Kecekapan teras
Apakah Kompetensi Teras?
Kecekapan teras ialah sumber dan keupayaan yang terdiri daripada kelebihan strategik perniagaan. Teori pengurusan moden berpendapat bahawa perniagaan mesti menentukan, memupuk, dan mengeksploitasi kecekapan terasnya untuk berjaya menentang persaingan.
Satu variasi prinsip yang telah muncul dalam beberapa tahun kebelakangan ini mengesyorkan bahawa pencari kerja menumpukan pada kecekapan teras peribadi mereka untuk menonjol daripada orang ramai. Ciri-ciri positif ini boleh dibangunkan dan disenaraikan pada resume. Beberapa kecekapan teras peribadi termasuk kebolehan analitikal, pemikiran kreatif dan kemahiran penyelesaian masalah.
Memahami Kompetensi Teras
Perniagaan yang berjaya telah mengenal pasti perkara yang boleh dilakukannya lebih baik daripada orang lain, dan mengapa. Kecekapan terasnya ialah "mengapa." Kecekapan teras juga dikenali sebagai keupayaan teras atau kecekapan tersendiri. Kecekapan teras membawa kepada kelebihan daya saing.
Kecekapan teras ialah teori pengurusan yang agak baru yang berasal dari artikel Kajian Perniagaan Harvard 1990, "Kecekapan Teras Perbadanan."
Dalam artikel itu, CK Prahalad dan Gary Hamel menyemak tiga syarat yang mesti dipenuhi oleh aktiviti perniagaan untuk menjadi kecekapan teras:
Aktiviti tersebut mestilah memberikan nilai atau faedah yang unggul kepada pengguna.
Pasti sukar bagi pesaing untuk meniru atau menirunya.
Ia sepatutnya jarang berlaku.
Artikel itu menunjukkan perbezaan cara perniagaan beroperasi pada tahun 1980-an berbanding cara mereka harus beroperasi pada tahun 1990-an. Artikel itu menegaskan bahawa pada tahun 80-an, pengurus perniagaan "diadili berdasarkan keupayaan mereka untuk menyusun semula, menyukarkan dan melengahkan syarikat mereka. Pada tahun 1990-an, mereka akan dinilai berdasarkan keupayaan mereka untuk mengenal pasti, memupuk dan mengeksploitasi kecekapan teras yang menjadikan pertumbuhan mungkin."
Kecekapan teras yang membezakan perniagaan berbeza mengikut industri. Hospital atau klinik mungkin memberi tumpuan kepada kecemerlangan dalam pengkhususan tertentu. Pengilang boleh mengenal pasti kawalan kualiti unggul.
Menggunakan Kompetensi Teras
Pelbagai sumber, seperti kumpulan bakat, aset fizikal, paten dan ekuiti jenama,. memberi sumbangan kepada kecekapan teras syarikat. Sebaik sahaja ia memahami kecekapan tersebut, syarikat boleh memfokuskan semua sumber tersebut dengan betul. Ia juga mungkin menyumber luar aktiviti yang berada di luar kecekapan terasnya untuk menumpukan sumbernya kepada perkara yang terbaik.
Perniagaan harus menggunakan kecekapan terasnya dalam setiap aspek operasinya, daripada pengiklanan kepada strategi pertumbuhan, kepada penajaan, kepada reputasinya. Kelebihannya ialah kecekapan teras ini akan membawa kepada umur panjang untuk firma.
Walaupun firma mengeluarkan produk yang unik, jika ia mudah untuk direplikasi, sebaik sahaja paten tamat, ia akan mendapati dirinya dengan banyak pesaing dalam pasaran memakan bahagian pasarannya yang pernah mendominasi.
Untuk mengelakkan ini, syarikat perlu bergantung pada kecekapan teras lain, seperti perkhidmatan pelanggan, kawalan kualiti, pengiklanan dan inovasi untuk terus mendahului peserta baharu dalam pasaran.
Contoh Dunia Nyata
Perniagaan tidak terhad kepada hanya satu kecekapan teras, dan kecekapan berbeza-beza berdasarkan industri di mana institusi itu beroperasi.
Beberapa kecekapan teras jenama yang mantap dan berjaya cenderung untuk dilihat oleh semua:
McDonald's mempunyai penyeragaman. Ia menghidangkan sembilan juta paun kentang goreng Perancis setiap hari, dan setiap satu daripadanya mempunyai rasa dan tekstur yang sama.
Apple mempunyai gaya. Keindahan peranti dan antara mukanya memberikan mereka kelebihan berbanding pesaingnya yang banyak.
Walmart mempunyai kuasa membeli. Saiz operasi pembeliannya yang besar memberikannya keupayaan untuk membeli pesaing runcit yang murah dan kurang jualan.
Sorotan
Contoh syarikat yang mempunyai kecekapan teras yang membolehkan mereka kekal berjaya selama beberapa dekad termasuk McDonald's, Apple dan Walmart.
Idea kecekapan teras pertama kali dicadangkan pada 1990-an sebagai cara baharu untuk menilai pengurus perniagaan berbanding cara mereka dinilai pada 1980-an.
Kakitangan syarikat, aset fizikal, paten, ekuiti jenama dan modal semuanya boleh memberi sumbangan kepada kecekapan teras syarikat.
Mengenal pasti dan mengeksploitasi kecekapan teras dilihat sebagai penting untuk perniagaan baharu yang mencipta kejayaan atau syarikat mantap yang cuba kekal berdaya saing.
Kecekapan teras ialah ciri penentu yang menjadikan perniagaan atau individu menonjol daripada persaingan.