Kolekcja dokumentalna
Co to jest kolekcja dokumentów?
Inkaso dokumentowe to forma finansowania handlu,. w której eksporter płaci za swój towar importer po wymianie wymaganych dokumentów przez banki obu stron. Bank eksportera pobiera środki z banku importera w zamian za dokumenty potwierdzające tytuł własności do wysłanego towaru, zwykle po dotarciu towaru do lokalizacji importera.
Zrozumienie kolekcji dokumentów
Inkaso dokumentowe jest tak zwane, ponieważ eksporter otrzymuje zapłatę od importera w zamian za dokumenty przewozowe. Dokumenty wysyłkowe są wymagane, aby kupujący mógł dokonać odprawy celnej towaru i odebrać dostawę. Zawierają fakturę handlową, świadectwo pochodzenia,. polisę ubezpieczeniową oraz list przewozowy.
Kluczowym dokumentem w inkasie dokumentowym jest weksel lub szkic, który jest formalnym wezwaniem do zapłaty od eksportera do importera.
Inkaso dokumentowe jest mniej powszechne niż inne formy finansowania handlu, takie jak akredytywy i zaliczki. Jest mniej kosztowny niż niektóre metody, ale także nieco bardziej ryzykowny, więc generalnie ogranicza się do transakcji między stronami, które zdobyły zaufanie lub znajdują się w krajach o silnych systemach prawnych i egzekwowaniu umów.
Projekt a vista zmniejsza ryzyko eksportera, ponieważ bank kupującego nie wyda dokumentów bez zapłaty od kupującego, ale żadna ze stron nie ponosi żadnej odpowiedzialności finansowej w transakcji inkasa dokumentowego.
Dwa rodzaje kolekcji dokumentalnych
Inkasa dokumentowe dzielą się na dwie podstawowe kategorie, w zależności od tego, kiedy dokonuje się płatności na rzecz eksportera:
Dokumenty odpłatne wymagają od importera zapłaty nominalnej kwoty zanurzenia w zasięgu wzroku. Innymi słowy, płatność musi być dokonana do banku, gdy kupujący otrzyma czek i przed wydaniem jakichkolwiek dokumentów przewozowych. Jest to najczęstsza forma inkasa dokumentowego ze względu na mniejsze ryzyko dla sprzedającego.
Dokumenty za odbiorem wymagają od importera zapłaty w określonym terminie. Gdy kupujący zaakceptuje projekt czasowy, bank wydaje dokumenty kupującemu.
Kroki w eksporcie i gromadzeniu dokumentów
Poniżej znajduje się proces krok po kroku:
Sprzedaż jest dokonywana, gdy kupujący i sprzedający uzgodnią kwotę do zapłaty, szczegóły wysyłki oraz, że transakcja będzie inkasem dokumentowym. Następnie eksporter dostarcza towar do portu lub miejsca, z którego towar zostanie wywieziony, co zwykle odbywa się za pośrednictwem spedytora.
Dokumenty są przygotowywane i wysyłane do banku eksportera, zwanego również bankiem przekazującym. Bank eksportera przekazuje następnie dokumenty do banku importera, który jest znany jako bank zbierający.
Bank importera lub kupującego odbiera dokumenty i powiadamia kupującego o otrzymaniu dokumentów. Bank kupującego żąda zapłaty od kupującego w zamian za dokumenty.
Po zapłaceniu przez bank kupującego lub po zaakceptowaniu przez kupującego projektu terminowego, bank wydaje dokumenty kupującemu. Kupujący wykorzystuje dokumenty do odbioru towaru.
Inne uwagi: ryzyko związane ze zbiorami dokumentalnymi
Ryzyko eksportera jest wyższe w przypadku wersji czasowej w porównaniu z projektem a vista,. ponieważ bank kupującego udostępniłby dokumenty po akceptacji przez kupującego wersji roboczej – co oznacza, że kupujący mógł już posiadać towar przed terminem płatności.
Ryzyko sprzedającego ograniczone jest przez projekt celowniczy. Dzieje się tak dlatego, że bank kupującego nie wydałby dokumentów potrzebnych do objęcia towaru w posiadanie przed dokonaniem płatności. W najgorszym przypadku sprzedający musiałby znaleźć innego kupca lub zapłacić za odesłanie towaru.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Dokumenty odpłatne wymagają od importera zapłaty kwoty zanurzenia w widoku. Dokumenty za akceptacją wymagają zapłaty w określonym terminie.
Inkaso dokumentowe jest mniej powszechne niż zaliczki w gotówce i warunki otwartego rachunku, szczególnie w krajach o słabym egzekwowaniu umów.
Inkaso dokumentowe to metoda finansowania handlu, w której bank eksportera przekazuje dokumenty do banku importera i pobiera zapłatę za wysłane towary.
