Investor's wiki

Automatyczny stabilizator

Automatyczny stabilizator

Co to jest automatyczny stabilizator?

Automatyczne stabilizatory to rodzaj polityki fiskalnej zaprojektowanej w celu zrównoważenia wahań w aktywności gospodarczej kraju poprzez ich normalne działanie bez dodatkowej, terminowej autoryzacji ze strony rządu lub decydentów.

Najbardziej znanymi automatycznymi stabilizatorami są progresywne podatki dochodowe od osób prawnych i osób fizycznych oraz systemy transferowe, takie jak ubezpieczenie na wypadek bezrobocia i opieka społeczna. Nazywa się to automatycznymi stabilizatorami, ponieważ działają one w celu stabilizacji cykli gospodarczych i są automatycznie uruchamiane bez dodatkowych działań rządu.

Zrozumienie automatycznych stabilizatorów

Automatyczne stabilizatory są przeznaczone przede wszystkim do przeciwdziałania negatywnym wstrząsom gospodarczym lub recesji,. chociaż mogą również służyć do „ochłodzenia” rozwijającej się gospodarki lub do zwalczania inflacji. W normalnych warunkach te polityki usuwają z gospodarki więcej pieniędzy w postaci podatków w okresach szybkiego wzrostu i wyższych dochodów. Wpłacają więcej pieniędzy do gospodarki w postaci wydatków rządowych lub zwrotu podatku, gdy aktywność gospodarcza spada lub spadają dochody. Ma to na celu zabezpieczenie gospodarki przed zmianami cyklu koniunkturalnego.

Automatyczne stabilizatory mogą obejmować stosowanie progresywnej struktury opodatkowania, w ramach której udział dochodów pobieranych w podatkach jest wyższy, gdy dochody są wysokie. Kwota ta spada wtedy, gdy dochody spadają z powodu recesji, utraty miejsc pracy lub nieudanych inwestycji. Na przykład, ponieważ indywidualny podatnik zarabia wyższe wynagrodzenie, jego dodatkowy dochód może podlegać wyższym stawkom podatkowym w oparciu o obecną strukturę warstwową. Jeśli płace spadną, jednostka pozostanie na niższych poziomach podatkowych, zgodnie z ich dochodami.

wypłaty transferów z tytułu ubezpieczenia na wypadek bezrobocia spadają, gdy gospodarka znajduje się w fazie ekspansji, ponieważ mniej bezrobotnych składa wnioski. Zasiłki dla bezrobotnych rosną, gdy gospodarka pogrąża się w recesji, a bezrobocie jest wysokie. Kiedy osoba traci pracę w sposób, który uprawnia ją do ubezpieczenia na wypadek bezrobocia, wystarczy złożyć wniosek o zasiłek. Wysokość oferowanego świadczenia jest regulowana różnymi przepisami i standardami stanowymi i krajowymi, nie wymagając interwencji większych jednostek rządowych poza rozpatrzeniem wniosku.

Automatyczne stabilizatory i polityka fiskalna

Gdy gospodarka znajduje się w recesji, automatyczne stabilizatory mogą z założenia skutkować wyższymi deficytami budżetowymi. Ten aspekt polityki fiskalnej jest narzędziem ekonomii keynesowskiej,. która wykorzystuje wydatki rządowe i podatki do wspierania zagregowanego popytu w gospodarce podczas dekoniunktury.

Odbierając mniej pieniędzy prywatnym firmom i gospodarstwom domowym w podatkach i dając im więcej w formie płatności i zwrotu podatków, polityka fiskalna ma zachęcać je do zwiększania, a przynajmniej nie zmniejszania, wydatków konsumpcyjnych i inwestycyjnych. W tym przypadku celem polityki fiskalnej jest zapobieganie pogłębianiu się recesji gospodarczej.

Prawdziwe przykłady automatycznych stabilizatorów

Automatyczne stabilizatory mogą być również stosowane w połączeniu z innymi formami polityki fiskalnej, które mogą wymagać specjalnego zezwolenia legislacyjnego. Przykłady obejmują jednorazowe obniżki podatków lub zwroty podatków, wydatki na inwestycje rządowe lub bezpośrednie dotacje rządowe dla firm lub gospodarstw domowych.

Niektóre z nich w Stanach Zjednoczonych to jednorazowe ulgi podatkowe z 2008 r. na mocy ustawy o stymulacji ekonomicznej oraz 831 miliardów dolarów federalnych dotacji bezpośrednich, ulg podatkowych i wydatków na infrastrukturę na mocy amerykańskiej ustawy o reinwestycjach i naprawach z 2009 r. .

W 2020 r. Ustawa o pomocy, pomocy i bezpieczeństwie gospodarczym (CARES) koronawirusa stała się największym pakietem stymulacyjnym w historii USA. Zapewniła pomoc rządową w wysokości ponad 2 bilionów dolarów w postaci rozszerzonych zasiłków dla bezrobotnych, bezpośrednich wypłat dla rodzin i dorosłych, pożyczek i dotacji dla małych firm, pożyczek dla korporacji w Ameryce oraz miliardów dolarów dla władz stanowych i lokalnych .

Uwagi specjalne

Ponieważ niemal natychmiast reagują na zmiany w dochodach i bezrobociu, automatyczne stabilizatory mają być pierwszą linią obrony przed odwróceniem łagodnych negatywnych tendencji gospodarczych. Jednak rządy często zwracają się do innych rodzajów większych programów polityki fiskalnej, aby zaradzić poważniejszym lub trwałym recesjom lub ukierunkować się na określone regiony, branże lub uprzywilejowane politycznie grupy społeczne w celu uzyskania pomocy pozagospodarczej.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

  • W przypadku ostrego lub trwałego pogorszenia koniunktury rządy często wspierają automatyczne stabilizatory za pomocą jednorazowych lub tymczasowych polityk stymulujących, aby spróbować ożywić gospodarkę.

  • Automatyczne stabilizatory to rodzaj polityki fiskalnej, który ekonomia keynesowska preferuje jako narzędzie do walki ze spadkami i recesjami gospodarczymi.

  • Automatyczne stabilizatory to bieżące polityki rządowe, które automatycznie dostosowują stawki podatkowe i płatności transferowe w sposób, który ma na celu stabilizację dochodów, konsumpcji i wydatków biznesowych w cyklu biznesowym.