Kryzys peso meksykańskiego 1994

Jaki jest efekt tequili?

Efekt Tequilli (znany również jako „szok tequilli” lub „kryzys tequilli”) to slangowe określenie finansowych lub ekonomicznych skutków ubocznych meksykańskiej gospodarki.

Meksykańskie peso (MXN) jest oficjalną walutą Meksyku od czasu uzyskania przez ten kraj niepodległości w 1821 roku. Meksykański kryzys walutowy w 1994 roku był nagłą dewaluacją meksykańskiego peso,. co spowodowało, że inne waluty w Ameryce Łacińskiej (takie jak w Southern Cone i Brazylii) również spadnie. Skutek kryzysu był nieformalnie nazywany „efektem tequili” lub „szokem tequili”.

Spadające peso zostało ostatecznie podtrzymane przez pakiet ratunkowy o wartości 50 miliardów dolarów, koordynowany przez ówczesnego prezydenta USA Billa Clintona i administrowany przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW).

Zrozumienie kryzysu związanego z tequilą: dewaluacja peso meksykańskiego z 1994 r.

20 grudnia 1994 roku meksykański bank centralny zdewaluował peso między 13 a 15 procent. Aby ograniczyć nadmierną odpływ kapitału, bank podniósł również stopy procentowe. Krótkoterminowe stopy procentowe wzrosły do 32 procent, a wynikające z tego wyższe koszty pożyczek stanowiły zagrożenie dla stabilności gospodarczej.

Rząd meksykański zezwolił, aby peso znów swobodnie krążyło dwa dni później, ale zamiast się ustabilizować, peso otrzymało kolejny ostry cios, tracąc prawie połowę swojej wartości w następnych miesiącach.

Zaraz po dewaluacji meksykańskiego peso na początku prezydentury Ernesto Zedillo, kraje Ameryki Południowej również doświadczyły gwałtownej deprecjacji waluty i utraty rezerw. Kapitał zagraniczny nie tylko uciekł z Meksyku, ale kryzys doprowadził również do finansowej zarazy na rynkach wschodzących.

Wiadomo było, że peso było przewartościowane,. ale stopień słabości ekonomicznej Meksyku nie był dobrze znany. Ponieważ rządy i przedsiębiorstwa na tym obszarze miały wysoki poziom zadłużenia denominowanego w dolarach amerykańskich, dewaluacja oznaczała, że coraz trudniej będzie je spłacić.

Meksykańskie ratowanie zadłużenia

W odpowiedzi na kryzys Kongres USA uchwalił Meksykańską Ustawę o Ujawnianiu Długów z 1995 roku, która została uchwalona przez prezydenta Clintona 10 kwietnia 1995 roku. dolarów oraz dodatkową pomoc MFW.

Rząd meksykański – jako warunek znacznego ratowania – był zobowiązany do wprowadzenia pewnych kontroli polityki fiskalnej i monetarnej . Byli również ostrożni, aby utrzymać swoje dotychczasowe zobowiązania wobec polityki Północnoamerykańskiego Układu Wolnego Handlu (NAFTA). Meksyk przeszedł poważną recesję i napady hiperinflacji w latach następujących po kryzysie, ponieważ kraj utrzymywał nadmierny poziom ubóstwa do końca lat dziewięćdziesiątych.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Kryzys Tequili rozpoczął się w grudniu. 20, 1994, kiedy meksykańskie peso zostało zdewaluowane, co spowodowało globalny kryzys walutowy i skutkowało 50 miliardami dolarów ratunku MFW dla gospodarki Meksyku.

• Kryzysowi sprzyjały zarówno krajowe, jak i międzynarodowe czynniki gospodarcze, a także siły polityczne.

• Bank centralny zaczął konwertować dług krótkoterminowy, denominowany w peso, na obligacje denominowane w dolarach. Konwersja spowodowała spadek rezerw walutowych i wzrost zadłużenia.

• Kryzys samospełniający się pojawił się, gdy inwestorzy obawiali się niespłacania długu przez rząd.