Pengganda Fiskal

Apakah Pengganda Fiskal?

Pengganda fiskal mengukur kesan peningkatan dalam perbelanjaan fiskal terhadap keluaran ekonomi negara, atau keluaran dalam negara kasar (KDNK). Secara umum, ahli ekonomi mentakrifkan pengganda fiskal sebagai nisbah perubahan dalam output kepada perubahan dalam hasil cukai atau perbelanjaan kerajaan. Pengganda fiskal adalah penting kerana ia boleh membantu membimbing dasar kerajaan semasa krisis ekonomi dan membantu menetapkan tahap pemulihan ekonomi.

Memahami Pengganda Fiskal

Pengganda fiskal ialah idea Keynesian yang pertama kali dicadangkan oleh pelajar John Maynard Keynes, Richard Kahn dalam makalah tahun 1931 dan digambarkan sebagai nisbah untuk menunjukkan kausaliti antara pembolehubah terkawal (perubahan dalam dasar fiskal) dan hasil (KDNK). teras teori pengganda fiskal terletak idea kecenderungan penggunaan marginal (MPC), yang mengukur peningkatan dalam perbelanjaan pengguna, berbanding dengan menabung, disebabkan peningkatan dalam pendapatan individu, isi rumah atau masyarakat.

Teori pengganda fiskal berpendapat bahawa selagi MPC keseluruhan negara adalah lebih besar daripada sifar, maka penyerapan awal perbelanjaan kerajaan harus membawa kepada peningkatan pendapatan negara yang tidak seimbang. Pengganda fiskal menyatakan betapa lebih besar atau, jika rangsangan ternyata tidak produktif, lebih kecil keuntungan keseluruhan dalam pendapatan negara jika dibandingkan dengan jumlah perbelanjaan tambahan. Formula untuk pengganda fiskal adalah seperti berikut:

$\begin{aligned} Pengganda Fiskal = \frac{1}{1 - MPC} & </ mtr> & di mana: & </ mrow> MPC = kecenderungan marginal untuk digunakan \end{aligned} < pengekodan anotasi="applicati on/x-tex">\begin &\text = \frac { 1 }{ 1 - \text } \ &\textbf \ &\ teks = \text \ \end$

Contoh Pengganda Fiskal

Katakan kerajaan negara menggubal rangsangan fiskal $1 bilion dan MPC penggunanya ialah 0.75. Pengguna yang menerima $1 bilion awal akan menjimatkan $250 juta dan membelanjakan $750 juta, dengan berkesan memulakan satu lagi pusingan rangsangan yang lebih kecil. Penerima $750 juta itu akan membelanjakan $562.5 juta, dan seterusnya.

Jumlah perubahan dalam pendapatan negara ialah peningkatan awal dalam kerajaan, atau "berautonomi," membelanjakan kali ganda fiskal. Oleh kerana kecenderungan untuk mengambil marginal ialah 0.75, pengganda fiskal ialah empat. Oleh itu, teori Keynesian akan meramalkan peningkatan keseluruhan kepada pendapatan negara sebanyak $4 bilion hasil daripada rangsangan fiskal $1 bilion awal.

Selain pengganda fiskal, ahli ekonomi menggunakan pengganda lain untuk mengkaji gelagat ekonomi, termasuk pengganda pendapatan dan pengganda pelaburan.

Pengganda Fiskal di Dunia Nyata

Bukti empirikal menunjukkan bahawa hubungan sebenar antara perbelanjaan dan pertumbuhan adalah lebih kucar-kacir daripada yang dicadangkan oleh teori. Tidak semua ahli masyarakat mempunyai MPC yang sama. Sebagai contoh, isi rumah berpendapatan rendah cenderung untuk membelanjakan bahagian yang jauh lebih besar daripada untung nasib berbanding isi rumah berpendapatan tinggi. MPC juga bergantung kepada bentuk rangsangan fiskal diterima. Oleh itu, dasar yang berbeza boleh mempunyai pengganda fiskal yang berbeza secara drastik.

Pada tahun 2009, Mark Zandi, ketua ekonomi Moody's ketika itu,. menganggarkan pengganda fiskal berikut untuk pilihan dasar yang berbeza, dinyatakan sebagai kenaikan dolar setahun dalam KDNK benar setiap peningkatan dolar dalam perbelanjaan atau penurunan dalam hasil cukai persekutuan :

TTT

Setakat ini pilihan dasar yang paling berkesan, menurut analisis ini, ialah meningkatkan setem makanan buat sementara waktu (1.74), pembiayaan sementara persekutuan program perkongsian kerja (1.69), dan melanjutkan faedah insurans pengangguran (1.61). pendapatan dan, akibatnya, kecenderungan marginal yang tinggi untuk digunakan. Pemotongan cukai kekal yang memanfaatkan kebanyakan isi rumah berpendapatan tinggi, sebaliknya, mempunyai pengganda fiskal di bawah 1: untuk setiap dolar "dibelanjakan" (diberikan dalam hasil cukai), hanya beberapa sen ditambah kepada KDNK benar.

Pertimbangan Khas

Idea pengganda fiskal telah melihat pengaruhnya terhadap lilin dasar dan semakin berkurangan. Teori Keynesian sangat berpengaruh pada tahun 1960-an, tetapi tempoh stagflasi,. yang sebahagian besarnya tidak dapat dijelaskan oleh Keynesian, menyebabkan kepercayaan terhadap rangsangan fiskal berkurangan. Bermula pada tahun 1970-an, banyak penggubal dasar mula memihak kepada dasar monetaris,. percaya bahawa mengawal selia bekalan wang adalah sekurang-kurangnya berkesan seperti perbelanjaan kerajaan.

Bagaimanapun, berikutan krisis kewangan 2008, pengganda fiskal telah memperoleh semula beberapa popularitinya yang hilang. AS, yang melabur banyak dalam rangsangan fiskal, menyaksikan pemulihan yang lebih cepat dan kukuh daripada Eropah, di mana penyelamatan telah diprasyaratkan pada penjimatan fiskal.

##Sorotan

Bukti menunjukkan bahawa isi rumah berpendapatan rendah mempunyai MPC yang lebih tinggi daripada isi rumah berpendapatan tinggi.
Pengganda fiskal mengukur kesan peningkatan dalam perbelanjaan fiskal terhadap keluaran ekonomi atau keluaran dalam negara kasar (KDNK) sesebuah negara.
Pada teras teori pengganda fiskal terletak idea kecenderungan untuk menggunakan marginal (MPC), yang mengukur peningkatan dalam perbelanjaan pengguna, berbanding dengan menabung, disebabkan peningkatan dalam pendapatan individu, isi rumah atau masyarakat .