Głupiec pod prysznicem
Kim jest głupek pod prysznicem?
„Głupiec pod prysznicem” to metafora przypisywana laureatowi Nagrody Nobla Miltonowi Friedmanowi,. który porównał bank centralny, który działał zbyt stanowczo, do głupca pod prysznicem. Chodzi o to, że zmiany lub polityki mające na celu zmianę kursu gospodarki powinny być dokonywane powoli, a nie wszystkie naraz. To zdanie opisuje scenariusz, w którym bank centralny, taki jak Rezerwa Federalna,. działa w celu stymulowania lub spowolnienia gospodarki.
Wyrażenie to najlepiej podsumować jako scenariusz, w którym banki centralne lub rządy nadmiernie reagują na wahania cyklu gospodarczego i zbyt szybko i zbyt szybko rozluźniają politykę monetarną i fiskalną , nie czekając na ocenę wpływu swoich początkowych działań. Kiedy głupiec zorientuje się, że woda jest za zimna, włącza gorącą wodę. Jednak dotarcie gorącej wody zajmuje trochę czasu, więc głupiec po prostu podkręca gorącą wodę do końca, w końcu sam się poparzy.
Zrozumienie głupca pod prysznicem
Każda zmiana wprowadzona w celu pobudzenia szerokiej gospodarki, zwłaszcza tak dużej jak USA, wymaga czasu, aby się przez nią przebić. W kategoriach ekonomicznych Friedman opisał to, mówiąc, że między zmianami polityki pieniężnej a zmianami w gospodarce występują długie i zmienne opóźnienia.
Czas, jaki upływa od wprowadzenia zmiany w polityce pieniężnej do zaobserwowania zmian wyników gospodarczych, może wynosić miesiące lub lata, a odstęp ten nie jest stały, ale może i zmienia się w czasie. Posunięcie takie jak obniżenie stopy funduszy federalnych może zająć od sześciu miesięcy do dwóch lat, aby w pełni zintegrować się z gospodarką i sprowadzić do zmian w kredytach, inwestycjach, rzeczywistej produkcji, a ostatecznie w cenach konsumpcyjnych.
Przyczyny opóźnień w polityce pieniężnej
Luki te powstają, ponieważ poza wyidealizowanymi modelami ekonomicznymi pieniądz nie jest obojętny dla gospodarki,. a zmiany w podaży pieniądza nie wchodzą do gospodarki równomiernie rozłożone, ale w określonych punktach i w ręce określonych uczestników rynku.
Dlatego zmiany w polityce pieniężnej rozgrywają się poprzez szereg wydarzeń i transakcji w gospodarce, rozprzestrzeniając się od punktu wejścia (jak zwykle nowe rezerwy bankowe ) i wpływając na stopy procentowe,. ceny, inwestycje i produkcję, gdy zmienia się nowy pieniądz ręce w efekt falowania na zewnątrz.
Miejsce, w którym nowy pieniądz wchodzi do gospodarki i dokładny proces jego rozprzestrzeniania się w gospodarce, nie jest ustalony, ale jest uzależniony od specyfiki polityki pieniężnej: kto otrzymuje nowy pieniądz jako pierwszy i w kolejnych transakcjach, a także od ogólnych warunków rynkowych we wszystkich czas potrzebny na przepracowanie gospodarki.
Dla decydentów polityki pieniężnej stanowi to szczególny problem, jeśli są zainteresowani osiągnięciem publicznie określonych celów, jakimi są stabilizacja wskaźników ekonomicznych, takich jak bezrobocie i inflacja konsumencka. Nie mogą obserwować skutków jakiejkolwiek zmiany w polityce pieniężnej aż do nieokreślonego momentu w przyszłości i nie mogą być pewni, jak długo to potrwa.
W połączeniu z presją, by działać w celu rozwiązania doraźnych problemów na rynkach finansowych, może to doprowadzić decydenta do „nadmiernej korekty” polityki pieniężnej i stworzyć długoterminowe problemy w odpowiedzi na żądania krótkoterminowe. W związku z tym wielu ekonomistów często ostrożnie podchodzi do nadmiernego sięgania i woli wprowadzać zmiany małymi, konsekwentnymi krokami.
Polityka monetarna i metafora głupca pod prysznicem
Friedman stworzył metaforę „głupca pod prysznicem”, który nieustannie majstruje przy regulatorach ciepła i zimna, ponieważ nie zdaje sobie sprawy, że istnieje opóźnienie między zarządzeniem zmiany temperatury a jej wystąpieniem.
Metafora, zastosowana w gospodarce, sugeruje, że decydenci są skłonni do przestrzeliwania swojego celu i robienia rzeczy raczej gorszych niż lepszych. Freidman wierzył jednak, podobnie jak większość innych monetarystów,. takich jak prezes Fed Alan Greenspan i Ben Bernanke,. że opóźnienia te mogą być przybliżone i wyliczone przez mądrych decydentów politycznych, dokonując stopniowych zmian w polityce i śledząc warunki rynkowe w celu modelowania ich skutków.
Jednak biorąc pod uwagę niektóre z ekstremalnych wydarzeń gospodarczych i reakcję na nie polityki pieniężnej, w ciągu ostatnich kilku dekad może to być większym wyzwaniem, niż niektórzy sądzą. W gospodarce podatnej na kryzysy finansowe,. nieustanną ewolucję technologii i stosunków gospodarczych oraz poddaną radykalnie nowej , niestandardowej polityce monetarnej,. być może wpływ głupca pod prysznicem zawsze będzie trwałym elementem na rynkach zdominowanych przez banki centralne.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Friedman i inni Monetaryści utrzymywali, że uwzględnienie tych opóźnień między polityką pieniężną a wynikami gospodarczymi jest ważną częścią mądrej polityki pieniężnej.
To sprawia, że nadmierna korekta zmian w polityce w oparciu o bezpośrednie warunki stanowi trwałe zagrożenie dla decydentów.
"Głupek pod prysznicem" to metafora polityki pieniężnej przypisywana ekonomiście Miltonowi Friedmanowi.
W taki sam sposób, w jaki potrzebuje czasu, aby gorąca i zimna woda przepłynęła przez domową instalację wodociągową do prysznica, tak samo potrzeba czasu, aby zmiany polityki pieniężnej zadziałały na swój sposób.
