Zakażenie

Co to jest zarażenie?

Zaraza to rozprzestrzenianie się kryzysu gospodarczego z jednego rynku lub regionu na inny i może wystąpić zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Zarażanie może wystąpić, ponieważ wiele tych samych towarów i usług, zwłaszcza praca i dobra kapitałowe,. mogą być używane na wielu różnych rynkach i ponieważ praktycznie wszystkie rynki są połączone systemami monetarnymi i finansowymi.

Realne i nominalne połączenia rynków mogą działać jako bufor dla gospodarki przed wstrząsami gospodarczymi lub jako mechanizm propagacji, a nawet nasilania wstrząsów. Ten ostatni przypadek jest zwykle tym, co ekonomiści i inni komentatorzy nazywają zarażeniem, z negatywną konotacją porównującą efekt do rozprzestrzeniania się choroby.

Zrozumienie zarazy

Zarażenia są zwykle związane z rozprzestrzenianiem się kryzysów gospodarczych na całym rynku, klasie aktywów lub regionie geograficznym; podobny efekt może wystąpić wraz z rozprzestrzenianiem się boomów gospodarczych. Zakażenia występują zarówno na całym świecie, jak i w kraju, ale stały się bardziej widoczne w miarę rozwoju gospodarki światowej, w niektórych regionach geograficznych, w których gospodarki stały się bardziej ze sobą powiązane, a gospodarki stały się bardziej sfinansowane.

Wielu naukowców i analityków uważa, że zarazy są przede wszystkim symptomem współzależności globalnych rynków finansowych.

zwykle związane z kryzysami finansowymi,. może objawiać się rozprzestrzenianiem się negatywnych efektów zewnętrznych z jednego upadłego rynku na drugi. Na rynku krajowym może się to zdarzyć, jeśli jeden duży bank sprzeda szybko większość swoich aktywów, a zaufanie do innych dużych banków odpowiednio spadnie. W zasadzie ten sam proces ma miejsce, gdy załamują się rynki międzynarodowe, a inwestycje i handel transgraniczny przyczyniają się do efektu domina ze strony ściśle skorelowanych walut regionalnych, jak w przypadku kryzysu z 1997 r., kiedy upadł bat tajlandzki.

Ten przełomowy moment, którego korzenie tkwiły w brutto nadmiarze zadłużenia denominowanego w dolarach w regionie, szybko rozprzestrzenił się na pobliskie kraje Azji Wschodniej, powodując powszechne kryzysy walutowe i rynkowe w regionie. Skutki kryzysu uderzyły również w rynki wschodzące w Ameryce Łacińskiej i Europie Wschodniej, co wskazuje na zdolność rozprzestrzeniania się zarazy poza rynki regionalne.

Dlaczego dochodzi do zakażenia?

Wszystkie rynki w gospodarce są w jakiś sposób połączone. Po stronie konsumenta wiele towarów konsumpcyjnych jest dla siebie substytutami lub uzupełnieniem. Od strony producenta nakłady dla każdego przedsiębiorstwa mogą być dla siebie substytutami i uzupełnieniem, a praca i kapitał, których potrzebuje przedsiębiorstwo, mogą być mniej lub bardziej przydatne w różnych gałęziach przemysłu i na różnych rynkach. W sensie finansowym różne rynki w gospodarce generalnie wykorzystują ten sam rodzaj pieniądza i polegają głównie na tych samych typach instytucji finansowych, aby ułatwić przepływ towarów i usług w gospodarce.

Oznacza to, że każda nowoczesna gospodarka jest rozległą i złożoną siecią współzależnych relacji między producentami, konsumentami i finansistami na wszystkich rynkach. Zmiany podstawowych warunków, które określają podaż i popyt na jednym rynku, będą miały skutki, które przeniosą się na inne powiązane rynki. W zależności od struktury i warunków gospodarki może to sprawić, że będzie ona mniej lub bardziej odporna na wstrząsy gospodarcze.

Co sprawia, że gospodarki są bardziej podatne na zarażenie

Gdy rynki są solidne i elastyczne, skutki negatywnego szoku gospodarczego na jednym rynku można rozłożyć na wiele powiązanych rynków w sposób, który zmniejsza wpływ uczestników jednego rynku. Wyobraź sobie upuszczanie stalowego łożyska kulkowego na trampolinę. Uderzenie zostaje rozłożone przez splecione nitki trampoliny i amortyzowane przez sprężyny, do których jest przymocowana, nie powodując uszkodzenia materiału.

Z drugiej strony, gdy rynki są kruche lub sztywne, wystarczająco silny negatywny wstrząs na jednym rynku może nie tylko spowodować upadek tego rynku, ale także rozprzestrzenić poważne szkody na inne rynki, a być może na całą gospodarkę. W tym przypadku wyobraź sobie upuszczenie tego samego stalowego łożyska kulkowego na dużą szybę w oknie. Może nie tylko rozbić szybę w miejscu uderzenia, ale także rozprzestrzenić pęknięcia, a nawet rozbić całe okno. Tak dzieje się w sytuacji ekonomicznej zarazy, gdy duży szok na jednym rynku rozprzestrzenia się, pęka lub rozbija całą gospodarkę.

Oznacza to, że głównym czynnikiem napędzającym gospodarcze zarażenie między rynkami jest solidność (lub kruchość) i elastyczność tych rynków. Rynki silnie uzależnione od długu ; gdzie uczestnicy są zależni od określonego towaru lub innego wkładu; lub gdy warunki uniemożliwiają płynne dostosowanie cen i ilości, wejście i wyjście uczestników, a dostosowania modeli biznesowych lub operacji będą bardziej kruche i mniej elastyczne.

Im bardziej kruchy i nieelastyczny jest dany rynek, tym bardziej odczuje negatywny szok. Ponadto im bardziej wrażliwe i nieelastyczne są rynki, tym bardziej prawdopodobne jest, że negatywny szok na jednym rynku przekształci się w efekt domina między rynkami.

Poza solidnością (lub kruchością) samych rynków, znaczenie ma również skala i intensywność powiązań między różnymi rynkami. Rynki, które nie są lub są ze sobą słabo połączone, nie będą przenosić wstrząsów między sobą tak skutecznie.

Korzystając z powyższej analogii, wyobraź sobie upuszczenie stalowego łożyska kulkowego na tuzin jaj. Całkowicie rozbije jedno lub dwa jajka, ale resztę pozostawi bez szwanku. Jest to jednak miecz obosieczny; unikanie wzajemnych połączeń między rynkami oznacza również zmniejszenie rozmiaru i zakresu podziału pracy w gospodarce oraz wynikających z tego korzyści z handlu.

Krótka historia finansowego zarazy

Termin ten został po raz pierwszy ukuty podczas kryzysu na azjatyckich rynkach finansowych w 1997 r., ale zjawisko to było funkcjonalnie widoczne znacznie wcześniej. Globalny Wielki Kryzys,. wywołany krachem giełdowym w USA w 1929 r., pozostaje szczególnie uderzającym przykładem skutków zarażenia w mocno zadłużonej, zintegrowanej gospodarczo gospodarce światowej.

Po azjatyckim kryzysie finansowym uczeni zaczęli badać, w jaki sposób poprzednie kryzysy finansowe rozprzestrzeniały się poza granice państw i doszli do wniosku, że „XIX wiek miał okresowe międzynarodowe kryzysy finansowe praktycznie w każdej dekadzie od 1825 roku”. W tym roku kryzys bankowy, który rozpoczął się w Londynie, rozprzestrzenił się na resztę Europy, a ostatecznie na Amerykę Łacińską. Zgodnie z powtarzającym się od tamtej pory schematem, korzenie kryzysu tkwią w ekspansji zadłużenia poprzez globalny system finansowy.

Po tym, jak znaczna część Ameryki Łacińskiej została wyzwolona spod Hiszpanii na początku XIX wieku, spekulanci w Europie przelewali kredyt na kontynent. Inwestycje w Ameryce Łacińskiej stały się bańką spekulacyjną,. aw 1825 roku Bank Anglii (BoE), obawiając się masowego odpływu złota, podniósł stopę dyskontową, co z kolei wywołało krach na giełdzie. Następująca panika rozprzestrzeniła się na Europę kontynentalną.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

Gdy rynki są silne, może to łagodzić negatywne wstrząsy gospodarcze; gdy rynki są niestabilne, może nasilać negatywne wstrząsy, takie jak rozprzestrzenianie się choroby.
Zaraza to rozprzestrzenienie się kryzysu gospodarczego z jednego rynku lub regionu na inny i może wystąpić zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym.
Ponieważ rynki są współzależne, wydarzenia na jednym rynku mogą wpływać na inne rynki.
Zarażanie zwykle związane z bańkami kredytowymi i kryzysami finansowymi może objawiać się krachem na jednym rynku, prowadzącym do krachu na innych rynkach.