Subsydium

Co to jest dotacja?

Dotacja to korzyść przyznawana osobie fizycznej, firmie lub instytucji, zwykle przez rząd. Może być bezpośredni (np. płatności gotówkowe) lub pośredni (np. ulgi podatkowe ). Dotacja jest zazwyczaj przyznawana w celu usunięcia pewnego rodzaju obciążeń i często uważa się, że leży ona w ogólnym interesie publicznym, ponieważ ma na celu promowanie dobra społecznego lub polityki gospodarczej.

Jak działa dotacja

Subsydium to na ogół pewna forma płatności – przekazywana bezpośrednio lub pośrednio – na rzecz osoby fizycznej lub podmiotu gospodarczego. Subsydia są ogólnie postrzegane jako uprzywilejowany rodzaj pomocy finansowej, ponieważ zmniejszają związane z nimi obciążenia, które były wcześniej nałożone na odbiorcę lub promują określone działanie poprzez zapewnienie wsparcia finansowego.

Dotacje mają koszt alternatywny. Spójrzmy jeszcze raz na dotację rolniczą z czasów kryzysu: miała ona bardzo widoczne efekty, a rolnicy zauważyli wzrost zysków i zatrudnili więcej pracowników. Niewidzialne koszty obejmowały to, co stałoby się z tymi wszystkimi dolarami bez dotacji. Pieniądze z subsydiów musiały zostać opodatkowane od dochodów indywidualnych, a konsumenci ponownie zostali dotknięci wyższymi cenami żywności w sklepie spożywczym.

Rodzaje dotacji

Dotacja zazwyczaj wspiera określone sektory gospodarki narodowej. Może wspomóc zmagające się z trudnościami branże, zmniejszając obciążenia na nich nakładane lub zachęcając do nowych rozwiązań, zapewniając wsparcie finansowe dla przedsięwzięć. Często obszary te nie są skutecznie wspierane przez działania gospodarki ogólnej lub mogą być podcinane przez działalność konkurencyjnych gospodarek.

Bezpośrednie a Dotacje pośrednie

Dotacje bezpośrednie to takie, które wiążą się z rzeczywistą wypłatą środków na rzecz konkretnej osoby, grupy lub branży. Dotacje pośrednie to takie, które nie posiadają z góry określonej wartości pieniężnej lub wiążą się z rzeczywistymi nakładami pieniężnymi. Mogą one obejmować działania, takie jak obniżki cen wymaganych towarów lub usług, które mogą być wspierane przez rząd. Pozwala to na zakup potrzebnych przedmiotów poniżej aktualnego kursu rynkowego,. co skutkuje oszczędnościami dla tych, którym ma pomóc dotacja.

###Dotacje rządowe

Istnieje wiele form dotacji udzielanych przez rząd. Dwoma najczęstszymi rodzajami dotacji indywidualnych są zasiłki socjalne i zasiłki dla bezrobotnych. Celem tego typu dotacji jest pomoc ludziom, którzy przejściowo cierpią ekonomicznie. Inne dotacje, takie jak dopłaty do oprocentowania kredytów studenckich,. mają na celu zachęcenie ludzi do dalszej edukacji.

Wraz z uchwaleniem ustawy Affordable Care Act (ACA) kilka amerykańskich rodzin kwalifikowało się do otrzymywania dotacji, w oparciu o dochód i wielkość gospodarstwa domowego. Dotacje te mają na celu obniżenie bieżących kosztów składek ubezpieczeniowych. W takich przypadkach środki związane z dotacjami trafiają bezpośrednio do towarzystwa ubezpieczeniowego, któremu należne są składki, obniżając kwotę płatności wymaganą od gospodarstwa domowego.

Dotacje dla firm są przyznawane w celu wsparcia branży, która zmaga się z międzynarodową konkurencją, która obniżyła ceny, tak że bez dotacji krajowy biznes nie jest rentowny. Historycznie, zdecydowana większość dotacji w Stanach Zjednoczonych była kierowana do czterech branż: rolnictwa, instytucji finansowych,. spółek naftowych i przedsiębiorstw użyteczności publicznej.

Zalety i wady dotacji

Istnieją różne przesłanki udzielania dotacji publicznych: niektóre mają charakter ekonomiczny, inne polityczne, a niektóre wywodzą się z teorii rozwoju społeczno-gospodarczego. Teoria rozwoju sugeruje, że niektóre branże potrzebują ochrony przed zewnętrzną konkurencją, aby zmaksymalizować korzyści krajowe.

Technicznie rzecz biorąc, gospodarka wolnorynkowa jest wolna od subsydiów; wprowadzenie przekształca ją w gospodarkę mieszaną. Ekonomiści i decydenci często dyskutują o zaletach dotacji, a co za tym idzie, o stopniu, w jakim gospodarka powinna być mieszana.

Zalety

Ekonomiści opowiadający się za subsydiami argumentują, że dotacje dla poszczególnych gałęzi przemysłu są niezbędne do wspierania przedsiębiorstw i tworzonych przez nie miejsc pracy. Ekonomiści, którzy promują gospodarkę mieszaną, często argumentują, że dotacje są uzasadnione, aby zapewnić społecznie optymalny poziom towarów i usług, co doprowadzi do efektywności ekonomicznej.

We współczesnych neoklasycznych modelach ekonomicznych istnieją okoliczności, w których faktyczna podaż dobra lub usługi spada poniżej teoretycznego poziomu równowagi — niepożądany niedobór, który tworzy to, co ekonomiści nazywają zawodnością rynku.

Jedną z form korygowania tej nierównowagi jest dotowanie niedostatecznej podaży towaru lub usługi. Dotacja obniża ponoszony przez producentów koszt wprowadzenia towaru lub usługi na rynek. Jeżeli zapewniony zostanie odpowiedni poziom subsydiowania, przy wszystkich innych warunkach bez zmian, niedoskonałość rynku powinna zostać naprawiona.

Innymi słowy, zgodnie z ogólną teorią równowagi,. dotacje są konieczne, gdy niedoskonałość rynku powoduje zbyt małą produkcję na określonym obszarze. Teoretycznie zwiększyłyby produkcję do optymalnych poziomów.

Niektórzy twierdzą, że dobra lub usługi zapewniają to, co ekonomiści nazywają pozytywnymi efektami zewnętrznymi. Pozytywny efekt zewnętrzny jest osiągany, gdy trzecia działalność gospodarcza zapewnia pośrednią korzyść stronie.

Ponieważ jednak osoba trzecia nie podejmuje bezpośrednio decyzji, działanie będzie miało miejsce tylko w takim zakresie, w jakim bezpośrednio przyniesie korzyści osobom bezpośrednio zaangażowanym, pozostawiając potencjalne korzyści społeczne na stole.

Wiele dotacji wdrażanych jest w celu zachęcenia do działań, które generują pozytywne efekty zewnętrzne, które w innym przypadku nie byłyby zapewnione na społecznie optymalnym progu. Odpowiednikiem tego rodzaju dotacji jest opodatkowanie działań, które generują negatywne efekty zewnętrzne.

Niektóre teorie rozwoju dowodzą, że rządy krajów słabiej rozwiniętych powinny dotować przemysł krajowy w powijakach, aby chronić go przed międzynarodową konkurencją. Jest to popularna technika obserwowana obecnie w Chinach i różnych krajach Ameryki Południowej.

Niedogodności

Tymczasem inni ekonomiści uważają, że siły wolnego rynku powinny decydować o tym, czy firma przetrwa, czy upadnie. W przypadku niepowodzenia środki te są przeznaczane na bardziej efektywne i opłacalne wykorzystanie. Twierdzą, że dotacje dla tych przedsiębiorstw po prostu podtrzymują nieefektywną alokację zasobów.

Ekonomiści wolnego rynku obawiają się dotacji z różnych powodów. Niektórzy twierdzą, że dotacje niepotrzebnie zakłócają rynki, uniemożliwiając efektywne wyniki i przenosząc zasoby z bardziej produktywnych zastosowań do mniej produktywnych.

Podobne obawy budzą ci, którzy sugerują, że kalkulacja ekonomiczna jest zbyt niedokładna, a modele mikroekonomiczne są zbyt nierealistyczne, aby kiedykolwiek poprawnie obliczyć wpływ zawodności rynku. Inni sugerują, że wydatki rządowe na dotacje nigdy nie są tak efektywne, jak przewidują rządowe prognozy. Twierdzą, że koszty i niezamierzone konsekwencje stosowania dotacji rzadko są tego warte.

Innym problemem, podkreślają antagoniści, jest to, że akt subsydiowania przyczynia się do korumpowania procesu politycznego. Zgodnie z politycznymi teoriami przechwytywania regulacji i pogoni za rentą,. dotacje istnieją jako część bezbożnego sojuszu między wielkim biznesem a państwem. Firmy często zwracają się do rządu o ochronę przed konkurencją. Z kolei firmy przekazują darowizny na rzecz polityków lub obiecują im korzyści po ich karierze politycznej.

Nawet jeśli dotacja jest tworzona w dobrych intencjach, bez żadnego spisku czy dążenia do siebie, podnosi zyski osób otrzymujących korzystne traktowanie, a tym samym stwarza zachętę do lobbowania za jej kontynuacją, nawet gdy wyczerpią się potrzeby lub jej użyteczność. Potencjalnie pozwala to interesom politycznym i biznesowym tworzyć obopólne korzyści kosztem podatników i/lub konkurencyjnych firm lub branż.

Uwagi specjalne

Powodzenie dotacji rządowych można ocenić na kilka różnych sposobów. Większość ekonomistów uważa dotację za porażkę, jeśli nie poprawi ona całej gospodarki. Jednak decydenci mogą nadal uważać to za sukces, jeśli pomaga osiągnąć inny cel. Większość dotacji to długotrwałe porażki w sensie ekonomicznym, ale wciąż osiągające cele kulturowe lub polityczne.

Przykład tych konkurencyjnych ocen można zobaczyć w Wielkim Kryzysie. Prezydenci Hoover i Roosevelt ustalili ceny minimalne na produkty rolne i zapłacili rolnikom, aby nie produkowali. Ich celem politycznym było powstrzymanie spadku cen żywności i ochrona drobnych rolników. W tym zakresie dotacja okazała się sukcesem.

Ale efekt ekonomiczny był zupełnie inny. Sztucznie wysokie ceny żywności obniżyły standard życia konsumentów i zmusiły ludzi do wydawania na żywność więcej niż wydawaliby w innym przypadku. W bezwzględnych kategoriach ekonomicznych sytuacja osób spoza przemysłu rolnego była gorsza.

Czasami może się wydawać, że dotacje się wyczerpały lub nadal tworzą sztuczny rynek, ale istnieją inne czynniki, które je utrzymują. Dotacje produkcyjne krajów G20 wyniosły średnio 290 miliardów dolarów rocznie w latach 2017-2019, z czego 95% przeznaczono na ropę i gaz. Tymczasem globalne dotacje na konsumpcję w 2019 roku wyniosły 320 miliardów dolarów, głównie za sprawą ropy i gazu.

Połączenie produkcji subsydiów konsumpcyjnych w przemyśle naftowo-gazowym zwiększa nadkonsumpcję, sztucznie obniżając cenę paliw kopalnych. Jednak te dotacje (zarówno po stronie produkcji, jak i konsumpcji) mają duże wsparcie polityczne i systemowe oraz odpychanie ze strony firm konsumenckich i energetycznych, na które miałoby to wpływ, gdyby nastąpiła reforma.

Z punktu widzenia pragmatycznej ekonomii politycznej dotacja jest skuteczna z punktu widzenia jej zwolenników, jeśli uda jej się przekazać bogactwo beneficjentom i przyczynić się do reelekcji jej politycznych popleczników.

Najsilniejszymi zwolennikami subsydiów są zazwyczaj ci, którzy bezpośrednio lub pośrednio z nich korzystają, a polityczna zachęta do „przyniesienia do domu bekonu” w celu zapewnienia poparcia partykularnym interesom jest potężną przynętą dla polityków i decydentów.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Krytycy subsydiów wskazują jednak na problemy z obliczaniem optymalnych subsydiów, pokonywaniem niewidocznych kosztów i uniemożliwianiem zachęt politycznych, aby subsydia były bardziej uciążliwe niż korzystne.

• W teorii ekonomii dotacje mogą być wykorzystywane do równoważenia niedoskonałości rynku i efektów zewnętrznych w celu osiągnięcia większej wydajności ekonomicznej.

• Dotacja to bezpośrednia lub pośrednia płatność na rzecz osób fizycznych lub firm, zwykle w formie płatności gotówkowej od rządu lub docelowej obniżki podatków.

##FAQ

Jaka jest pozycja przeciwników dotacji?

Technicznie rzecz biorąc, gospodarka wolnorynkowa jest wolna od subsydiów. Przeciwnicy subsydiów mogą swobodnie ustalać, czy firma przetrwa, czy upadnie. Jeśli to się nie powiedzie, zasoby te zostaną przeznaczone na bardziej efektywne i opłacalne wykorzystanie. Twierdzą, że dotacje niepotrzebnie zakłócają rynki, uniemożliwiając efektywne wyniki, ponieważ zasoby są przekierowywane z bardziej produktywnych zastosowań do mniej produktywnych.

Jakie jest stanowisko rzeczników dotacji?

Dotacje istnieją w gospodarkach mieszanych. Zwolennicy argumentują, że dotacje dla poszczególnych branż mają kluczowe znaczenie dla wspierania przedsiębiorstw i tworzonych przez nie miejsc pracy. Twierdzą ponadto, że dotacje są uzasadnione, aby zapewnić społecznie optymalny poziom towarów i usług, co doprowadzi do efektywności ekonomicznej.

Jaka jest różnica między dotacjami bezpośrednimi i pośrednimi?

Dotacje bezpośrednie to takie, które wiążą się z rzeczywistą wypłatą środków na rzecz konkretnej osoby, grupy lub branży. Dotacje pośrednie to takie, które nie posiadają z góry określonej wartości pieniężnej lub wiążą się z rzeczywistymi nakładami pieniężnymi. Mogą to być działania, takie jak obniżki cen wymaganych towarów lub usług, które mogą być wspierane przez rząd.