Undang-undang Okun
Apakah Hukum Okun?
Undang-undang Okun ialah hubungan yang diperhatikan secara empirikal antara pengangguran dan kerugian dalam pengeluaran sesebuah negara. Ia meramalkan bahawa peningkatan 1% dalam pengangguran biasanya akan dikaitkan dengan penurunan 2% dalam keluaran dalam negara kasar (KDNK).
Apabila ahli ekonomi mengkaji ekonomi, mereka cenderung untuk mengasah dua faktor: output dan pekerjaan. Oleh kerana terdapat hubungan antara dua elemen ekonomi ini, ramai ahli ekonomi mengkaji hubungan antara output (atau lebih khusus, keluaran dalam negara kasar) dan tahap pengangguran.
Undang-undang Okun melihat hubungan statistik antara KDNK dan pengangguran. Undang-undang Okun juga boleh digunakan untuk menganggarkan keluaran negara kasar (KNK).
Memahami Hukum Okun
Arthur Okun ialah seorang profesor Yale dan ahli ekonomi yang mengkaji hubungan antara pengangguran dan pengeluaran. Okun dilahirkan pada November 1928 dan meninggal dunia pada Mac 1980 pada usia 51 tahun. Beliau belajar ekonomi di Columbia University, di mana beliau menerima Ph.D. Semasa memegang jawatan di Yale, Okun telah dilantik ke Majlis Penasihat Ekonomi Presiden John Kennedy, dan kekal dalam jawatan ini di bawah Presiden Lyndon B. Johnson juga.
Sebagai ahli ekonomi Keynesian, Okun menganjurkan untuk menggunakan dasar fiskal untuk mengawal inflasi dan merangsang pekerjaan. Beliau mula-mula mencadangkan hubungan antara pengangguran dan KDNK negara pada tahun 1960-an. Secara umumnya, penemuan Okun menunjukkan bahawa apabila pengangguran menurun, pengeluaran sesebuah negara akan meningkat.
Bertahun-tahun kemudian, Federal Reserve Bank of St. Louis telah mentakrifkan Undang-undang Okun seperti ini: "Undang-undang Okun bertujuan untuk memberitahu kita berapa banyak keluaran dalam negara kasar (KDNK) negara mungkin hilang apabila kadar pengangguran melebihi kadar semula jadinya."
Logiknya agak mudah. Jumlah keluaran yang dihasilkan oleh ekonomi bergantung pada jumlah buruh (atau bilangan orang yang bekerja) dalam proses pengeluaran; apabila terdapat lebih banyak buruh yang terlibat dalam proses pengeluaran, terdapat lebih banyak output (dan sebaliknya).
Dalam kenyataan asal Okun mengenai undang-undangnya, ekonomi mengalami peningkatan satu mata peratusan dalam pengangguran bagi setiap penurunan tiga mata peratusan dalam KDNK daripada paras jangka panjangnya (juga dipanggil potensi KDNK). Begitu juga, peningkatan tiga mata peratusan dalam KDNK daripada tahap jangka panjangnya dikaitkan dengan penurunan satu mata peratusan dalam pengangguran. KDNK Potensi ialah tahap keluaran yang boleh dicapai apabila semua sumber (tanah, buruh, modal, dan keupayaan keusahawanan) digunakan sepenuhnya.
Walaupun namanya, kebanyakan ahli ekonomi menganggap undang-undang Okun lebih dekat dengan peraturan biasa.
Ramalan Undang-undang Okun
Undang-undang Okun mungkin lebih baik dicirikan sebagai "peraturan praktikal" kerana ia berdasarkan pemerhatian empirikal data, dan bukannya kesimpulan yang diperoleh daripada ramalan teori. Undang-undang Okun adalah anggaran kerana terdapat faktor lain yang memberi kesan kepada output, seperti penggunaan kapasiti dan jam bekerja. Ini juga menjelaskan mengapa tidak ada hubungan satu dengan satu antara perubahan dalam output dan perubahan dalam pengangguran.
Sebagai contoh, Okun juga menganggarkan bahawa peningkatan tiga mata peratusan dalam KDNK daripada tahap jangka panjangnya sepadan dengan peningkatan 0.5 mata peratusan dalam kadar penyertaan tenaga buruh, peningkatan 0.5 mata peratusan dalam jam bekerja bagi setiap pekerja dan satu mata peratusan. peningkatan produktiviti buruh (output setiap pekerja sejam). Ini akan meninggalkan baki satu mata peratusan sebagai perubahan dalam kadar pengangguran.
Hubungan antara pengangguran dan KDNK (atau KNK) berbeza mengikut negara. Di negara perindustrian dengan pasaran buruh yang kurang fleksibel berbanding Amerika Syarikat, seperti Perancis dan Jerman, peratusan perubahan yang sama dalam KNK mempunyai kesan yang lebih kecil ke atas kadar pengangguran berbanding di Amerika Syarikat.
Adakah Undang-undang Okun Benar?
Walaupun Undang-undang Okun telah terbukti benar pada masa-masa tertentu sepanjang sejarah, terdapat juga keadaan di mana ia tidak berlaku. Federal Reserve Bank of Kansas City menjalankan semakan 2007 Undang-undang Okun dengan melihat perubahan suku tahunan dalam pengangguran dan membandingkan data itu dengan pertumbuhan suku tahunan dalam output sebenar.
Menurut penemuan mereka, Undang-undang Okun sebahagian besarnya tepat, walaupun terdapat banyak tempoh ketidakstabilan di mana pengangguran tidak berubah seperti yang diramalkan formula. Kajian itu menyimpulkan bahawa "undang-undang Okun bukanlah hubungan yang ketat," tetapi ia "meramalkan bahawa kelembapan pertumbuhan biasanya bertepatan dengan peningkatan pengangguran."
Semakan mendapati korelasi negatif antara perubahan suku tahunan dalam pekerjaan dan produktiviti, walaupun pekali perhubungan itu cenderung berbeza-beza.
Dalam peperiksaan lain, undang-undang Okun bertahan lebih baik daripada jangkaan penyelidik. Walaupun angka KDNK awal mencadangkan bahawa Kemelesetan Hebat adalah penyimpangan daripada Undang-undang Okun, semakan kemudian kepada angka tersebut sebahagian besarnya mengesahkan ramalan undang-undang itu.
"Undang-undang Okun adalah korelasi statistik yang mudah, namun ia telah bertahan dengan sangat baik dari masa ke masa, " tulis penyelidik di Federal Reserve Bank of San Francisco. Walau bagaimanapun, mereka membuat kesimpulan, "hubungan antara output dan pengangguran yang dicadangkan oleh undang-undang Okun kekal sangat serupa dengan kemelesetan yang mendalam sebelum ini."
Pekali Okun ialah nombor yang mewakili jangkaan perubahan dalam pengangguran yang dikaitkan dengan peningkatan 1% dalam KDNK. Angka ini berbeza dari satu negara ke negara lain.
Kekurangan Undang-undang Okun
Walaupun ahli ekonomi secara meluas menerima bahawa terdapat hubungan antara produktiviti dan pekerjaan seperti yang dinyatakan dalam undang-undang Okun, tidak ada persetujuan mengenai magnitud tepat hubungan itu. Selain itu, terdapat banyak pembolehubah lain yang juga boleh memberi kesan kepada produktiviti atau kadar pekerjaan, menjadikannya sukar untuk menetapkan ramalan yang tepat hanya menggunakan undang-undang Okun.
Atas sebab ini, sesetengah ahli ekonomi mengatakan bahawa undang-undang Okun mempunyai nilai terhad sebagai alat peramalan, walaupun mereka menerima hubungan asas. Ulasan ekonomi oleh Federal Reserve Bank of Cleveland mendapati "ketidakstabilan bergulir" dalam ketepatan ramalan undang-undang, dengan beberapa tempoh masa di mana perubahan yang diperhatikan adalah berkali-kali lebih besar daripada apa yang akan diramalkan oleh undang-undang Okun.
Lebih-lebih lagi, ini berlaku dengan beberapa variasi undang-undang Okun, menunjukkan bahawa masalahnya bukan sekadar ukuran. Kerana ketidakstabilan ini, Cleveland Fed menyimpulkan bahawa "jika peraturan praktikal mempunyai banyak pengecualian, ia bukanlah satu peraturan."
Garisan bawah
Undang-undang Okun ialah pemerhatian bahawa perubahan 1% dalam pengangguran cenderung mengiringi perubahan dalam KDNK kira-kira 2-3%. Walau bagaimanapun, adalah satu kesilapan untuk bergantung pada peraturan ini untuk ramalan ekonomi yang tepat. Walaupun hubungan antara pekerjaan dan keluaran biasanya berkelakuan seperti yang diharapkan, terdapat banyak pembolehubah mengelirukan yang boleh membawa kepada keputusan yang tidak dijangka.
##Sorotan
Walaupun undang-undang Okun tidak diperoleh daripada sebarang ramalan teori, data pemerhatian menunjukkan bahawa undang-undang Okun selalunya berlaku.
Undang-undang Okun meramalkan bahawa penurunan 1% dalam pekerjaan cenderung disertai dengan penurunan dalam KDNK sekitar 2%. Begitu juga, peningkatan 1% dalam pekerjaan dikaitkan dengan peningkatan KDNK sebanyak 2%.
Undang-undang Okun bukan tanpa kontroversi, dan sesetengah ahli ekonomi tidak bersetuju tentang hubungan yang tepat antara pekerjaan dan produktiviti.
majlis penasihat ekonomi Presiden Kennedy .
- Undang-undang Okun ialah hubungan yang diperhatikan antara KDNK (atau KNK) negara dan tahap pekerjaan.
##Soalan Lazim
Apakah Persamaan Hukum Okun?
Terdapat beberapa versi undang-undang Okun, dan persamaannya berbeza sedikit untuk setiap satu. Salah satu bentuk paling mudah menggunakan formula: U = a + bx GDi mana U mewakili perubahan dalam kadar pengangguran antara satu suku dan seterusnya, G mewakili pertumbuhan dalam KDNK benar untuk suku itu, dan b mewakili pekali Okun, atau cerun hubungan antara pertumbuhan KDNK dan pengangguran.
Adakah Undang-undang Okun Tidak Tepat?
Walaupun namanya, kebanyakan ahli ekonomi menganggap undang-undang Okun lebih dekat dengan "peraturan ibu jari" daripada undang-undang ekonomi yang keras dan pantas. Terdapat juga banyak tempoh di mana perubahan yang diperhatikan adalah lebih besar atau lebih kecil daripada apa yang akan diramalkan oleh undang-undang Okun. Walau bagaimanapun, perhubungan asas sebahagian besarnya berlaku, walaupun terdapat variasi ini.
Adakah Undang-undang Okun Masih Berfungsi?
Undang-undang Okun ialah pemerhatian tentang korelasi statistik antara tahap pengangguran dan produktiviti keseluruhan. Walaupun terdapat banyak kali pembolehubah ini tidak berkelakuan seperti yang diramalkan oleh undang-undang Okun, peraturan itu nampaknya berlaku secara keseluruhan. Kajian 2014 oleh Federal Reserve Bank of San Francisco mendapati bahawa, walaupun terdapat variasi kitaran, peraturan itu "telah dipegang secara mengejutkan dari masa ke masa."
Betapa Bergunanya Hukum Okun?
Walaupun kebanyakan ahli ekonomi menerima hubungan antara pekerjaan dan keluaran, terdapat banyak tempoh di mana data yang diperhatikan berlepas daripada ramalan model. Semakan oleh Federal Reserve Bank of Kansas City mendapati bahawa hubungan antara pengangguran dan produktiviti cenderung tidak stabil dalam jangka masa yang lebih lama, walaupun undang-undang Okun mungkin masih berguna kepada penggubal dasar selagi mereka mengambil kira ketidakstabilan ini.