Mnożnik fiskalny

Jaki jest mnożnik fiskalny?

Mnożnik fiskalny mierzy wpływ, jaki wzrost wydatków fiskalnych będzie miał na wydajność gospodarczą kraju lub produkt krajowy brutto (PKB). Ogólnie rzecz biorąc, ekonomiści definiują mnożniki fiskalne jako stosunek zmiany produkcji do zmiany dochodów podatkowych lub wydatków rządowych. Mnożniki fiskalne są ważne, ponieważ mogą pomóc w kierowaniu polityką rządu podczas kryzysu gospodarczego i przygotować grunt pod ożywienie gospodarcze.

Zrozumienie mnożnika fiskalnego

Mnożnik fiskalny to idea keynesowska po raz pierwszy zaproponowana przez studenta Johna Maynarda Keynesa, Richarda Kahna w artykule z 1931 r., i jest przedstawiana jako stosunek wskazujący związek przyczynowy między zmienną kontrolowaną (zmiany polityki fiskalnej) a wynikiem (PKB). Rdzeniem teorii mnożnika fiskalnego jest idea marginalnej skłonności do konsumpcji (MPC), która kwantyfikuje wzrost wydatków konsumpcyjnych, w przeciwieństwie do oszczędzania, ze względu na wzrost dochodów jednostki, gospodarstwa domowego lub społeczeństwa.

Teoria mnożnika fiskalnego zakłada, że dopóki ogólna RPP danego kraju jest większa od zera, początkowy zastrzyk wydatków rządowych powinien prowadzić do nieproporcjonalnie większego wzrostu dochodu narodowego. Mnożnik fiskalny wyraża, o ile większy lub, jeśli bodziec okazuje się nieproduktywny, mniejszy jest ogólny wzrost dochodu narodowego w porównaniu z kwotą dodatkowych wydatków. Wzór na mnożnik fiskalny jest następujący:

$\begin{array}{cc} Mnożnik fiskalny = \frac{1}{1 - MPC} & </ mtr> & gdzie: & </ mrow> MPC = marginalna skłonność do konsumpcji \end{array} < kodowanie adnotacji="aplikacja" on/x-tex">\begin{wyrównany} &\text{Mnożnik fiskalny} = \frac { 1 }{ 1 - \text } \ &\textbf \ &\ text = \text{marginalna skłonność do konsumpcji} \ \end$

Przykład mnożnika fiskalnego

Załóżmy, że rząd krajowy wprowadza bodziec fiskalny w wysokości 1 miliarda dolarów, a RPP konsumentów wynosi 0,75. Konsumenci, którzy otrzymają początkowy 1 mld USD, zaoszczędzą 250 mln USD i wydadzą 750 mln USD, skutecznie inicjując kolejną, mniejszą rundę stymulacji. Odbiorcy tych 750 milionów dolarów wydadzą 562,5 miliona dolarów i tak dalej.

Całkowita zmiana dochodu narodowego to początkowy wzrost rządu, czyli „autonomiczny” wydatek razy mnożnik fiskalny. Ponieważ krańcowa skłonność do konsumpcji wynosi 0,75, mnożnik fiskalny wyniósłby cztery. Teoria keynesowska przewidywałaby zatem ogólny wzrost dochodu narodowego o 4 miliardy dolarów w wyniku początkowego bodźca fiskalnego w wysokości 1 miliarda dolarów.

Oprócz mnożnika fiskalnego, ekonomiści stosują inne mnożniki do badania zachowania gospodarki, w tym mnożnik dochodów i mnożnik inwestycji.

Mnożnik fiskalny w realnym świecie

Dowody empiryczne sugerują, że rzeczywisty związek między wydatkami a wzrostem jest bardziej nieuporządkowany, niż sugerowałaby teoria. Nie wszyscy członkowie społeczeństwa mają tę samą RPP. Na przykład gospodarstwa domowe o niższych dochodach wydają znacznie większą część nieoczekiwanych zysków niż gospodarstwa o wyższych dochodach. RPP zależy również od formy, w jakiej odbierane są bodźce fiskalne. Różne polityki mogą zatem mieć drastycznie różne mnożniki fiskalne.

W 2009 r. Mark Zandi, ówczesny główny ekonomista Moody's,. oszacował następujące mnożniki fiskalne dla różnych opcji polityki, wyrażone jako roczny wzrost realnego PKB na dolar wzrost wydatków lub spadek federalnych dochodów podatkowych :

TTT

Zdecydowanie najskuteczniejszymi opcjami politycznymi, zgodnie z tą analizą, są tymczasowe zwiększenie bonów żywnościowych (1,74), tymczasowe finansowanie federalne programów dzielenia się pracą (1,69) oraz rozszerzenie świadczeń z tytułu ubezpieczenia na wypadek bezrobocia (1,61). dochody, a co za tym idzie wysokie krańcowe skłonności do konsumpcji. Natomiast stałe obniżki podatków, z których korzystają głównie gospodarstwa domowe o wyższych dochodach, mają mnożniki fiskalne poniżej 1: za każdego „wydanego” dolara (oddanego w dochodach podatkowych) tylko kilka centów dodaje się do realnego PKB.

Uwagi specjalne

Idea mnożnika fiskalnego ma swój wpływ na wzrost i zanik polityki. Teoria keynesowska była niezwykle wpływowa w latach sześćdziesiątych, ale okres stagflacji,. której keynesiści w dużej mierze nie byli w stanie wyjaśnić, spowodował, że osłabła wiara w bodźce fiskalne. Począwszy od lat 70. wielu decydentów zaczęło faworyzować politykę monetarystyczną,. wierząc, że regulowanie podaży pieniądza jest co najmniej tak samo skuteczne, jak wydatki rządowe.

Jednak po kryzysie finansowym z 2008 r. mnożnik fiskalny odzyskał część utraconej popularności. Stany Zjednoczone, które mocno zainwestowały w bodźce fiskalne, doświadczyły szybszego i silniejszego ożywienia niż Europa, gdzie ratunki były uzależnione od oszczędności fiskalnych.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

Dowody wskazują, że gospodarstwa domowe o niższych dochodach mają wyższą RPP niż gospodarstwa domowe o wyższych dochodach.
Mnożnik fiskalny mierzy wpływ, jaki wzrost wydatków fiskalnych będzie miał na wydajność gospodarczą kraju lub produkt krajowy brutto (PKB).
U podstaw teorii mnożnika fiskalnego leży idea marginalnej skłonności do konsumpcji (MPC), która kwantyfikuje wzrost wydatków konsumpcyjnych, w przeciwieństwie do oszczędzania, ze względu na wzrost dochodów jednostki, gospodarstwa domowego lub społeczeństwa .