Rizab Monetari

Apakah Rizab Kewangan?

Rizab monetari ialah pegangan mata wang, logam berharga dan aset sangat cair lain yang digunakan untuk menebus mata wang negara dan deposit bank dan untuk memenuhi obligasi kewangan semasa dan jangka pendek oleh bank pusat, perbendaharaan kerajaan atau pihak berkuasa monetari lain negara. Pegangan ini memudahkan pengawalseliaan mata wang dan bekalan wang negara, serta membantu menguruskan kecairan untuk urus niaga dalam pasaran global. Rizab ialah aset dalam imbangan pembayaran sesebuah negara.

Selain rizab domestik, bank pusat biasanya memegang rizab mata wang asing juga. Dolar AS ialah aset rizab yang dominan, jadi kebanyakan bank pusat negara memegang sebahagian besar rizab mereka dalam dolar AS .

Memahami Rizab Monetari

Semua ekonomi moden dicirikan oleh sistem monetari berdasarkan pengeluaran wang beredar dalam bentuk deposit bank atau pengganti wang lain melalui proses perbankan rizab pecahan. Bank dan mana-mana pengeluar deposit baharu yang lain memegang rizab tunai fizikal, aset yang sangat boleh dipasarkan dan deposit rizab mereka sendiri pada akaun di bank pusat bersamaan dengan sebahagian kecil daripada jumlah deposit mereka untuk memenuhi permintaan pengeluaran tunai oleh pelanggan mereka dan pemiutang lain. . Bank pusat, perbendaharaan kerajaan dan pihak berkuasa monetari negara atau antarabangsa yang lain juga memegang rizab logam berharga, aset cair dan nota kertas terhadap tuntutan penebusan oleh bank dan institusi kewangan. Ini membentuk rizab monetari, dan mewakili asas di mana bekalan wang negara dibina seperti piramid melalui sistem pinjaman rizab pecahan dalam sistem perbankan dan kewangan.

Rizab monetari adalah sebahagian daripada agregat monetari negara,. yang merupakan kategori luas yang mentakrifkan dan mengukur bekalan wang dalam ekonomi. Di Amerika Syarikat, agregat monetari yang diseragamkan termasuk kertas fizikal dan syiling, bahagian pasaran wang, deposit simpanan dan item lain, dan dipanggil M0, M1 dan M2.

aset rizab mereka yang sedia ada untuk membiayai aktiviti manipulasi mata wang dalam ekonomi negara. Bank pusat juga akan mengekalkan rizab antarabangsa yang merupakan dana yang boleh diberikan oleh bank sesama mereka untuk memenuhi urus niaga global. Rizab itu sendiri boleh sama ada emas atau denominasi dalam mata wang tertentu, seperti dolar atau euro.

Sejarah Rizab Monetari

Piawaian kebangsaan dan antarabangsa bagi jenis aset, kadar pertukarannya, dan jumlah perlu yang mesti dipegang sebagai rizab kewangan telah berkembang dari semasa ke semasa melalui sejarah.

Piawaian Logam Berharga

Sehingga abad ke-20, emas dan/atau perak adalah rizab monetari utama. Negara mentakrifkan mata wang mereka secara sah dari segi wajaran tetap emas atau perak dan bank, termasuk bank pusat, nota kertas yang dikeluarkan dan sijil deposit yang disokong oleh rizab pecahan logam berharga.

Penguasaan politik dan ekonomi global beberapa kuasa besar akhirnya membawa kepada penggunaan piawaian pertukaran emas di kalangan banyak negara. Di bawah pengaturan ini, negara-negara yang lebih kecil dan sedang pesat membangun, tanah jajahan, dan sekutu kecil kuasa besar menambat mata wang mereka kepada mata wang dan memegang rizab bank dalam mata wang dan nota kertas negara utama seperti pound British atau dolar AS.

Dari semasa ke semasa, negara akan menghentikan atau mengehadkan penebusan perbendaharaan dan wang kertas dan deposit mereka untuk logam berharga untuk terlibat dalam inflasi pesat bekalan wang kertas mereka, biasanya untuk membiayai perbelanjaan perang atau menyelamatkan bank yang terlalu tinggi, tanpa menghabiskan rizab logam berharga mereka. . Ini dikenali sebagai "keluar daripada standard emas " dan kadangkala menyebabkan hiperinflasi kerana bekalan wang kertas dan deposit bank, yang dibebaskan daripada had penebusan emas, berkembang dengan pesat.

Selepas beberapa ketika mereka akan kembali kepada standard emas, selalunya pada nilai mata wang yang sangat susut nilai berbanding emas. Dari masa ke masa, dengan episod inflasi monetari yang berturut-turut, tempoh ini menjadi lebih kerap dan bertahan lebih lama, akhirnya membawa kepada jumlah pecahan dan pengabaian standard emas semasa Kemelesetan Besar dan Perang Dunia 2 .

Bretton Woods

Selepas Perang Dunia 2, piawaian pertukaran emas baharu yang dikenali sebagai Perjanjian Bretton Woods telah dirundingkan di kalangan ekonomi utama Barat. Perjanjian Bretton Woods 1944 menetapkan nilai tukaran untuk semua mata wang dari segi dolar AS dan dolar ditambat kepada emas pada $35 setiap auns. Negara anggota berjanji bahawa bank pusat akan mengekalkan kadar pertukaran tetap antara mata wang mereka dan dolar. Jika nilai mata wang sesebuah negara menjadi terlalu lemah berbanding dolar, bank pusat akan menjual dolar dan membeli mata wangnya sendiri dalam pasaran pertukaran asing untuk mengurangkan bekalan dan meningkatkan harga. Jika mata wang menjadi terlalu mahal, bank boleh mencetak lebih banyak untuk meningkatkan penawaran dan menurunkan harga dan dengan itu permintaan.

Oleh kerana Amerika Syarikat menguasai status kuasa besar ke atas Eropah dan ekonomi Barat yang lain dan memegang sebahagian besar emas dunia, dolar AS masih ditambat kepada emas. Ini menjadikan dolar AS secara berkesan sebagai mata wang dunia, walaupun bank pusat negara lain masih boleh menebus dolar mereka untuk emas daripada AS pada $35 setiap auns. Permintaan antarabangsa untuk dolar sebagai rizab monetari utama yang digunakan oleh negara lain membenarkan Rizab Persekutuan AS terlibat dalam dasar kewangan mengembang untuk menggalakkan pertumbuhan domestik dan memberi subsidi kepada hutang persekutuan dengan risiko inflasi harga domestik yang lebih rendah.

Walau bagaimanapun, bekalan dolar yang semakin meningkat dalam pasaran kewangan global menjelang 1960-an membawa kepada ketidakpadanan antara harga emas dunia dan nilai penebusannya di Fed, apabila Fed meningkatkan bekalan dolar untuk membiayai perbelanjaan kebajikan Masyarakat Besar domestik secara serentak dan Perang Vietnam. Percanggahan ini akhirnya membawa kepada keruntuhan sistem Bretton Woods apabila bank asing menebus dolar mereka yang dinilai terlalu tinggi untuk emas pada $35.

Penutupan Tingkap Emas

Sistem semasa memegang mata wang dan komoditi sebagai rizab monetari terhadap mata wang terapung bermula dari 1971-73. Pada masa itu, Presiden Richard Nixon menamatkan kebolehtukaran dolar AS kepada emas sebagai tindak balas kepada penebusan berleluasa dolar AS untuk emas oleh kerajaan asing dan kemungkinan AS akan kehabisan rizab emas. Ini memutuskan pautan rasmi terakhir dolar dan mata wang negara lain kepada emas. Sejak itu, kertas nota Rizab Persekutuan dan deposit bank tidak boleh ditebus di bank untuk apa-apa selain daripada nota Rizab Persekutuan yang berbeza.

Dari tahun 1971 bank pusat dan pihak berkuasa kewangan lain di seluruh dunia telah memegang campuran mata wang asing dan hutang kerajaan sebagai rizab monetari. Rizab monetari hari ini terdiri daripada nota, bon atau instrumen kewangan lain yang mewakili janji untuk membayar dalam bentuk nota masa hadapan dan bukannya sebarang komoditi yang benar-benar berguna atau berharga. Banyak institusi juga masih menyimpan emas, di dalam negara atau dalam akaun dalam peti simpanan di Federal Reserve Bank of New York , walaupun pegangan emas ini tidak mempunyai sebarang kaitan rasmi atau undang-undang kepada bekalan atau nilai mata wang negara dan oleh itu bukan rizab kewangan secara teknikal. .

##Sorotan

• Rizab monetari menyandarkan nilai mata wang negara dengan menyediakan sesuatu yang bernilai yang mata wang itu boleh ditukar atau ditebus oleh pemegang nota dan pendeposit.

• Bank pusat mengekalkan rizab monetari untuk mengawal selia bekalan wang dalam sesebuah negara.

• Rizab monetari merujuk kepada mata wang, logam berharga dan aset lain yang dipegang oleh bank pusat atau pihak berkuasa monetari lain.