Investor's wiki

Útkaupauppgjörsákvæði

Útkaupauppgjörsákvæði

Hvað er ákvæði um uppkaupauppgjör?

Uppgjörsákvæði er samningsákvæði sem oft er að finna í ábyrgðartryggingarsamningum. Ákvæði þetta veitir vátryggingartaka rétt til að hafna sáttatilboði frá vátryggjanda. Nýtir vátryggður þennan rétt kaupir vátryggingafélagið út vátrygginguna. Vátryggingartaki getur notað þessa peninga til að gera upp kröfuna upp á eigin spýtur, án stuðnings tryggingaaðila.

Hvernig uppkaupauppgjörsákvæði virka

Kaupsamningsákvæði eru almennt hluti af ábyrgðartryggingaiðnaðinum. Þær eru til til að vernda vátryggingartaka gegn þeirri áhættu að vátryggingafélög bjóði öðrum aðila uppgjör án samþykkis vátryggðs. Upplýsingar um þessi ákvæði eru venjulega tilgreindar í vátryggingasamningum.

Til að sýna fram á hvernig ákvæðið virkar skulum við íhuga tilvik eiganda fyrirtækisins sem kaupir ábyrgðartryggingu. Viðskiptavinur sem dettur og slasast á meðan hann er á eign fyrirtækisins getur höfðað mál á hendur fyrirtækinu og haldið því fram að atvikið hafi átt sér stað vegna þess að fyrirtækinu tókst ekki að viðhalda aðstöðu sinni. Í þessu tilviki gæti vátryggjandi félagsins viljað leysa málið fljótt til að koma í veg fyrir lögfræðikostnað og eyða umtalsverðum tíma fyrir dómstólum.

Til að forðast þennan kostnað getur vátryggjandinn boðist til að gera upp kröfu viðskiptavinarins fyrir utan dómstóla. Hins vegar geta sumir vátryggingartakar verið ósammála þessari ákvörðun, annað hvort vegna þess að þeir telja málsóknina léttvæga eða vegna þess að þeir telja sig geta sætt sig við lægri upphæð síðar. Í þessu tilviki getur vátryggingartaki valið að annast málsóknina á eigin spýtur í stað þess að leyfa vátryggjanda sínum að gera upp fyrir sína hönd. Til þess að ná þessu fram getur vátryggingartaki nýtt sér uppgjörsákvæði í vátryggingarsamningi sínum. Þegar vátryggingartaki hefur nýtt sér þetta ákvæði greiðir vátryggjandi þeirra þá upphæð sem hann hafði áður ætlað að bjóða sem uppgjör. Vátryggjandinn kaupir í raun út vátryggingartaka með þessari greiðslu og leysir hann undan frekari ábyrgð sem leiðir af þessari kröfu.

Vátryggingartaka er hins vegar frjálst að nota þessa uppgjörsupphæð annað hvort til að jafna málsóknina eða fjármagna kostnaðinn við að berjast gegn málsókninni fyrir dómstólum. Það er engin trygging fyrir því að tilraunir til að berjast gegn málsókninni skili árangri og hugsanlegt er að vátryggingartaki greiði meira en upphaflegt sáttatilboð. Allur aukakostnaður og áhætta er tekin af vátryggingartaki.

Vátryggingartökum sem gera upp málaferli fyrir minna en uppgjörstilboð vátryggjanda er frjálst að halda mismuninum eftir, en þeir sem verða fyrir meiri kostnaði þurfa að greiða mismuninn úr eigin vasa.

Dæmi um uppkaupauppgjörsákvæði

Michael á litla smásöluverslun. Hann gerir allar sanngjarnar varúðarráðstafanir til að tryggja að verslunarglugginn hans sé hreinn, vel upplýstur og laus við mögulega hrunhættu eða aðra hugsanlega áhættu. Sem viðbótar varúðarráðstöfun kaupir hann einnig almenna ábyrgðartryggingu (CGL) til að vernda sig fyrir málaferlum sem gætu komið upp.

Dag einn fær Michael tilkynningu um málsókn frá viðskiptavini sem segist hafa orðið fyrir alvarlegum og dýrum meiðslum eftir að hafa lent á týndum varningi þegar hann heimsótti verslun sína. Kæra viðskiptavinarins lýsir verslun hans sem ringulreið og illa upplýst, með mikilli hættu á að hrasa. Eftir að hafa séð málsóknina telur Michael að fullyrðingarnar séu ósannar og aðstæðurnar sem lýst er hafi ekkert samband við raunverulegt ástand verslunar hans.

Þrátt fyrir þetta misræmi mælir vátryggjandi Michael með uppgjöri til að forðast hugsanlega dýran lögfræðikostnað. Enda myndi það taka dýrmætan tíma að verjast kröfunni fyrir dómi; einfaldara væri að greiða viðskiptavinum uppgjör. Þrátt fyrir að Michael skilji að þetta gæti verið hagkvæmasti kosturinn, finnst honum misboðið vegna óheiðarlegrar málshöfðunar viðskiptavinarins og ákveður að berjast gegn kröfunni fyrir dómstólum. Hann telur að þar sem lýsing viðskiptavinarins á verslun sinni sé svo á skjön við raunverulegt ástand hennar ætti hann að geta barist gegn málinu með því að styðjast við heimildir eins og myndavélarupptökur frá eigin verslun og vitnisburði annarra viðskiptavina.

Af þessum sökum ákveður Michael að nýta uppgjörsákvæðið í tryggingasamningi sínum. Hann mun fá uppgjörsupphæðina frá vátryggjanda sínum sem uppkaupagreiðslu, sem leysir vátryggjanda undan allri frekari ábyrgð sem leiðir af þessari kröfu. Michael er þá frjálst að reka málið upp á eigin spýtur og getur notað fjármunina úr sáttinni til að greiða kostnaðinn. Hann getur notað hluta þess til að gera upp við kröfuhafa og halda því fé sem eftir er fyrir sig. Ef kröfuhafinn vinnur getur hann notað útborgunina í raunverulegt dómsuppgjör en verður að standa straum af öllum aukakostnaði úr eigin vasa.

Hápunktar

  • Ákvæði um uppgjörsuppgjör er samningsákvæði sem er að finna í mörgum vátryggingasamningum.

  • Vátryggingartakar geta notað útborgunina til að sætta sig við lægri upphæð við kröfuhafa eða greiða fyrir hvers kyns málskostnað sem til fellur.

  • Ákvæðið heimilar vátryggingartaka að hafna sáttatilboði frá vátryggjanda sínum.

  • Ef þeir nýta sér uppgjörsákvæðið, fær vátryggingartaki uppgjörsupphæðina sem uppkaupagreiðslu, sem leysir vátryggjanda frá öllum framtíðarskuldbindingum sem tengjast kröfunni.