Kompleksowa koncepcja dochodu

Co to jest koncepcja całkowitego dochodu?

Koncepcja całkowitego lub całkowitego dochodu to metoda księgowa, w której wszystkie zyski i straty, w tym spowodowane przez pozycje nadzwyczajne i jednorazowe,. są wykazywane w rachunku zysków i strat firmy.

Zrozumienie koncepcji dochodu all-inclusive

zysków i strat, jedno z trzech sprawozdań finansowych używanych do raportowania wyników finansowych w określonym okresie księgowym,. jest dokładnie analizowany przez inwestorów. Mówi nam, ile pieniędzy firma przyniosła i, co ważniejsze, ile z tego dochodu udało jej się utrzymać.

Czasami jednak zarobki mogą zostać znacznie zawyżone lub zaniżone przez nietypowe, jednorazowe zdarzenia. Dochód może być obciążony takimi czynnikami, jak odpisy aktualizujące wartość aktywów, opłaty rozliczeniowe i sądowe, spowolnienie działalności spowodowane klęskami żywiołowymi, zwolnienia i restrukturyzacje. Można go również wzmocnić, powiedzmy, sprzedażą działek lub działów firmy lub jednorazowym zwrotem podatku.

Z biegiem lat wpływ tego rodzaju niezrównoważonych pozycji na raportowany zysk wywołał pytania o to, jak należy ujawniać dochody. Koncepcja dochodu z operacji (IFO) opiera się na wykluczeniu nadzwyczajnych i jednorazowych zysków i strat z dochodu, wyświetlając je zamiast tego w zestawieniu kapitału własnego. Z drugiej strony, zgodnie z koncepcją dochodu all-inclusive, wszystkie przychody, koszty, zyski i straty ujęte w okresie obrachunkowym są ujmowane jako dochody, niezależnie od tego, czy są traktowane jako wynik codziennej działalności.

Obecnie jednorazowe zyski lub straty są często uwzględniane w dochodzie netto (NI), części rachunku zysków i strat, w której sumowane są wszystkie wpływy i wydatki w celu obliczenia zysku na akcję (EPS). Niezrealizowane zyski i straty z tytułu wahań wartości niektórych aktywów, takich jak instrumenty zabezpieczające/pochodne instrumenty finansowe i transakcje w walutach obcych, są w międzyczasie księgowane oddzielnie po dolnej wartości NI jako inne całkowite dochody i prezentowane jako korekta kapitału własnego akcjonariuszy w bilansie.

Krytyka koncepcji wszechstronnego dochodu

Koncepcja dochodu all-inclusive kreśli najpełniejszy obraz przedsiębiorstwa. Zwiększa jednak również zmienność dochodów i może wprowadzać w błąd.

Jednorazowe koszty, takie jak zwolnienia i sprzedaż aktywów,. mogą pochłonąć lub zwiększyć dochód. Jednak większość inwestorów naprawdę chce wiedzieć, ile pieniędzy firma jest w stanie konsekwentnie czerpać z codziennej działalności biznesowej.

Aby odnieść długoterminowy sukces, firma musi regularnie generować zyski z działalności operacyjnej. Jeśli większość pieniędzy zarabia na działalności niezwiązanej z podstawową działalnością, może to być powodem do niepokoju i służyć jako potencjalna czerwona flaga. Na przykład firma samochodowa może popaść w kłopoty, jeśli zarabia znacznie więcej na operacjach finansowych i kredytowych niż na sprzedaży samochodów.

###Ważne

Spółki podają dane liczbowe dotyczące zysków, które są zgodne z koncepcją całościową, a także inne, które wykluczają pozycje jednorazowe, aby umożliwić inwestorom bardziej bezpośrednią ocenę ich działalności bazowej.

W rezultacie inwestorzy często koncentrują się na dochodach z działalności kontynuowanej,. alternatywnej koncepcji raportowania dochodów, aby obliczyć rentowność i dochody. Stosując tę technikę, nadzwyczajne i jednorazowe zyski i straty są wyłączone z dochodu. Ponieważ te zyski i straty trafiają bezpośrednio do kapitału własnego i omijają rachunek zysków i strat, jest to czasami nazywane metodą „brudnej nadwyżki”.

Historia koncepcji dochodu all-inclusive

Przez wiele lat Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) wspierała podejście all-inclusive. Amerykański Instytut Księgowych, obecnie znany jako Amerykański Instytut Biegłych Rewidentów (AICPA), generalnie preferował uwzględnianie jedynie dochodów uzyskanych z normalnych, powtarzających się operacji.

W 1966 r. AICPA zmienił zdanie, stwierdzając, że uwzględnienie wszystkich pozycji wpływających na zarobki sprawia, że rachunek zysków i strat (P&L) jest bardziej informacyjny i mniej subiektywny .

Rada Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), organ odpowiedzialny za ustalanie i utrzymywanie zasad ujawniania informacji dla spółek w Stanach Zjednoczonych, stopniowo zbliżając się do metody określania dochodów all-inclusive, wydając Oświadczenie nr. 130, „Raportowanie całkowitych dochodów”, w 1997 r.Dwadzieścia lat później, w 2017 r., FASB połączyła swoje wytyczne dotyczące rachunków zysków i strat oraz całkowitych dochodów w Temat 220 .

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Inwestorzy jednak generalnie wolą obliczać zyski i wartość spółek, skupiając się wyłącznie na trwałych dochodach generowanych z normalnych, powtarzających się operacji.

• Organy księgowe doszły do wniosku, że uwzględnienie wszystkich pozycji dochodów mających wpływ na wynik sprawia, że rachunek zysków i strat jest bardziej informacyjny i mniej podatny na osąd.

• Koncepcja dochodów all-inclusive przedstawia wszystkie zyski i straty, w tym te, które nie są uważane za wynikające z codziennych operacji biznesowych, w rachunku zysków i strat.