Peraturan 3-6-3

Apakah Peraturan 3-6-3?

Peraturan 3-6-3 ialah istilah slanga yang merujuk kepada amalan tidak rasmi dalam industri perbankan pada tahun 1950-an, 1960-an dan 1970-an yang merupakan hasil daripada keadaan tidak kompetitif dan mudah dalam industri.

Peraturan 3-6-3 menerangkan bagaimana jurubank sepatutnya memberikan faedah 3% ke atas akaun pendeposit mereka, meminjamkan wang kepada pendeposit pada kadar faedah 6%,. dan kemudian bermain golf pada pukul 3 petang Pada tahun 1950-an, 1960-an, dan 1970-an, jumlah yang besar. sebahagian daripada perniagaan bank adalah meminjamkan wang pada kadar faedah yang lebih tinggi daripada apa yang ia bayar kepada pendepositnya (akibat daripada peraturan yang lebih ketat dalam tempoh masa ini).

Memahami Peraturan 3-6-3

Selepas Kemelesetan Besar,. kerajaan melaksanakan peraturan perbankan yang lebih ketat. Ini sebahagiannya disebabkan oleh masalah–iaitu rasuah dan kekurangan peraturan–yang dihadapi oleh industri perbankan yang membawa kepada kemelesetan ekonomi yang mencetuskan Kemelesetan Besar. Satu hasil daripada peraturan ini ialah ia mengawal kadar di mana bank boleh meminjamkan dan meminjam wang. Ini menyukarkan bank untuk bersaing antara satu sama lain dan mengehadkan skop perkhidmatan yang boleh mereka sediakan kepada pelanggan. Secara keseluruhannya, industri perbankan telah menjadi lebih jumud.

Dengan kelonggaran peraturan perbankan dan penggunaan teknologi maklumat yang meluas dalam beberapa dekad selepas 1970-an, bank kini beroperasi dengan cara yang lebih kompetitif dan kompleks. Contohnya, bank kini mungkin menyediakan rangkaian perkhidmatan yang lebih besar, termasuk perkhidmatan perbankan runcit dan komersial, pengurusan pelaburan dan pengurusan kekayaan.

Bagi bank yang menyediakan perkhidmatan perbankan runcit, pelanggan individu sering menggunakan cawangan tempatan bank perdagangan yang lebih besar. Bank runcit biasanya akan menawarkan akaun simpanan dan cek, gadai janji, pinjaman peribadi, kad debit/kredit dan sijil deposit (CD) kepada pelanggan mereka. Dalam perbankan runcit, tumpuan diberikan kepada pengguna individu (berbanding dengan mana-mana pelanggan bersaiz lebih besar, seperti endowmen ).

Bank yang menyediakan pengurusan pelaburan untuk pelanggan mereka biasanya menguruskan pelaburan kolektif (seperti dana pencen) serta mengawasi aset pelanggan individu. Bank yang bekerja dengan aset kolektif juga mungkin menawarkan rangkaian luas produk tradisional dan alternatif yang mungkin tidak tersedia kepada purata pelabur runcit, seperti peluang IPO dan dana lindung nilai.

Bagi bank yang menawarkan perkhidmatan pengurusan kekayaan, mereka mungkin memenuhi kedua-dua individu bernilai tinggi dan bernilai bersih ultra tinggi. Penasihat kewangan di bank-bank ini biasanya bekerjasama dengan pelanggan untuk membangunkan penyelesaian kewangan yang disesuaikan untuk memenuhi keperluan mereka. Penasihat kewangan juga boleh menyediakan perkhidmatan khusus, seperti pengurusan pelaburan,. penyediaan cukai pendapatan dan perancangan harta pusaka. Kebanyakan penasihat kewangan menyasarkan untuk mencapai sebutan Chartere d Financial Analyst (CFA),. yang mengukur kecekapan dan integriti mereka dalam bidang pengurusan pelaburan.

##Sorotan

• Peraturan 3-6-3 ialah istilah slanga yang merujuk kepada amalan tidak rasmi dalam industri perbankan, khususnya pada tahun 1950-an, 1960-an dan 1970-an, yang merupakan hasil daripada keadaan tidak kompetitif dan mudah dalam industri.

• Selepas Kemelesetan Besar, kerajaan melaksanakan peraturan perbankan yang lebih ketat, yang menjadikannya lebih sukar bagi bank untuk bersaing antara satu sama lain dan mengehadkan skop perkhidmatan yang boleh mereka sediakan kepada pelanggan; secara keseluruhannya, industri perbankan telah menjadi tidak stabil.

• Peraturan 3-6-3 menerangkan bagaimana jurubank sepatutnya memberikan faedah 3% ke atas akaun pendeposit mereka, meminjamkan wang pendeposit pada faedah 6%, dan kemudian bermain golf pada pukul 3 petang