Just-in-Time (JIT)
Co to jest Just-in-Time (JIT)?
System zapasów just-in-time (JIT) to strategia zarządzania, która dopasowuje zamówienia surowców od dostawców bezpośrednio do harmonogramów produkcji. Firmy stosują tę strategię inwentaryzacji, aby zwiększyć wydajność i zmniejszyć ilość odpadów, otrzymując towary tylko wtedy, gdy są one potrzebne w procesie produkcyjnym, co zmniejsza koszty zapasów. Ta metoda wymaga od producentów dokładnego prognozowania popytu.
Jak działa inwentaryzacja just-in-Time?
System inwentaryzacji just-in-time (JIT) minimalizuje zapasy i zwiększa wydajność. Systemy produkcyjne JIT obniżają koszty magazynowania, ponieważ producenci otrzymują materiały i części potrzebne do produkcji i nie muszą ponosić kosztów magazynowania. Producenci nie pozostają również z niechcianymi zapasami, jeśli zamówienie zostanie anulowane lub nie zrealizowane.
Jednym z przykładów systemu inwentaryzacji JIT jest producent samochodów, który działa z niskimi poziomami zapasów, ale w dużym stopniu polega na swoim łańcuchu dostaw, aby dostarczać części potrzebne do budowy samochodów zgodnie z potrzebami. W związku z tym producent zamawia części potrzebne do montażu pojazdów dopiero po otrzymaniu zamówienia.
Aby produkcja JIT odniosła sukces, firmy muszą mieć stałą produkcję, wysokiej jakości wykonanie, wolne od usterek maszyny i niezawodnych dostawców.
System zapasów JIT kontrastuje ze strategiami na wszelki wypadek,. w których producenci posiadają wystarczające zapasy, aby mieć wystarczającą ilość produktów, aby wchłonąć maksymalny popyt rynkowy.
Zalety i wady JIT
Systemy inwentaryzacji JIT mają kilka zalet w porównaniu z tradycyjnymi modelami. Serie produkcyjne są krótkie, co oznacza, że producenci mogą szybko przejść od jednego produktu do drugiego. Ponadto ta metoda zmniejsza koszty, minimalizując potrzeby magazynowe. Firmy wydają również mniej pieniędzy na surowce, ponieważ kupują tylko tyle zasobów, aby wyprodukować zamówione produkty i nic więcej.
Wady systemów inwentaryzacji JIT obejmują potencjalne zakłócenia w łańcuchu dostaw. Jeśli dostawca surowców ma awarię i nie może szybko dostarczyć towarów, może to spowodować zatrzymanie całej linii produkcyjnej. Nagłe nieoczekiwane zamówienie towaru może opóźnić dostawę gotowych produktów do klientów końcowych.
Przykład JIT
Znana z systemu inwentaryzacji JIT, Toyota Motor Corporation zamawia części tylko wtedy, gdy otrzymuje nowe zamówienia na samochód. Chociaż firma zainstalowała tę metodę w latach 70., jej udoskonalenie zajęło 20 lat.
Niestety, system inwentaryzacji JIT Toyoty niemal doprowadził do piskliwego zatrzymania firmy w lutym 1997 roku, po tym, jak pożar u japońskiego dostawcy części samochodowych Aisin zdziesiątkował jej zdolność do produkcji zaworów P do pojazdów Toyoty. Ponieważ Aisin jest jedynym dostawcą tej części, jego wielotygodniowy przestój spowodował, że Toyota wstrzymała produkcję na kilka dni. Spowodowało to efekt domina, w którym inni dostawcy części do Toyoty również musieli tymczasowo zamknąć działalność, ponieważ producent samochodów nie potrzebował ich części w tym okresie. W konsekwencji pożar ten kosztował Toyotę 160 miliardów jenów przychodu.
Na początku pandemii COVID-19 i jej wpływu na gospodarkę i łańcuch dostaw zakłócono takie rzeczy jak papierowe maski chirurgiczne, papier toaletowy i środki do dezynfekcji rąk. Wynikało to z faktu, że środki z zagranicznych fabryk i magazynów nie mogły zostać dostarczone na czas, aby sprostać wzrostowi popytu spowodowanemu pandemią.
Uwagi specjalne
Kanban to japoński system planowania, który jest często używany w połączeniu z oszczędną produkcją i JIT. Taiichi Ohno, inżynier przemysłowy w firmie Toyota, opracował kanban w celu poprawy wydajności produkcji.
System Kanban wyróżnia obszary problemowe, mierząc czasy realizacji i cykli w całym procesie produkcyjnym, co pomaga określić górne limity zapasów w toku, aby uniknąć nadmiernej zdolności produkcyjnej.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Kanban to system planowania często używany w połączeniu z JIT, aby uniknąć nadmiernej wydajności pracy w toku.
Sukces procesu produkcyjnego JIT zależy od stabilnej produkcji, wysokiej jakości wykonania, braku awarii maszyn i niezawodnych dostawców.
System inwentaryzacji just-in-time (JIT) to strategia zarządzania, która minimalizuje zapasy i zwiększa wydajność.
Produkcja just-in-time jest również znana jako Toyota Production System (TPS), ponieważ producent samochodów Toyota zastosował ten system w latach 70-tych.
Terminy produkcja w krótkim cyklu, stosowane przez Motorolę, oraz produkcja w ciągłym przepływie, stosowane przez IBM, są synonimami systemu JIT.
FAQ
Co dokładnie masz na myśli mówiąc „dokładnie na czas”?
System inwentaryzacji just-in-time (JIT) to strategia zarządzania, zgodnie z którą firma otrzymuje towary jak najbliżej momentu, w którym są one rzeczywiście potrzebne. Tak więc, jeśli montownia samochodów musi zainstalować poduszki powietrzne, nie przechowuje zapasów poduszek powietrznych na swoich półkach, ale odbiera je, gdy samochody te wchodzą na linię montażową.
Czy to nie brzmi trochę ryzykownie? Co się stanie, jeśli rzeczy nie dotrą na czas?
Główną zaletą systemu JIT jest to, że minimalizuje on potrzebę przechowywania przez firmę dużych ilości zapasów, co poprawia wydajność i zapewnia znaczne oszczędności kosztów. Jeśli jednak nastąpi szok podaży lub popytu, może to wszystko zatrzymać. Na przykład na początku kryzysu gospodarczego w 2020 r. wszystko, od respiratorów po maski chirurgiczne, doświadczyło zakłóceń, ponieważ dane z zagranicy nie mogły dotrzeć na czas do miejsc docelowych aby sprostać wzrostowi popytu.
Jakie rodzaje firm korzystają z JIT?
System inwentaryzacji JIT jest popularny zarówno wśród małych firm, jak i dużych korporacji, ponieważ zwiększa przepływ środków pieniężnych i zmniejsza kapitał potrzebny do prowadzenia działalności. Sprzedawcy detaliczni, restauracje, wydawnictwa na żądanie, produkcja techniczna i produkcja samochodów to przykłady branż, które skorzystały na zapasach just-in-time.
Kto wynalazł zarządzanie zapasami JIT?
JIT przypisuje się japońskiemu producentowi samochodów Toyota Motor Corporation. Kierownictwo Toyoty w latach 70. argumentowało, że firma może szybciej i wydajniej dostosowywać się do zmian w trendach lub wymaganiach dotyczących zmian modeli, jeśli nie przechowuje w sklepie większej ilości zapasów, niż jest to natychmiast potrzebne.