Możliwość płacenia podatków

Co to jest zdolność do płacenia podatków?

Filozofia opodatkowania zdolności do zapłaty utrzymuje, że podatki powinny być pobierane zgodnie ze zdolnością płatniczą podatnika. Chodzi o to, że ludzie, firmy i korporacje o wyższych dochodach mogą i powinny płacić więcej podatków.

Zrozumienie zasady zdolności do zapłaty

Zdolność do płacenia podatków przekonuje, że ci, którzy osiągają wyższe dochody, powinni płacić większy procent tych dochodów w podatkach niż ci, którzy zarabiają mniej. Na przykład w 2020 r. osoby w Stanach Zjednoczonych o dochodach do opodatkowania poniżej 9 875 USD podlegały 10% stawce podatku dochodowego, podczas gdy osoby z dochodem do opodatkowania przekraczającym 518 000 USD podlegały stawce 37%, najwyższej indywidualnej stawce w kraju. Zarobki między tymi kwotami podlegają stawkom podatkowym określonym przez przedziały dochodów.

Ideą leżącą u podstaw zdolności do płacenia podatków jest to, że każdy powinien poświęcić się w równym stopniu w płaceniu podatków, a ponieważ ludzie z większą ilością pieniędzy efektywnie zużywają danego dolara, płacenie większej ich liczby w podatkach nie nakłada większego ciężaru. Pomyśl o tym w ten sposób: dla osoby, która zarabia 1 milion dolarów rocznie, 10 000 dolarów zrobi bardzo małą różnicę w jej życiu, podczas gdy dla osoby zarabiającej tylko 60 000 dolarów będzie to duża różnica.

Historia możliwości płacenia podatków

Idea progresywnego podatku dochodowego – to znaczy, że ludzie, którzy są w stanie zapłacić więcej, powinni płacić wyższy procent swoich dochodów – ma wieki. W rzeczywistości poparł go nikt inny jak Adam Smith, uważany za ojca ekonomii, w 1776 roku.

Smith napisał: „Poddani każdego stanu powinni przyczyniać się do poparcia rządu tak blisko, jak to tylko możliwe, proporcjonalnie do swoich możliwości; to jest proporcjonalne do dochodów, z których odpowiednio korzystają pod ochroną państwa”.

Argumenty za progresywnym opodatkowaniem

Zwolennicy zdolności do płacenia podatków argumentują, że ci, którzy najwięcej skorzystali z narodowego stylu życia w postaci wyższych dochodów i większego bogactwa, mogą sobie na to pozwolić i powinni być zobowiązani do oddania trochę więcej, aby system działał.

Argumentem jest, że społeczeństwo, które pomogły zbudować rządowe dochody z podatków — infrastruktura,. taka jak autostrady i światłowodowe sieci komunikacyjne, silne wojsko, szkoły publiczne, system wolnego rynku — zapewnia środowisko, w którym ich sukces jest możliwy i w którym mogą kontynuować cieszyć się tym sukcesem.

Krytyka zdolności do płacenia podatków

Krytycy progresywnego opodatkowania twierdzą, że jest to zasadniczo niesprawiedliwe. Mówią, że karze to ciężką pracę i sukces i zmniejsza motywację do zarabiania więcej pieniędzy. Wielu twierdzi, że wszyscy powinni płacić tę samą stawkę podatku dochodowego – „podatek liniowy” – aby system był bardziej sprawiedliwy.

Progresywne opodatkowanie i nierówności

Podczas gdy Stany Zjednoczone nadal utrzymują progresywny system podatkowy, stawki podatkowe dla bogatych spadły w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat. Kiedy prezydent Ronald Reagan objął urząd w 1981 r., najwyższy próg podatku dochodowego dla osób fizycznych wynosił 70%. W 2020 r. najwyższa stawka dochodu wynosi 37%. Tymczasem nierówność osiągnęła poziom niespotykany od co najmniej stulecia. Górny 1% posiada teraz więcej bogactwa niż dolne 90%.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

Jedną z idei kryjących się za „zdolnością do płacenia” jest to, że ci, którzy odnieśli sukces, powinni być gotowi oddać trochę więcej społeczeństwu, które pomogło ten sukces.
Zwolennicy „zdolności do płacenia” argumentują, że jeden dolar ostatecznie oznacza mniej dla osoby bogatej niż osoba zarabiająca, więc bogaci powinni płacić więcej, aby wyrównać swoje.
Zasada zdolności do płacenia zakłada, że ci, którzy mają większą zdolność do płacenia podatków – mierzoną dochodem i majątkiem – powinni płacić więcej.