3(c)(7) Zwolnienie
Co to jest zwolnienie z 3(c)(7)?
Zwolnienie 3(c)(7) odnosi się do części Ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 r.,. która zezwala prywatnym firmom inwestycyjnym na zwolnienie z niektórych regulacji Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), pod warunkiem, że spełniają one określone kryteria. 3C7 jest skrótem dla zwolnienia 3(c)(7).
Zrozumienie zwolnienia 3(c)(7)
Zwolnienie, które znajduje się w punkcie trzecim ustawy, brzmi m.in.:
Sekcja 3
(3)(c) Niezależnie od podpunktu (a), żadna z poniższych osób nie jest spółką inwestycyjną w rozumieniu niniejszego tytułu:
(7)(A) Jakikolwiek emitent, którego papiery wartościowe pozostające w obrocie należą wyłącznie do osób, które w momencie nabycia takich papierów wartościowych są kwalifikowanymi nabywcami i który nie dokonuje i nie proponuje w tym czasie dokonania publiczna oferta takich papierów wartościowych .
Aby zakwalifikować się do zwolnienia 3C7, prywatna firma inwestycyjna musi wykazać, że nie planuje przeprowadzenia pierwszej oferty publicznej (IPO) i że jej inwestorzy są kwalifikowanymi nabywcami. Kwalifikowany nabywca to wyższy standard niż inwestor akredytowany ; wymaga, aby inwestor posiadał nie mniej niż 5 milionów dolarów inwestycji. Termin „uprawniony nabywca” został zdefiniowany w sekcji 2(a)(51) ustawy o spółkach inwestycyjnych .
Fundusze 3C7 nie muszą przechodzić rejestracji w Komisji Papierów Wartościowych i Giełd ani zapewniać ciągłego ujawniania. Są również zwolnieni z obowiązku wydawania prospektu,. który przedstawiałby publicznie pozycje inwestycyjne. Fundusze 3C7 są również określane jako firmy 3C7 lub fundusze 3(c)(7).
Ustawa o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. definiuje „spółkę inwestycyjną” jako emitenta, który „podaje się za zaangażowanego głównie lub zamierza zaangażować się głównie w działalność polegającą na inwestowaniu, reinwestowaniu lub obrocie papierami wartościowymi”. 3C7 jest jednym z dwóch wyjątków w ustawie o spółkach inwestycyjnych z 1940 r., które fundusze hedgingowe,. fundusze venture capital i inne fundusze private equity wykorzystują, aby uniknąć ograniczeń SEC.
Uwalnia to te fundusze do korzystania z narzędzi takich jak dźwignia finansowa i instrumenty pochodne w stopniu, w jakim większość funduszy notowanych na giełdzie nie jest w stanie. Zdecydowana większość nowych funduszy hedgingowych, funduszy private equity, funduszy venture capital i innych prywatnych instrumentów inwestycyjnych jest zorganizowana w taki sposób, aby nie wchodziła w zakres ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 r.
To powiedziawszy, fundusze 3C7 muszą zachować zgodność, aby nadal korzystać z tego zwolnienia z ustawy z 1940 r. Gdyby fundusz utracił zgodność, dokonując inwestycji na przykład od niekwalifikowanych nabywców, otworzyłby się na działania egzekucyjne SEC, ponieważ a także spory sądowe ze strony inwestorów i wszelkich innych stron, z którymi ma podpisane umowy.
Fundusze 3C7 kontra Fundusze 3C1
Zarówno fundusze 3C7, jak i 3C1 są zwolnione z wymogów nałożonych na „firmy inwestycyjne” na mocy ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. („Ustawa”). Istnieją jednak między nimi istotne różnice. Fundusze 3C7, jak już wspomniano, przyjmują inwestycje od kwalifikowanych nabywców, podczas gdy fundusze 3C1 współpracują z akredytowanymi inwestorami.
Inwestorzy w fundusze 3C7 mają wyższą miarę majątku niż ci w funduszach 3C1, co może ograniczać pulę inwestorów, z których fundusz ma nadzieję pozyskać pieniądze. To powiedziawszy, fundusze 3C1 są ograniczone do 100 inwestorów, co ogranicza liczbę inwestorów, których fundusz może pozyskać z szerszej puli, z której mogą czerpać.
Fundusze 3C7 nie mają ustalonego limitu. Jednak fundusze 3C7 będą podlegać przepisom określonym w ustawie o giełdzie papierów wartościowych z 1934 r., kiedy dotrą do 2000 inwestorów. W tym momencie fundusze prywatne podlegają zwiększonej kontroli SEC i mają więcej wspólnego ze spółkami publicznymi.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Fundusze prywatne nie mogą planować emisji IPO, a ich inwestorzy muszą być kwalifikowanymi zakupami, aby kwalifikować się do zwolnienia 3C7.
W przeciwieństwie do 3C7, fundusze 3C1 obsługują nie więcej niż 100 akredytowanych inwestorów.
Zwolnienie 3(c)(7) odnosi się do sekcji Ustawy o spółkach inwestycyjnych z 1940 roku, zezwalającej na kwalifikowanie funduszy prywatnych na zwolnienie z niektórych przepisów SEC.
Nie ma maksymalnego limitu liczby nabywców środków 3C7.