Dwa i Dwadzieścia

Co to jest dwa i dwadzieścia?

Dwa i dwadzieścia (lub „2 i 20”) to układ opłat, który jest standardem w branży funduszy hedgingowych i jest również powszechny w przypadku kapitału wysokiego ryzyka i private equity. Spółki zarządzające funduszami hedgingowymi zazwyczaj pobierają od klientów zarówno opłatę za zarządzanie, jak i opłatę za wyniki. „Dwa” oznacza 2% zarządzanych aktywów (AUM) i odnosi się do rocznej opłaty za zarządzanie pobieranej przez fundusz hedgingowy za zarządzanie aktywami. „Dwadzieścia” odnosi się do standardowej opłaty za wyniki lub opłaty motywacyjnej w wysokości 20% zysków osiąganych przez fundusz powyżej określonego z góry określonego poziomu odniesienia. Chociaż ten lukratywny układ opłat spowodował, że wielu zarządzających funduszami hedgingowymi stało się niezwykle bogatymi, w ostatnich latach struktura opłat została z różnych powodów pod ostrzałem inwestorów i polityków.

Jak działa Dwa i Dwadzieścia

Opłata za zarządzanie w wysokości 2% jest wypłacana zarządzającym funduszami hedgingowymi niezależnie od wyników funduszu. Zarządzający funduszem hedgingowym z 1 miliardem AUM zarabia 20 milionów dolarów rocznie na opłatach za zarządzanie, nawet jeśli fundusz osiąga słabe wyniki. Opłata za wyniki w wysokości 20% jest naliczana, jeśli fundusz osiągnie poziom wyników przekraczający określony próg bazowy, znany jako hurdle rate. Stopa przeszkód może być albo ustaloną wartością procentową, albo może być oparta na benchmarku, takim jak zwrot z indeksu akcji lub obligacji.

Niektóre fundusze hedgingowe muszą również zmagać się z wysokim znakiem wodnym,. który ma zastosowanie do ich opłaty za wyniki. Polityka wysokiego znaku wodnego określa, że zarządzający funduszem otrzyma tylko procent zysków, jeśli wartość netto funduszu przekroczy poprzednią najwyższą wartość. Uniemożliwia to zarządzającemu funduszem wypłatę dużych kwot za słabe wyniki i zapewnia, że wszelkie straty muszą zostać pokryte przed wypłaceniem opłat za wyniki.

Dwa i dwadzieścia: sumując się do miliardów

Według Bloomberga dziesięciu najlepiej opłacanych menedżerów funduszy hedgingowych zarobiło w 2018 r. 7,7 mld USD, co zwiększyło ich łączną wartość netto do 70,7 mld USD .

TTT

Źródło: Bloomberg

Gigantyczne fundusze hedgingowe założone przez tych tytanów funduszy urosły tak duże, że wygenerowały setki milionów w samych opłatach za zarządzanie. Ich skuteczne strategie na przestrzeni wielu lat - jeśli nie dziesięcioleci - przyniosły również miliardy tych funduszy w opłatach za wyniki. Podczas gdy wysokie opłaty pobierane przez zarządzających gwiazdami funduszy hedgingowych mogą być uzasadnione ich trwałymi wynikami, pytaniem za miliard dolarów jest to, czy większość zarządzających funduszami generuje wystarczające zwroty, aby uzasadnić ich model opłat za dwa i dwadzieścia.

Czy dwa i dwadzieścia jest uzasadnione?

Jim Simons, najlepiej opłacany menedżer funduszy hedgingowych w ostatnich latach, założył Renaissance Technologies w 1982 roku. Simons, wielokrotnie nagradzany matematyk (i były łamacz kodów NSA), stworzył Renaissance jako fundusz ilościowy, który wykorzystuje wyrafinowane modele ilościowe i strategie handlowe . Jeden z najbardziej udanych funduszy hedgingowych na świecie, Renaissance jest najbardziej znany z ogromnych zwrotów generowanych przez swój flagowy fundusz Medallion. Simons uruchomił Medallion w 1988 roku i przez następne 30 lat generował średni roczny zwrot w wysokości około 40%, w tym średni zwrot 71,8% rocznie w latach 1994-2014. Zwroty te są po opłatach za zarządzanie Renaissance w wysokości 5% i opłatach za wyniki w wysokości 44%. Medallion jest zamknięty dla inwestorów zewnętrznych od 2005 roku i obecnie zarządza tylko pieniędzmi dla pracowników Renaissance. Renaissance miał 75 miliardów dolarów w AUM w kwietniu 2020 r., więc mimo że Simons ustąpił ze stanowiska szefa w 2010 r., te nadmierne opłaty powinny nadal przyczyniać się do wzrostu jego wartości netto.

Ale takie znakomite wyniki są raczej wyjątkiem niż normą w branży funduszy hedgingowych. Chociaż z definicji oczekuje się, że fundusze hedgingowe będą zarabiać pieniądze na dowolnym rynku ze względu na ich zdolność do zajmowania pozycji długich i krótkich, ich wyniki od lat pozostają w tyle za indeksami akcyjnymi. Według dostawcy danych Hedge Fund Research (HFR) w ciągu dziesięciu lat od 2009 do 2018 roku fundusze hedgingowe miały średni roczny zwrot w wysokości 6,09 procent, co stanowi mniej niż połowę 15,82% rocznego zwrotu S&P 500 w tym okresie. W 2018 r. fundusze hedgingowe zwróciły -4,07% w porównaniu z całkowitym zwrotem S&P 500 (z uwzględnieniem dywidend) wynoszącym -4,38%.

Na podstawie danych z HFR, analiza CNBC wykazała, że rok 2018 był pierwszym od dekady, w którym fundusze hedgingowe osiągnęły lepsze wyniki niż S&P 500, choć tylko o niewielką marżę.

Warren Buffett w swoim liście do akcjonariuszy Berkshire Hathaway z lutego 2017 r. oszacował, że poszukiwanie przez „elitę” finansową – taką jak osoby zamożne, fundusze emerytalne i dotacje na studia, z których wszyscy są typowymi inwestorami funduszy hedgingowych – w celu uzyskania lepszych porad inwestycyjnych spowodowało, że w ciągu ostatniej dekady zmarnowało łącznie ponad 100 miliardów dolarów .

Zaktualizowano dwa i dwadzieścia lat

Według HFR chroniczne słabsze wyniki i wysokie opłaty powodują, że inwestorzy uciekają z funduszy hedgingowych, a od początku 2016 r. wypłacono 94,3 miliarda dolarów netto.

Rozprzestrzenianie się funduszy hedgingowych, których szacuje się, że obecnie działa ponad 11 000 w porównaniu z mniej niż 1000 funduszy 30 lat temu, również spowodowało pewną presję na obniżenie opłat. Przeciętny fundusz pobiera obecnie opłatę za zarządzanie w wysokości 1,5% i 17% opłaty za wyniki w porównaniu z 1,6% i 20% 10 lat temu.

Zarządzający funduszami hedgingowymi również znajdują się pod presją polityków, którzy chcą przeklasyfikować opłaty za wyniki jako zwykły dochód dla celów podatkowych, a nie zyski kapitałowe. Podczas gdy opłata za zarządzanie w wysokości 2% pobierana z opłat hedgingowych jest traktowana jako zwykły dochód, opłata w wysokości 20% jest traktowana jako zyski kapitałowe, ponieważ zwroty zazwyczaj nie są wypłacane, ale są traktowane tak, jakby zostały ponownie zainwestowane w środki pieniężne inwestorów funduszu. Ten „ubezpieczony udział” w funduszu umożliwia menedżerom o wysokich dochodach w funduszach hedgingowych, venture capital i private equity opodatkowanie tego strumienia dochodów według stopy zysków kapitałowych wynoszącej 23,8% zamiast najwyższej zwykłej stawki wynoszącej 37%. W marcu 2019 r. Demokraci w Kongresie przywrócili przepisy mające na celu zniesienie cieszącej się wielką krytyką ulgi podatkowej związanej z odsetkami .

Przykład dwóch i dwudziestu

Załóżmy, że hipotetyczny fundusz hedgingowy Peak-to-Trough Investments (PTI) miał 1 miliard dolarów w AUM na początku roku 1 i jest zamknięty dla inwestorów. AUM funduszu rośnie do 1,15 miliarda dolarów na koniec pierwszego roku, ale pod koniec drugiego roku spada do 920 milionów dolarów, po czym odbije się do 1,25 miliarda dolarów pod koniec roku 3. ", łączne opłaty roczne dokonywane przez fundusz na koniec każdego roku można obliczyć w następujący sposób:

1 rok:

Fundusz AUM na początku roku 1 = 1000 mln USD

Fundusz AUM na koniec roku 1 = 1150 mln USD

Opłata za zarządzanie = 2% AUM na koniec roku = 23 mln USD

Opłata za wyniki = 20% wzrostu funduszu = 150 mln USD x 20% = 30 mln USD

Łączne opłaty za fundusze = 23 mln USD + 30 mln USD = 53 mln USD

Rok 2:

Fundusz AUM na początku roku 2 = 1150 mln USD

Fundusz AUM na koniec roku 2 = 920 mln USD

Opłata za zarządzanie = 2% AUM na koniec roku = 18,4 mln USD

Opłata za wyniki = Nie płatne, ponieważ nie przekroczono wysokiego znaku wodnego w wysokości 1150 mln USD

Całkowite opłaty za fundusze = 18,4 mln USD

Rok 3:

Fundusz AUM na początku 3. roku = 920 mln USD

Fundusz AUM na koniec roku 3 = 1250 mln USD

Opłata za zarządzanie = 2% AUM na koniec roku = 25 mln USD

Opłata za wyniki = 20% wzrostu funduszu powyżej wysokiego znaku wodnego = 100 mln USD x 20% = 20 mln USD

Łączne opłaty za fundusze = 25 mln USD +20 mln USD = 45 mln USD

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Dwa odnosi się do standardowej opłaty za zarządzanie w wysokości 2% aktywów rocznie, a 20 oznacza opłatę motywacyjną w wysokości 20% zysków powyżej pewnego progu znanego jako przeszkoda.

• Ta lukratywna umowa dotycząca opłat spowodowała, że wielu zarządzających funduszami hedgingowymi stało się multimilionerami, a nawet miliarderami, ale w ostatnich latach znalazło się pod ścisłą kontrolą inwestorów i polityków.

• Wysoki znak wodny może mieć zastosowanie do opłaty za wyniki; określa, że zarządzający funduszem otrzyma wypłatę procentu zysków tylko wtedy, gdy wartość netto funduszu przekroczy jego poprzednią najwyższą wartość.