Na wszelki wypadek (JIC)

Co to jest na wszelki wypadek (JIC)?

Na wszelki wypadek (JIC) to strategia zapasów, w której firmy przechowują duże zapasy pod ręką. Ten rodzaj strategii zarządzania zapasami ma na celu zminimalizowanie prawdopodobieństwa, że produkt zostanie sprzedany na stanie. Firma, która stosuje tę strategię, zwykle ma trudności z przewidywaniem popytu konsumentów lub doświadcza dużych wzrostów popytu w nieprzewidywalnych momentach. Firma stosująca tę strategię zasadniczo ponosi wyższe koszty przechowywania zapasów w zamian za zmniejszenie liczby utraconej sprzedaży z powodu wyprzedanych zapasów.

Jak działa na wszelki wypadek (JIC)

Strategia inwentaryzacji JIC różni się od nowszej strategii inwentaryzacji „ just in time ” (JIT), w której firmy starają się minimalizować koszty inwentaryzacji poprzez produkcję towarów po otrzymaniu zamówienia.

Strategia JIC jest bardziej powszechna w krajach mniej uprzemysłowionych, gdzie problemem jest słaba infrastruktura transportowa, klęski żywiołowe, słaba kontrola jakości i podatność na problemy produkcyjne innych dostawców. Takie niestabilności w łańcuchu dostaw mogą prowadzić do kosztownych nieefektywności produkcji. Dlatego producent może zdecydować się na opłacenie nadwyżki zapasów, aby uniknąć przestojów produkcyjnych.

W przypadku JIC producenci ponownie zamawiają zapasy, zanim osiągną minimalny poziom, aby kontynuować sprzedaż zapasów, podczas gdy dostawcy dostarczają towary. Czas od ponownego zamówienia zapasów przez firmę do momentu dostarczenia przez dostawcę nowych zapasów jest określany jako czas realizacji. System inwentaryzacji JIC stara się utrzymać minimalny poziom inwentarza na wypadek sytuacji awaryjnych. JIC jest zazwyczaj droższy niż JIT, ponieważ może prowadzić do marnotrawstwa, jeśli nie wszystkie zapasy zostaną sprzedane, a dodatkowe zapasy powodują dodatkowe koszty przechowywania.

Dlaczego warto wybrać bardziej kosztowną strategię JIC?

Jednym z głównych powodów stosowania bardziej kosztownego systemu JIC są potencjalne straty, takie jak trwała utrata głównych klientów, utrata dostawców i załamanie łańcucha dostaw. Jeśli nieprzewidziane odpowiedzi JIT są zbyt wolne lub nie pozwalają na utrzymanie płynności produkcji, mogą zostać poniesione dodatkowe koszty. Dodatkowe koszty związane z utrzymaniem dodatkowej pamięci i zasobów mogą być bardziej opłacalne niż korzystanie z wydajniejszego systemu JIT.

W ostatnim obrocie wydarzeń niektóre firmy celowo zaczęły zaniżać swoje zapasy. Z tej strategii mogą skorzystać producenci konkretnych popularnych przedmiotów, których kupujący nie chcą zaakceptować substytutów.

Strategia „na wszelki wypadek” jest stosowana przez firmy, które mają problem z prognozowaniem popytu. Dzięki tej strategii firmy mają pod ręką wystarczającą ilość materiału produkcyjnego, aby sprostać nieoczekiwanym wzrostom popytu. Główną wadą tej strategii są wyższe koszty przechowywania.

Przykłady z prawdziwego świata Just In Case (JIC)

Przykładem nabywców JIC są wojsko lub szpitale. Tego typu organizacje muszą utrzymywać duże zapasy, ponieważ czekanie, aż producenci JIT zwiększą produkcję potrzebnych materiałów eksploatacyjnych, może skutkować śmiercią, a nawet wojnami.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Na wszelki wypadek (JIC) to strategia zapasów, w której firmy przechowują duże zapasy.

• Ta strategia minimalizuje prawdopodobieństwo, że produkt wyprzeda się z magazynu.

• Firma, która stosuje tę strategię, zwykle ma trudności z przewidywaniem popytu konsumentów lub doświadcza dużych wzrostów popytu w nieprzewidywalnych momentach.

• Główną wadą tej strategii są wyższe koszty magazynowania i marnowanie zapasów, jeśli nie wszystkie zapasy się sprzedają.