Penerima Menengah

Apakah Benefisiari Menengah?

Benefisiari sekunder, juga dikenali sebagai benefisiari luar jangka, ialah orang atau entiti yang mewarisi aset di bawah wasiat, amanah atau akaun (cth, polisi insurans atau anuiti) apabila benefisiari utama meninggal dunia sebelum pemberi.

Benefisiari menengah atau luar jangka mewarisi aset hanya apabila memenuhi syarat tertentu, seperti kematian benefisiari utama atau keputusan benefisiari utama untuk menolak warisan mereka. Jika benefisiari utama tidak dapat ditemui pada masa pemberi hibah meninggal dunia, aset boleh diserahkan kepada benefisiari sekunder. Keperluan dan masa untuk mencari benefisiari utama berbeza-beza mengikut akaun atau dokumen undang-undang yang mengawal aset.

Memahami Penerima Menengah

Pihak juga boleh menamakan benefisiari menengah untuk akaun persaraan atau kenderaan pelaburan dan persaraan lain; berbuat demikian boleh mengelakkan probet jika benefisiari utama tidak dapat mewarisi aset. Contohnya, apabila polisi insurans dikeluarkan, anuiti, 401(k), 529 pelan simpanan kolej, akaun simpanan kesihatan ( HSA ), atau amanah, pemegang akaun menamakan siapa atau apa (cth, amanah atau amal) yang dia mahu menerima harta tersebut apabila meninggal dunia. Kadangkala, pihak yang dinamakan boleh menerima aset jika pemegang akaun tidak berupaya. Dalam senario ini, selalunya mungkin untuk menamakan lebih daripada satu penerima utama atau kontinjen, memperuntukkan peratusan di kalangan mereka yang dipilih. Banyak dasar melarang memperuntukkan amaun kerana nilai mungkin berubah sepanjang hayat akaun dan, oleh itu, boleh menimbulkan masalah selepas kematian.

Menetapkan benefisiari boleh menjadi satu proses yang canggih. Sebagai contoh, sesetengah akaun membenarkan penetapan per-stirpes, di mana waris benefisiari menerima aset yang diagihkan jika benefisiari mendahului pemegang akaun.

Pertimbangan Khas

Wasiat ialah perisytiharan yang boleh dikuatkuasakan secara undang-undang yang memperincikan cara seseorang ingin mengagihkan aset mereka semasa kematian. Walaupun formatnya berbeza-beza, kebanyakannya mengikut susun atur yang agak seragam, bermula dengan kenyataan bahawa pewasiat, yang mesti berumur sekurang-kurangnya 18 tahun atau berkahwin, adalah umur yang sah dan membuat kehendak mereka sendiri. Juga, wasiat itu menamakan wasi (orang yang melaksanakan atau melaksanakan wasiat), penjaga untuk kanak-kanak di bawah umur, dan benefisiari. Sebagai contoh, wasiat boleh memperincikan akaun bank dan membahagikan harta di kalangan beberapa individu. Aset yang dimiliki bersama juga dibahagikan dengan sewajarnya. Dalam wasiat, adalah penting untuk menjadi sejelas dan sespesifik yang mungkin untuk mengelakkan cabaran undang-undang dan perbelanjaan yang berkaitan.

Kebanyakan negeri memerlukan kehadiran saksi pada pelaksanaan wasiat. Di Iowa, sebagai contoh, wasiat yang sah mesti mempunyai dua saksi yang cekap, sekurang-kurangnya berumur 16 tahun. Individu ini mesti menandatangani wasiat di hadapan kedua-dua pewasiat dan satu sama lain. Selain itu, pewasiat mesti secara lisan mengesahkan di hadapan saksi bahawa ia adalah wasiatnya .

Dalam sesetengah kes, wasiat boleh dibuktikan sendiri. Ini boleh berlaku jika, pada masa ia dicipta, kedua-dua pewasiat dan saksi menandatangani afidavit yang menerangkan bagaimana wasiat itu dilaksanakan. Dalam semua kes, adalah disyorkan untuk mendapatkan bantuan peguam untuk memastikan bahawa wasiat itu sah dan arahannya dilaksanakan seperti yang dikehendaki.

Sorotan

• Dalam sesetengah keadaan, benefisiari sekunder boleh mewarisi aset jika benefisiari utama menafikan warisan mereka atau tidak berupaya.

• Penerima sekunder boleh dinamakan dalam akaun wasiat, amanah, persaraan atau pelaburan, dan akaun lain di mana aset boleh diwarisi.

• Benefisiari menengah atau luar jangka ialah orang atau entiti yang ditetapkan untuk mewarisi aset jika benefisiari utama mendahului pemberi.