarang wujud dalam amalan sebenar. Banyak negara mempunyai undang-undang antitrust atau undang-undang serupa yang direka untuk mengehadkan kuasa pasaran mana-mana syarikat. Kuasa pasaran sering menjadi pertimbangan dalam kelulusan kerajaan untuk penggabungan. Penggabungan tidak mungkin diluluskan jika dipercayai bahawa syarikat yang dihasilkan akan membentuk monopoli atau akan menjadi syarikat yang mempunyai kuasa pasaran yang melampau.

Kekurangan sumber atau bahan mentah boleh memainkan peranan penting dalam kuasa harga, lebih-lebih lagi daripada kehadiran pembekal saingan sesuatu produk. Sebagai contoh, pelbagai ancaman, seperti bencana yang meletakkan bekalan minyak dalam risiko, membawa kepada harga yang lebih tinggi daripada syarikat petroleum, walaupun hakikatnya pembekal saingan wujud dan bersaing dalam pasaran. Ketersediaan minyak yang sempit, digabungkan dengan pergantungan yang meluas pada sumber merentas pelbagai industri bermakna syarikat minyak mengekalkan kuasa harga yang ketara ke atas komoditi ini.

Contoh Kuasa Pasaran

Sebagai contoh, apabila iPhone pada mulanya diperkenalkan oleh Apple, syarikat itu mempunyai kuasa pasaran yang besar kerana ia pada asasnya mentakrifkan pasaran telefon pintar dan aplikasi dengan pelancaran produk—ia adalah monopoli untuk tempoh yang singkat.

Pada masa itu, kos untuk mendapatkan iPhone adalah tinggi dan boleh kekal begitu kerana kekurangan peranti saingan. Oleh itu, harga iPhone ditetapkan pada mulanya oleh Apple dan bukan oleh pasaran. Walaupun telefon pintar pesaing pertama muncul, iPhone terus mewakili pasaran yang tinggi dari segi harga dan kualiti yang dijangkakan. Apabila seluruh industri mula mengejar perkhidmatan, kualiti dan ketersediaan apl, kuasa pasaran Apple berkurangan.

IPhone tidak hilang dari pasaran apabila lebih ramai peserta tiba. Apple mula menawarkan model baharu iPhone dalam pelbagai variasi, termasuk model yang kurang mahal yang disasarkan kepada lebih ramai pengguna yang berfikiran bajet.

Monopsonies, pasaran di mana seorang pembeli mempunyai semua kuasa pasaran, telah diteorikan dalam buku 1933 "The Economics of Imperfect Competition" oleh Joan Robinson.

Struktur Kuasa Pasaran

Terdapat tiga syarat pasaran asas yang wujud dari segi kuasa pasaran, seperti yang digunakan untuk sama ada ekonomi keseluruhan atau pasaran untuk item tertentu.

Yang pertama ialah keadaan ideal persaingan sempurna yang telah dinyatakan sebelum ini. Dengan persaingan yang sempurna, sebagai tambahan kepada beberapa syarikat yang mengeluarkan produk yang sama atau serupa, terdapat juga halangan yang minimum atau tiada untuk syarikat baharu memasuki pasaran. Pasaran pertanian sering disebut sebagai contoh pasaran persaingan yang agak sempurna kerana hampir mustahil bagi sesiapa pengeluar komoditi pertanian untuk memperoleh jumlah kuasa pasaran yang besar.

Lawan daripada keadaan persaingan sempurna ialah monopoli di mana satu syarikat mengawal sepenuhnya pasaran untuk produk atau perkhidmatan, atau sekurang-kurangnya sebahagian daripada jumlah pasaran, dan dapat melaraskan harga sesuka hati. Monopoli terhad selalunya dibenarkan untuk syarikat utiliti, tetapi keupayaan mereka untuk menaikkan harga biasanya dihadkan oleh pihak berkuasa kerajaan.

Oligopoli merujuk kepada pasaran yang dikuasai oleh sebilangan kecil syarikat, dan di dalamnya terdapat halangan besar kepada pendatang baru dalam pasaran. Syarikat-syarikat dalam oligopoli umumnya telah menggabungkan, tetapi bukan individu, kuasa pasaran. Contoh oligopoli ialah pasaran untuk perkhidmatan telefon bimbit, dikawal oleh bilangan firma yang agak kecil, di mana halangan besar kepada pendatang baru wujud.

##Sorotan

• Kuasa pasaran merujuk kepada keupayaan relatif syarikat untuk memanipulasi harga barang di pasaran dengan memanipulasi tahap penawaran, permintaan atau kedua-duanya.

• Dalam pasaran monopoli atau oligopoli, pengeluar mempunyai kuasa pasaran yang jauh lebih besar.

• Dalam pasaran dengan persaingan sempurna atau hampir sempurna, pengeluar mempunyai kuasa penetapan harga yang sedikit dan oleh itu mestilah pengambil harga.