Umskiptasamningur
Hvað er samskiptasamningur?
Skiptingarsamningur er endurtryggingarsamningur þar sem endurtryggjandinn og afsalsfélagið koma sér saman um skilyrði fyrir því að allar skuldbindingar beggja aðila samningsins séu uppfylltar.
Samningur um endurgreiðslu felur í sér aðferðir til að meta allar kröfur eða útistandandi gjöld og hvernig eigi að greiða eftirstandandi tap eða iðgjöld.
Skilningur á samskiptasamningum
Vátryggingafélög nota endurtryggingar til að draga úr heildaráhættu sinni í skiptum fyrir hluta af iðgjaldinu. Endurtryggjendur eru ábyrgir fyrir áhættunni sem er afsalað, með tryggingamörkum sem ákveðin eru í endurtryggingasamningnum. Endurtryggingasamningar geta verið mismunandi að lengd en geta varað í langan tíma.
Stundum ákveður vátryggjandi - einnig kallað afsalandi fyrirtæki - að það vilji ekki lengur ábyrgjast ákveðna tegund áhættu og að það þurfi ekki lengur að nota endurtryggjendur. Til að ganga úr endurtryggingarsamningnum verður það að semja við endurtryggjandann, með samningaviðræðum sem leiða til skiptasamnings.
Vátryggingafélagið getur einnig íhugað að segja sig úr endurtryggingasamningnum ef það ákveður að endurtryggjandinn sé ekki fjárhagslega traustur og skapi því áhættu fyrir lánshæfismat vátryggjanda. Vátryggjandinn getur einnig metið að hann sé hæfari til að annast fjárhagsleg áhrif krafna en endurtryggjandinn.
Á hinn bóginn getur endurtryggjandinn ákveðið að líklegt sé að vátryggingafélagið verði gjaldþrota og muni vilja segja skilið við samninginn til að forðast aðkomu ríkiseftirlitsaðila.
Viðræður um skiptasamninga geta verið flóknar. Sumar tegundir vátryggingakrafna eru lagðar fram löngu eftir að tjónið á sér stað eins og raunin er með sumar tegundir ábyrgðartrygginga. Til dæmis geta vandamál með byggingu aðeins komið upp árum eftir byggingu. Það fer eftir tungumáli endurtryggingarsáttmálans, endurtryggjandinn gæti samt verið ábyrgur fyrir kröfum sem gerðar eru á hendur vátryggingunni sem ábyrgðarvátryggjandinn hefur undirritað. Í öðrum tilvikum geta kröfur verið settar fram áratugum síðar.
Verðlagning á samskiptasamningi
Það eru nokkrir þættir sem þarf að hafa í huga þegar vátryggjandi og endurtryggjandi setja verð á skiptasamning sinn. Venjulega byrja útreikningar með ákvörðun á kostnaði endurtryggjandans við að fara ekki til vinnu. Þessi kostnaður er munurinn á eftirfarandi tveimur magnum:
Núvirði væntanlegs innborgaðs taps í framtíðinni (með því að nota ávöxtunarkröfu eftir skatta sem hæfir fyrirtækinu og starfsgreininni)
Núvirði skattaávinningsins sem tengist afslöppun alríkisskattaafsláttarforða (með því að nota IRS ávísaða afslættiaðferð)
Kostnaðurinn við gengisbreytinguna er reiknaður með því að draga frá kostnaði við að skipta ekki virði skattsins á sölutryggingarhagnaðinn eða -tapið sem myndast við breytingin. Þetta er afleiðing af niðurfellingu varasjóðs og útborgun á endanlegum kostnaði við endurgreiðslu. Þessi endanlegur kostnaður við flutning táknar jöfnunarverðið og endurspeglar enga hleðslu fyrir áhættu eða hagnað.
Hápunktar
Til að segja skilið við endurtryggingarsamning, semja afsalandi félag og endurtryggjandi um og þróa síðan skiptasamning.
Þessir samningar fela í sér hvernig kröfur eru metnar, svo og hvernig eigi að greiða eftirstandandi tap og iðgjöld.
Skiptingarsamningur er samningur milli endurtryggjenda og afsalsfélags þar sem nánar er kveðið á um skilyrði samningsbundinna skuldbindinga.
Almennt byrjar samningsverðið á því að ákvarða kostnað endurtryggjandans af því að ferðast ekki til vinnu, sem er mismunurinn á núvirði bæði væntanlegs útborgaðs taps í framtíðinni og skattaávinningsins sem tengist því að aflétta alríkisskattaafslætti.
