Ustawa o podatku od odzysku gospodarczego z 1981 r. (ERTA)
Czym była ustawa o podatku od odzyskiwania ekonomicznego z 1981 r.?
Economic Recovery Tax Act z 1981 r. (ERTA) była największą obniżką podatków w historii Stanów Zjednoczonych. Podpisana przez prezydenta Ronalda Reagana około sześć miesięcy po objęciu urzędu, ERTA obniżyła najwyższą stawkę podatku dochodowego i pozwoliła na szybsze wydatkowanie aktywów podlegających amortyzacji. Obejmowały zachęty dla małych firm i oszczędności emerytalnych oraz ustalono wskaźnik inflacji przedziałów podatkowych.
Zrozumienie ustawy o podatku od odzyskiwania ekonomicznego z 1981 r.
ERTA była również znana jako obniżka podatków Kemp-Roth po jej republikańskich sponsorach, przedstawicielu Jack Kemp z Nowego Jorku i senatorze Williamie V. Rothu z Delaware. Największe obniżki podatków dotyczyły bogatych Amerykanów, przy czym najwyższa obniżka z 70% do 50% w ciągu trzech lat. Suport został zmniejszony z 14% do 11%.
Oprócz obniżek podatków i przyspieszonych odpisów amortyzacyjnych,. inne cechy przepisów obejmowały łatwiejsze zasady tworzenia planów akcjonariatu pracowniczego (ESOP); rozszerzone uprawnienia do Indywidualnych Kont Emerytalnych (IRA); obniżenie podatku od zysków kapitałowych z 28% do 20%; oraz wyższe zwolnienie z podatku od nieruchomości. Indeksowanie przedziałów podatkowych było kluczowym przepisem, biorąc pod uwagę dwucyfrową roczną inflację epoki, która pchała nawet rodziny z klasy niższej i średniej do wyższych przedziałów.
ERTA inspirowana ekonomią po stronie podaży
Projekt ustawy został zainspirowany teoriami ekonomii po stronie podaży, przedstawionymi przez ekonomistę i doradcę Reagana, Arthura Laffera. Podstawową ideą było to, że obniżenie podatków dla bogatych pobudziłoby więcej inwestycji kapitałowych i innowacji, z korzyściami „ spływającymi ” dla przeciętnych obywateli poprzez wzrost zatrudnienia i zwiększone wydatki konsumpcyjne. W zamian dochody podatkowe wzrosną wraz z rozkwitem gospodarczym.
Jednak ERTA nie uruchomiła od razu gospodarki, jak oczekiwali zwolennicy. Inwestycje kapitałowe przedsiębiorstw pozostały anemiczne, bezrobocie utrzymywało się na wysokim poziomie, a wydatki konsumpcyjne nie wzrosły. Tymczasem w rok po uchwaleniu ustawy deficyt federalny wzrósł z powodu drastycznego spadku dochodów podatkowych.
Kongres tępi ERTA rok później
Zanim ERTA weszło w życie, w USA zaczynała się druga połowa „podwójnego dna” recesji, częściowo dlatego, że przewodniczący Rezerwy Federalnej Paul Volcker był zdeterminowany, by stłumić inflację, przy referencyjnej stopie procentowej sięgającej 20%. Wraz z załamaniem się gospodarki i spadkiem wpływów z podatków, deficyt USA zaczął gwałtownie rosnąć. Zaniepokojony Kongres zareagował uchyleniem niektórych postanowień ERTA we wrześniu 1982 r. w Ustawie o kapitale własnym i odpowiedzialności fiskalnej,. kierowanej przez przewodniczącego Senackiej Komisji Finansów Roberta Dole'a. Powrót do zdrowia rozpoczął się niemal natychmiast.
ERTA pozostaje kontrowersyjna. Wzrost odbił się w połowie i pod koniec lat 80., a zwolennicy obniżek podatków przywoływali obniżki podatków, twierdząc, że ostatecznie podniosły one dochody podatkowe o 6%. Chociaż jest to mało prawdopodobne, aby było to ostatnie słowo, w 2012 roku bezpartyjna Kongresowa Służba Badawcza przeanalizowała stawki podatkowe i ich skutki gospodarcze w latach 1940-2010 i doszła do wniosku, że obniżenie najwyższych stawek podatkowych nie ma wpływu na wzrost gospodarczy ani produktywność, ale przyczynia się do większe nierówności majątkowe. Pod rządami Reagana dług publiczny USA potroił się do 2,6 biliona dolarów.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
ERTA obniżyła najwyższy przedział podatku dochodowego z 70% do 50%.
W połączeniu ze zwiększonymi wydatkami wojskowymi, ERTA przyczyniła się do gwałtownego wzrostu długu publicznego USA, który potroił się za rządów Reagana.
Podpisana przez Ronalda Reagana podczas jego pierwszego roku urzędowania ustawa o odbudowie gospodarczej z 1981 r. była największą obniżką podatków w historii Stanów Zjednoczonych.
