Ustawa o rozwoju miast z 1970 r
Czym jest ustawa o rozwoju miast z 1970 roku?
Ustawa o Rozwoju Miast z 1970 r. jest ustawą egzekwowaną przez amerykański Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (HUD), który wprowadził Federalny Eksperymentalny Program Zasiłków Mieszkaniowych i Korporację Rozwoju Społeczności.
Ustawa ta została uchwalona w celu:
Ustanowienie krajowej polityki wzrostu w USA
Zachęcaj i wspieraj rozsądny wzrost i rozwój w stanach, regionach metropolitalnych, powiatach, miastach i miasteczkach, podkreślając rozwój nowej społeczności i śródmieścia
Zmienić niektóre przepisy dotyczące mieszkalnictwa i zabudowy miejskiej
Zrozumienie ustawy o rozwoju miast z 1970 r.
Amerykański Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast został utworzony w 1937 r. na mocy amerykańskiej Ustawy o mieszkalnictwie z 1937 r. Departament Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z 1965 r. ustanowił HUD jako agencję na szczeblu gabinetu w ramach rządu USA. Ustawa o rozwoju miast z 1970 r. upoważniła rząd do większych nakładów na programy dopłat mieszkaniowych i programów dopłat do czynszu dla gospodarstw domowych o niskich i średnich dochodach.
Finansowanie projektów związanych z ustawą pochodzi z różnych źródeł, w tym od rządu stanowego, lokalnego i federalnego, darowizn od osób fizycznych i korporacji, a także pożyczek za pośrednictwem tradycyjnych i nietradycyjnych instytucji finansowych.
Ustawa stworzyła Community Development Corporation, krajową sieć organizacji non -profit, opartych na społecznościach, skupionych na rewitalizacji lokalnych społeczności, zazwyczaj o niskich dochodach, zaniedbanych dzielnicach, które uległy pogorszeniu i gdzie inwestycje są niewielkie. Przede wszystkim organizacje te pomagają rozwijać niedrogie mieszkania, ale są również zaangażowane w projekty dotyczące rozwoju gospodarczego, kanalizacji, upiększania ulic i planowania sąsiedztwa.
Federalny Eksperymentalny Program Zasiłków Mieszkaniowych
Ustawa prowadziła również Federalny Eksperymentalny Program Zasiłków Mieszkaniowych, który rozpoczął się w 1973 r. i zakończył w 1979 r., obejmując ponad 25 000 rodzin w 12 obszarach metropolitalnych z około 170 milionami dolarów subsydiów dla poszczególnych rodzin. Pomysł polegał na tym, aby zobaczyć, jak najlepiej poprawić warunki mieszkaniowe osób o niskich dochodach, dając im bony na opłacenie mieszkania po cenie rynkowej, zamiast budować nowe mieszkania komunalne.
Urban Institute doszedł do wniosku pod koniec lat 70., że dodatki mieszkaniowe „nie zapewniają znaczącego tempa realizacji większości zadeklarowanych celów polityki HUD”. Późniejsze polityki HUD zapewniały dotacje bezpośrednio właścicielom nieruchomości poprzez program Sekcji 8 i budowę dodatkowych dużych projektów mieszkaniowych komunalnych , działanie, które w dużej mierze się zakończyło.
Wydatki federalne na mieszkania są przeznaczone głównie dla osób zamożniejszych. Badanie przeprowadzone przez Apartment List z 2017 r. wykazało, że popularna ulga podatkowa zwana odliczeniem odsetek od kredytu hipotecznego (MID) kosztowała rząd federalny 71 miliardów dolarów w 2015 r., ponad dwukrotnie więcej niż 29 miliardów dolarów wydanych na finansowanie sekcji 8 dla najemców o niskich dochodach. Ponadto ponad połowa gospodarstw domowych o wysokich dochodach korzysta z MID, podczas gdy tylko 11% gospodarstw domowych o niskich dochodach otrzymuje wszelkiego rodzaju dotacje na mieszkania.
Dyskryminacja w zakresie kredytów hipotecznych jest nielegalna. Jeśli uważasz, że byłeś dyskryminowany ze względu na rasę, religię, płeć, stan cywilny, korzystanie z pomocy publicznej, narodowość, niepełnosprawność lub wiek, możesz podjąć pewne kroki. Jednym z takich kroków jest złożenie raportu do Biura Ochrony Konsumentów lub Departamentu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast (HUD).
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Ustawa stworzyła Korporację Rozwoju Społeczności, która jest organizacją non-profit nastawioną na rewitalizację biednych społeczności poprzez inwestycje bezpośrednie i rozwój biznesu.
Prowadziła również Federalny Eksperymentalny Program Zasiłków Mieszkaniowych, stwierdzając, że dotacje mieszkaniowe mogą nie mieć pozytywnego efektu, który początkowo sądzono.
Znana również jako Housing and Urban Development Act z 1970 roku, Urban Development Act rozszerzyła pomoc federalną na programy subsydiów mieszkaniowych dla lokatorów o niskich dochodach.
