Pasaran Kredit
Apakah Pasaran Kredit?
Pasaran kredit merujuk kepada pasaran di mana syarikat dan kerajaan mengeluarkan hutang kepada pelabur, seperti bon gred pelaburan, bon sampah dan kertas komersil jangka pendek. Kadangkala dipanggil pasaran hutang, pasaran kredit juga termasuk tawaran hutang, seperti nota dan obligasi disekuritikan, termasuk obligasi hutang bercagar (CDO), sekuriti bersandarkan gadai janji dan swap lalai kredit (CDS).
Memahami Pasaran Kredit
Pasaran kredit mengecilkan pasaran ekuiti dari segi nilai dolar. Oleh itu, keadaan pasaran kredit bertindak sebagai penunjuk kesihatan relatif pasaran dan ekonomi secara keseluruhan. Sesetengah penganalisis merujuk kepada pasaran kredit sebagai kenari di lombong, kerana pasaran kredit biasanya menunjukkan tanda-tanda kesusahan sebelum pasaran ekuiti.
Kerajaan ialah pengeluar hutang terbesar, mengeluarkan bil Perbendaharaan,. nota dan bon, yang mempunyai tempoh sehingga matang dari satu bulan hingga 30 tahun. Syarikat juga mengeluarkan bon korporat, yang membentuk bahagian kedua terbesar pasaran kredit.
Melalui bon korporat, pelabur meminjamkan wang kepada syarikat yang boleh mereka gunakan untuk mengembangkan perniagaan mereka. Sebagai balasan, syarikat membayar yuran faedah kepada pemegang dan membayar balik prinsipal pada akhir tempoh. Perbandaran dan agensi kerajaan boleh mengeluarkan bon. Ini boleh membantu membiayai projek perumahan bandar, contohnya.
Pertimbangan Khas
Kadar faedah semasa dan permintaan pelabur adalah kedua-dua penunjuk kesihatan pasaran kredit. Penganalisis juga melihat sebaran antara kadar faedah pada bon Perbendaharaan dan bon korporat, termasuk bon gred pelaburan dan bon sampah.
Bon perbendaharaan mempunyai risiko mungkir yang paling rendah dan, dengan itu, kadar faedah terendah, manakala bon korporat mempunyai lebih banyak risiko mungkir dan kadar faedah yang lebih tinggi. Apabila sebaran antara kadar faedah bagi jenis pelaburan tersebut meningkat, ia boleh meramalkan kemelesetan kerana pelabur melihat bon korporat sebagai semakin berisiko.
Jenis Pasaran Kredit
Apabila syarikat, kerajaan negara dan majlis perbandaran perlu mendapatkan wang, mereka mengeluarkan bon. Pelabur yang membeli bon pada dasarnya meminjamkan wang penerbit. Sebaliknya, penerbit membayar faedah pelabur ke atas bon, dan apabila bon matang, pelabur menjualnya kembali kepada penerbit pada nilai muka. Walau bagaimanapun, pelabur juga boleh menjual bon mereka kepada pelabur lain dengan harga lebih atau kurang daripada nilai muka mereka sebelum matang.
Bahagian lain pasaran kredit adalah lebih rumit sedikit, dan ia terdiri daripada hutang pengguna, seperti gadai janji, kad kredit dan pinjaman kereta yang digabungkan bersama dan dijual sebagai pelaburan. Memandangkan pembayaran diterima ke atas hutang yang dibundel, pembeli memperoleh faedah ke atas sekuriti, tetapi jika terlalu ramai peminjam (dalam kumpulan yang dibundel) gagal membayar pinjaman mereka, pembeli rugi.
Pasaran Kredit lwn Pasaran Ekuiti
Walaupun pasaran kredit memberi pelabur peluang untuk melabur dalam hutang korporat atau pengguna, pasaran ekuiti memberi peluang kepada pelabur untuk melabur dalam ekuiti syarikat. Sebagai contoh, jika pelabur membeli bon daripada syarikat, mereka meminjamkan wang syarikat dan melabur dalam pasaran kredit. Jika mereka membeli saham, mereka melabur dalam ekuiti syarikat dan pada asasnya membeli bahagian keuntungannya atau menganggap sebahagian daripada kerugiannya.
Contoh Pasaran Kredit
Pada 2017, Apple Inc (AAPL) mengeluarkan bon $1 bilion yang matang pada 2027. Bon tersebut membayar kupon sebanyak 3%, dengan pembayaran dua kali setahun. Bon itu mempunyai nilai muka $1000, perlu dibayar pada tarikh matang.
Pelabur yang ingin menerima pendapatan tetap boleh membeli bon itu—dengan andaian mereka percaya Apple akan mampu membayar faedah sehingga 2027 dan membayar nilai muka pada tarikh matang. Pada masa isu itu, Apple mempunyai penarafan kredit yang tinggi. Pelabur boleh membeli dan menjual bon pada bila-bila masa, kerana ia tidak diperlukan untuk memegang bon sehingga matang.
Untuk tahun antara April 2018 dan April 2019, bon mempunyai sebut harga bon yang berjulat dari 92.69 hingga 99.90. Ini bermakna bahawa pemegang bon boleh menerima kupon tetapi juga melihat nilai bon mereka meningkat jika mereka membeli pada hujung bawah julat. Orang yang membeli berhampiran bahagian atas julat akan melihat bon mereka jatuh dalam nilai tetapi masih akan menerima kupon.
Harga bon naik dan turun disebabkan oleh risiko berkaitan syarikat, tetapi terutamanya disebabkan oleh perubahan dalam kadar faedah dalam ekonomi. Jika kadar faedah meningkat, kupon tetap yang lebih rendah menjadi kurang menarik dan harga bon jatuh. Jika kadar faedah menurun, kupon tetap yang lebih tinggi menjadi lebih menarik dan harga bon meningkat.
Sorotan
Pasaran kredit adalah tempat pelabur dan institusi boleh membeli sekuriti hutang seperti bon.
Pasaran kredit lebih besar daripada pasaran ekuiti, jadi peniaga mencari kekuatan atau kelemahan dalam pasaran kredit untuk menandakan kekuatan atau kelemahan dalam ekonomi.
Menerbitkan sekuriti hutang ialah cara kerajaan dan syarikat memperoleh modal, mengambil wang pelabur sekarang sambil membayar faedah sehingga mereka membayar balik prinsipal hutang pada tempoh matang.