Tanda dagangan

Apakah Tanda Dagangan?

Istilah tanda dagangan merujuk kepada lambang, frasa, perkataan atau simbol yang boleh dikenali yang menandakan produk tertentu dan secara sah membezakannya daripada semua produk lain seumpamanya. Tanda dagangan secara eksklusif mengenal pasti produk sebagai milik syarikat tertentu dan mengiktiraf pemilikan jenama itu. Tanda dagangan biasanya dianggap sebagai satu bentuk harta intelek dan mungkin atau mungkin tidak didaftarkan.

Memahami Tanda Dagangan

Tanda dagangan bukan sahaja membantu membezakan produk dalam sistem perundangan dan perniagaan—tetapi sama pentingnya—dengan pengguna. Ia digunakan untuk mengenal pasti dan melindungi perkataan dan elemen reka bentuk yang mengenal pasti sumber, pemilik atau pembangun produk atau perkhidmatan. Ia boleh berupa logo korporat, slogan, band atau nama jenama produk. Sama seperti tanda dagangan, tanda perkhidmatan mengenal pasti dan membezakan sumber perkhidmatan dan bukannya produk, dan istilah tanda dagangan sering digunakan untuk merujuk kepada tanda dagangan dan tanda perkhidmatan.

Menggunakan tanda dagangan menghalang orang lain daripada menggunakan produk atau perkhidmatan syarikat atau individu tanpa kebenaran mereka. Mereka juga melarang sebarang tanda yang mempunyai kemungkinan kekeliruan dengan yang sedia ada. Ini bermakna perniagaan tidak boleh menggunakan simbol atau nama jenama jika ia kelihatan atau terdengar serupa, atau mempunyai maksud yang serupa dengan yang sudah ada dalam buku—terutamanya jika produk atau perkhidmatan itu berkaitan. Contohnya, syarikat minuman ringan tidak boleh menggunakan simbol yang kelihatan seperti Coca-Cola secara sah dan ia tidak boleh menggunakan nama yang terdengar seperti Coke.

Tanda dagangan tidak perlu didaftarkan untuk pemilik untuk menghalang orang lain daripada menggunakannya atau tanda serupa yang mengelirukan.

Tanda dagangan di Amerika Syarikat didaftarkan melalui Pejabat Paten dan Tanda Dagangan Amerika Syarikat (USPTO) dan dikenal pasti dengan simbol ®. Tetapi tanda dagangan tidak perlu didaftarkan untuk memberikan hak perlindungan kepada syarikat atau individu. Tanda dagangan yang tidak berdaftar boleh dikenali dengan simbol ™. Dengan menggunakan simbol ini, pengguna tanda dagangan menunjukkan mereka menggunakan undang-undang biasa untuk melindungi kepentingan mereka.

Undang-undang yang mengawal tanda dagangan tidak pernah luput. Ini bermakna pemegang mempunyai hak untuk tanda dagangan sepanjang hayat produk atau perkhidmatan. Tetapi terdapat pengecualian tertentu. Pengguna dikehendaki menggunakan tanda dagangan secara berterusan dan sah untuk memanfaatkan undang-undang tanda dagangan. Jadi syarikat atau individu mesti kerap mengeluarkan,. menghasilkan, memasarkan dan menjual produk dengan tanda dagangan tertentu agar undang-undang tanda dagangan boleh dikuatkuasakan. Ini boleh dilakukan setiap lima tahun dengan memfailkan perisytiharan seksyen 8 melalui USPTO. Kegagalan untuk memfailkan ini boleh mengakibatkan kehilangan pendaftaran.

Pertimbangan Khas

Tanda dagangan boleh dibeli dan dijual. Sebagai contoh, Nike (NKE) membeli logo Swoosh yang boleh dikenali serta-merta pada tahun 1971 daripada seorang pelajar seni grafik dengan harga sekali $35. Tanda dagangan juga boleh dilesenkan kepada syarikat lain untuk masa yang dipersetujui atau di bawah syarat tertentu, yang boleh menghasilkan jenama silang. Ambil perhubungan LEGO dengan francais filem tertentu, sebagai contoh. Syarikat swasta itu melesenkan banyak sub-jenama terkenal seperti Star Wars dan DC Comics untuk menghasilkan versi LEGO produk popular.

Seperti yang dinyatakan di atas, tanda dagangan juga digunakan sebagai cara yang berkesan untuk memasarkan nama jenama. Malah, kuasa penjenamaan dalam perniagaan adalah kritikal dan boleh mengisi volum, dan penggunaan jenama dalam pemasaran adalah legenda. Sesetengah jenama, seperti Kleenex, sangat menonjol dan mempunyai identiti jenama yang berjaya sehinggakan mereka hampir menggantikan kata nama yang merupakan perkataan asal untuk item atau perkhidmatan tersebut, seperti meminta Kleenex dan bukannya tisu. Kimberly Clark (KMB) memiliki tanda dagangan Kleenex dan melancarkan jenama itu pada tahun 1924 sebagai tisu pakai buang untuk menanggalkan kosmetik. Pada tahun 1930, syarikat itu melancarkan lagi jenama itu—kali ini sebagai pengganti sapu tangan. Sejak itu, Kleenex telah menjadi tisu muka terjual nombor satu di dunia.

Begitu juga, kami biasanya tidak meminta "pembalut pelekat diri dengan pelapik kapas steril" tetapi lebih tepat untuk meminta bantuan band. Barangan pengguna dan gergasi farmasi Johnson & Johnson (JNJ) mula membuat pembalut kasa steril seawal tahun 1887. Tetapi hanya pada tahun 1920 syarikat itu melancarkan pembalut pelekat Jenama BAND-AID®. Seorang pembeli kapas untuk Johnson & Johnson, Earle Dickson, mencipta alat bantuan band:

Isteri Dickson kerap memotong jari di dapur. Jadi, Dickson mahukan pembalut yang boleh digunakan oleh isterinya dengan mudah. Dia menggabungkan dua produk awal syarikat (pita pelekat dan kain kasa) dengan meletakkan jalur kain kasa di tengah-tengah sekeping pita pembedahan panjang yang dia tutup dengan kain untuk mengelakkan pelekat itu melekat. Isterinya kemudian boleh membalut lukanya dengan potongan pita dan kain kasa. Dickson menunjukkan ciptaan itu kepada bosnya, yang memberitahu presiden syarikat James Wood Johnson, dan produk baharu telah dilahirkan.

Tanda dagangan lwn. paten vs. hak cipta

Tanda dagangan jelas berbeza daripada paten dan hak cipta. Paten memberikan hak reka bentuk, proses dan ciptaan kepada sekeping harta kepada penciptanya. Untuk didaftarkan, pencipta mesti membuat pendedahan penuh ciptaan—reka bentuk dan prosesnya—sendiri melalui USPTO. Ini memberikan perlindungan penuh kepada pencipta ke atas produk atau perkhidmatan yang dipersoalkan untuk tempoh masa tertentu—biasanya 20 tahun. Sesiapa sahaja boleh menggunakan ciptaan itu dengan menghasilkan, memasarkan dan menjualnya selepas paten tamat tempoh. Ini adalah perkara biasa dalam industri farmaseutikal. Syarikat ubat yang mematenkan ubat mempunyai hak eksklusif ke atasnya untuk tempoh masa tertentu sebelum syarikat lain boleh memasarkan dan menjual jenama generik kepada orang ramai.

Hak cipta,. sebaliknya, memberi perlindungan kepada pemilik harta intelek untuk menyalinnya secara sah. Pemilik hak cipta dan mereka yang mempunyai kuasa boleh mengeluarkan semula karya berkaitan secara eksklusif untuk keuntungan kewangan untuk tempoh masa tertentu—biasanya sehingga 70 tahun selepas kematian mereka. Perisian, seni, filem, muzik dan reka bentuk hanyalah sebahagian daripada contoh kerja yang dilindungi oleh hak cipta. Walau bagaimanapun, nama jenama, slogan dan logo tidak dilindungi. Untuk mendapatkan hak cipta dan mencegah pelanggaran hak cipta,. pemfail mesti membuat permohonan dengan Pejabat Hak Cipta AS.

##Sorotan

• Walaupun tanda dagangan tidak luput, pemilik mesti menggunakannya secara tetap untuk menerima perlindungan yang berkaitan dengannya.

• Ia secara sah membezakan produk atau perkhidmatan daripada semua yang lain seumpamanya dan mengiktiraf pemilikan syarikat sumber terhadap jenama itu.

• Tanda dagangan mungkin atau mungkin tidak didaftarkan dan masing-masing dilambangkan dengan simbol ® dan ™.

• Tanda dagangan ialah simbol, frasa atau perkataan yang mudah dikenali yang menandakan produk tertentu.