Strach, niepewność i zwątpienie (FUD)

Wyrażenie „Strach, niepewność i wątpliwości” (FUD) opisuje akt rozpowszechniania wątpliwych lub fałszywych informacji o firmie, startupie lub projekcie kryptowalutowym. Termin ten jest również używany do opisania zestawu negatywnych nastrojów, które rozprzestrzeniają się wokół traderów i inwestorów, gdy pojawiają się złe wieści lub gdy rynek prezentuje silny trend spadkowy.

Tradycyjne znaczenie FUD odnosi się do złośliwej strategii marketingowej, która polega na rozpowszechnianiu negatywnych informacji o konkurentach konkretnej firmy, których ostatecznym celem jest podważenie ich wiarygodności. Chodzi o to, aby zaprosić nieprzychylne opinie i spekulacje na temat produktów lub usług konkurencyjnych firm, aby klienci stracili do nich zaufanie.

Chociaż FUD jest uważany za praktykę nieetyczną, jest dość częsty w przestrzeni biznesowej. Wiele firm o ugruntowanej pozycji próbuje rozpowszechniać FUD o swoich konkurentach jako sposób na zatrzymanie klientów lub zdobycie większego udziału w rynku. Na przykład duża firma może zniechęcić klientów do wybierania produktów innych niż własne, rozpowszechniając wątpliwe dane dotyczące alternatyw dostępnych na rynku.

Innymi słowy, FUD to strategia, która nie uwzględnia prawdziwej wartości produktów lub usług. Polega na rozprzestrzenianiu negatywnego sentymentu bez względu na zalety techniczne, użyteczność czy jakość. Zasadniczo celuje w emocje klientów - głównie strach.

Wyrażenie „Strach, niepewność i wątpliwości” sięga lat dwudziestych XX wieku, ale jego krótka wersja „FUD” zaczęła być szeroko stosowana około 1975 roku. Dobrze znany przykład FUD miał miejsce, gdy Gene Amdahl opuścił IBM, aby założyć własną firmę, co doprowadziło go do stania się celem FUD. Amdahl jest uważany za pierwszą osobę, która opisuje strategie FUD w branży komputerowej.