Perbelanjaan Bukan Faedah
Apakah Perbelanjaan Tanpa Faedah?
Perbelanjaan bukan faedah ialah perbelanjaan operasi bank atau institusi kewangan yang diklasifikasikan secara berasingan daripada perbelanjaan faedah dan peruntukan untuk kerugian kredit. Contoh perbelanjaan bukan faedah termasuk:
Gaji pekerja, bonus, dan faedah
Penyewaan atau penyewaan peralatan
Kos teknologi maklumat (IT).
Sewa, perkhidmatan telekomunikasi, cukai, perkhidmatan profesional dan pemasaran
Memahami Perbelanjaan Bukan Faedah
Bank mempunyai dua baldi perbelanjaan utama: faedah dan bukan faedah. Perbelanjaan faedah ditanggung daripada deposit, pinjaman jangka pendek dan jangka panjang, dan liabiliti akaun dagangan. Perbelanjaan bukan faedah ialah perbelanjaan selain daripada bayaran faedah ke atas deposit dan bon. Perbelanjaan ini selalunya merupakan perbelanjaan operasi yang ditanggung dalam perjalanan harian bank.
Perbelanjaan bukan faedah dalam kes bank untuk institusi kewangan mewakili perbelanjaan yang tidak dikaitkan secara langsung dengan menarik dan menyimpan dana pendeposit.
Komponen Utama Perbelanjaan Bukan Faedah
Perbelanjaan tanpa faedah adalah besar, dan bank mesti mengurusnya dengan teliti untuk memaksimumkan keuntungannya. Jika tidak, perbelanjaan bukan faedah yang berlebihan akan memberi kesan secara langsung kepada keuntungan.
Perbelanjaan bukan faedah mewakili perbelanjaan operasi bank, yang majoritinya terdiri daripada kos kakitangan. Kos penghunian dan IT juga merupakan komponen kos material, begitu juga dengan yuran profesional, terutamanya untuk perkhidmatan guaman untuk merundingkan penyelesaian untuk aktiviti penipuan masa lalu, berterusan dan masa depan yang menjejaskan bank.
Secara agregat, perbelanjaan bukan faedah dianggap sebagai overhed bank dan digunakan untuk mengira nisbah overhed bank untuk analisis aliran dan perbandingan silang dengan rakan sebaya. Perbelanjaan bukan faedah dibahagikan dengan purata aset ialah nisbah overhed. Apabila nisbah overhed menjadi tidak boleh diterima tinggi untuk tempoh yang berpanjangan, bank biasanya akan menangani kos kakitangan terlebih dahulu kerana kos modal insan menyumbang sebahagian besar daripada perbelanjaan bukan faedah.
Pemegang saham dalam beberapa tahun kebelakangan ini telah memberi lebih perhatian kepada pampasan eksekutif untuk memastikan pengurus tidak menerima gaji yang tidak wajar. Para pemegang saham biasanya memihak kepada pampasan yang kompetitif, tetapi mereka ingin melihat bahawa keseluruhan kos kakitangan berada dalam julat yang munasabah.
Perbelanjaan Bukan Faedah Mengikut Jenis Bank
Perbelanjaan tanpa faedah biasanya lebih tinggi untuk bank pelaburan berbanding bank perdagangan. Sebab utama ialah bank pelaburan lebih bergantung pada perdagangan, pengurusan aset dan khidmat nasihat pasaran modal, yang kesemuanya memerlukan tahap pampasan pekerja yang lebih tinggi. Aktiviti pemberian pinjaman oleh bank perdagangan tidak memerlukan tahap pampasan Wall Street. Perbezaan ditunjukkan dalam nombor.
Sebagai contoh, pada tahun 2020, perbelanjaan tanpa faedah Morgan Stanley merangkumi lebih daripada 70% hasil. Pampasan sahaja membentuk kira-kira 45% daripada hasil. Bagi Wells Fargo, jumlah perbelanjaan bukan faedah dan kos pekerja masing-masing menyumbang 80% dan 48% daripada hasil.
##Sorotan
Perbelanjaan tanpa faedah biasanya lebih tinggi untuk bank pelaburan berbanding bank perdagangan kerana perkhidmatan khidmat nasihat perdagangan, pengurusan aset dan pasaran modal adalah mahal.
Perbelanjaan tanpa faedah diimbangi oleh yuran perkhidmatan seperti pendapatan yuran daripada asal pinjaman, caj lewat ke atas pinjaman, yuran tahunan dan yuran kemudahan kredit.
Perbelanjaan bukan faedah ialah kos operasi tetap bank (cth, gaji dan sewa).
