Umowa adhezji

Co to jest umowa adhezji?

Umowa adhezyjna to umowa, w której jedna ze stron ma znacznie większą władzę w zakresie ustalania warunków umowy niż druga. Aby umowa o przystąpieniu istniała, oferent musi dostarczyć klientowi standardowe warunki,. które są identyczne z warunkami oferowanymi innym klientom. Te warunki nie podlegają negocjacjom, co oznacza, że słabsza strona umowy musi zgodzić się na umowę taką, jaka jest, a nie domagać się dodania, usunięcia lub zmiany klauzul. Kontrakty adhezyjne mogą być również określane jako kontrakty wzorcowe lub kontrakty standardowe.

Zrozumienie umów adhezji

Umowy adhezyjne są często wykorzystywane do ubezpieczenia, leasingu,. zakupu pojazdów, kredytów hipotecznych i innych transakcji, w których będzie duża liczba klientów, którzy będą podlegać jakiejś standardowej formie umowy. W umowie ubezpieczenia firma i jej agent mają prawo sporządzić umowę, podczas gdy potencjalny ubezpieczający ma jedynie prawo do odmowy; klient nie może sprzeciwić się ofercie ani stworzyć nowej umowy, na którą ubezpieczyciel może się zgodzić. Ważne jest, aby uważnie przeczytać umowę adhezyjną, ponieważ wszystkie informacje i zasady zostały napisane przez drugą stronę.

Umowy adhezyjne są zazwyczaj wykonalne w Stanach Zjednoczonych dzięki jednolitemu kodeksowi handlowemu (UCC). UKC pomaga zapewnić, że transakcje handlowe odbywają się na podstawie podobnego zestawu przepisów w całym kraju. Chociaż UCC jest śledzony przez większość stanów amerykańskich, nie został on w pełni przyjęty przez niektóre jurysdykcje, takie jak Samoa Amerykańskie i Portoryko. Luizjana jest osamotniona wśród 50 stanów, ponieważ przyjęła tylko część UCC . postanowienia dotyczące zawieranych umów sprzedaży lub dzierżawy towarów. Umowy o przystąpieniu podlegają jednak dodatkowej kontroli i interpretacji zgodnie z prawem państwowym.

Historia umów adhezji

Kontrakty adhezyjne powstały jako koncepcja we francuskim prawie cywilnym, ale nie weszły do amerykańskiego orzecznictwa, dopóki Harvard Law Review nie opublikował wpływowego artykułu na ten temat autorstwa Edwina W. Pattersona w 1919 roku. Następnie większość amerykańskich sądów przyjęła tę koncepcję , pomogła w dużej mierze sprawa Sądu Najwyższego Kalifornii , który zatwierdził analizę adhezji w 1962 roku .

Podobnie jak w przypadku większości aspektów prawa umów, legalność i wykonalność umów adhezji kształtowały się z biegiem czasu. Orzecznictwo i interpretacja mogą się różnić w zależności od stanu, ale ogólnie przyjmuje się, że umowy adhezyjne są skutecznym sposobem obsługi standardowych transakcji. Korzystanie z umów adhezyjnych oszczędza firmom i klientom czas i pieniądze w zakresie doradztwa prawnego, gdy są one wykonywane prawidłowo. Jednak prawo dotyczące umów adhezji zawsze ewoluuje. Na przykład, cyfrowe umowy adhezyjne podpisane online zostały zakwestionowane w sądzie za zakopanie klauzul lub utrudnienie odczytania niektórych klauzul, więc cyfrowa umowa adhezyjna musi teraz być jak najbardziej zbliżona do umowy papierowej.

Wykonalność umów adhezji

Aby umowa była traktowana jako umowa adhezyjna, musi być przedstawiona jako umowa typu „weź lub zostaw”, co nie daje jednej ze stron możliwości negocjowania ze względu na ich nierówną pozycję przetargową. Kontrakty adhezyjne podlegają jednak kontroli, która zwykle przybiera jedną z dwóch form.

Sądy tradycyjnie stosowały doktrynę uzasadnionych oczekiwań w celu sprawdzenia, czy umowa adhezyjna jest wykonalna. Zgodnie z tą doktryną określone części umowy adhezyjnej lub cała umowa mogą zostać uznane za niewykonalne, jeżeli warunki umowy wykraczają poza to, czego racjonalnie oczekiwałaby słabsza strona. To, czy umowa jest uzasadniona w swoich oczekiwaniach, zależy od wyeksponowania warunków, celu warunków i okoliczności towarzyszących akceptacji umowy.

Doktryna braku słuszności była również wykorzystywana w prawie umów do kwestionowania niektórych umów adhezyjnych. Nieprzytomność to doktryna specyficzna dla faktów, wywodząca się z tych samych zasad słuszności – w szczególności z idei negocjacji w dobrej wierze. Brak rozsądku w umowach adhezyjnych pojawia się zwykle wtedy, gdy jedna ze stron nie ma sensownego wyboru z powodu jednostronnych postanowień umownych w połączeniu z nierozsądnie opresyjnymi warunkami, których nikt nie chciałby lub nie powinien zaakceptować. Mówiąc najprościej, jeśli umowa jest wyjątkowo nieuczciwa wobec strony podpisującej, może zostać uznana za niewykonalną w sądzie.

Doktryna braku sumienia przenosi punkt ciężkości z tego, czego klient może racjonalnie oczekiwać, na motywy dostawcy. Łatwiej jest spierać się o brak sumienia, jeśli dostawca czerpie znaczne zyski z umowy, zwłaszcza jeśli wysokość zysku jest w jakiś sposób powiązana z brakiem siły przetargowej strony słabszej. Niektórzy eksperci prawni odrzucili to podejście, ponieważ ma ono wpływ na wolność zawierania umów – koncepcję prawną, zgodnie z którą ludzie mogą swobodnie określać postanowienia umowy bez ingerencji rządu.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Umowy adhezyjne to umowy typu „weź lub zostaw”, w których musisz zaakceptować umowę w całości lub odejść.

• Sądy ostatecznie decydują, co jest uzasadnione w ramach umowy adhezyjnej. Z czasem się to zmieniło i może różnić się w zależności od jurysdykcji.

• Kontrakty adhezyjne mają na celu uproszczenie transakcji handlowych poprzez ujednolicenie umowy pomiędzy dostawcą a nabywcą.

• Aby były wykonalne, umowy adhezyjne nie mogą być nadmiernie jednostronne.