Lokaty międzybankowe
Czym są lokaty międzybankowe?
Termin lokata międzybankowa odnosi się do porozumienia między dwoma bankami, w którym jeden trzyma środki na rachunku w innej instytucji. Umowa lokaty międzybankowej wymaga, aby bank holdingowy otworzył rachunek należności dla drugiego. Jest to konto księgi głównej ze środkami płatnymi na rzecz drugiej strony. W umowie na wpłatę czeka bank korespondent.
Zrozumienie depozytów międzybankowych
Lokaty międzybankowe są częścią rynku międzybankowego. Rynek międzybankowy to system wykorzystywany przez banki i inne instytucje finansowe do handlu walutami. System ten wyklucza inwestorów detalicznych — osoby fizyczne, które kupują i sprzedają papiery wartościowe na swój rachunek osobisty zamiast na rzecz innej firmy lub organizacji — oraz inne, mniejsze strony handlowe. Większość transakcji międzybankowych prowadzonych na rynku jest zastrzeżona, co oznacza, że banki robią to między sobą i dla siebie. Zdarzają się jednak przypadki, w których tego typu bankowość ma miejsce dla dużych, instytucjonalnych klientów.
System międzybankowy wyklucza mniejszych inwestorów detalicznych i inne, małe strony handlowe.
Na rynku międzybankowym banki pożyczają i pożyczają pieniądze między sobą w celu zarządzania płynnością i spełnienia wymogów dotyczących rezerw, które nakładają na nie regulatorzy. Rezerwa obowiązkowa to ilość pieniędzy, które bank musi przechowywać w swoich skarbcach. Depozyty, a także pożyczki, to jedne z wielu rodzajów transakcji, które odbywają się między bankami, które pomagają im spełnić te warunki. Transakcje te zapewniają również rynkowi dużą płynność.
Kiedy dwa banki dokonują umowy o lokatę międzybankową, bank prowadzący zakłada rachunek wymagalny dla odpowiedniego banku – instytucji, która składa lokatę. Rachunek wymagalny to rachunek posiadania, zwany również rachunkiem płatniczym.
Banki stosują specjalne oprocentowanie depozytów i kredytów krótkoterminowych. Stawka ta jest znana jako stopa międzybankowa. Stopa międzybankowa zależy od terminu zapadalności, warunków rynkowych i ratingów kredytowych zaangażowanych instytucji. Intercontinental Exchange London Interbank Offered Rate (ICE LIBOR) to stopa referencyjna,. którą niektóre z wiodących banków na świecie pobierają od siebie nawzajem za pożyczki krótkoterminowe.
Uwagi specjalne
Jak wspomniano powyżej, bank, dla którego prowadzony jest rachunek, nazywany jest bankiem odpowiadającym. To oznaczenie jest generalnie stosowane w przypadku depozytów dokonywanych między bankami krajowymi. Ale warunki zmieniają się, gdy bank korespondent jest instytucją zagraniczną. W tym przypadku rachunek należny jest rachunkiem nostro — pochodzącym od słowa „nas” po łacinie — rachunkiem banku przechowującego depozyt. Mówiąc prościej, jest to konto prowadzone przez bank w obcej walucie w innej instytucji. Jest to umowa z vostro — łacińskim słowem oznaczającym twoje — konto zagranicznego banku-korespondenta. Konto vostro to termin, którego bank używa do opisania rachunków, które inne firmy mają w swoich księgach w ich walucie krajowej. Tak więc bank korespondent będzie nazywał swój rachunek w banku prowadzącym rachunkiem nostro, podczas gdy bank prowadzący będzie nazywał go rachunkiem vostro.
Oto przykład ułatwiający zrozumienie. Powiedzmy, że bank A dokonuje wpłaty międzybankowej w banku B, który znajduje się w innym kraju. Konto to nosi nazwę konta nostro — nasze konto w księdze głównej — w Banku A, podczas gdy jest to konto vostro lub Twoje konto w Banku B.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Lokata międzybankowa to umowa między dwoma bankami, w której jeden trzyma środki na rachunku w innej instytucji.
Większość transakcji międzybankowych prowadzonych na rynku ma charakter własnościowy – banki robią to między sobą i dla siebie.
Porozumienie wymaga, aby bank holdingowy otworzył rachunek należny na rzecz drugiego.
