Reasekuracja nadwyżki strat
Co to jest reasekuracja nadwyżki strat?
Reasekuracja nadwyżki strat to rodzaj reasekuracji, w której reasekurator zabezpiecza lub rekompensuje spółce cedującej straty, które przekraczają określony limit. Reasekurator to firma, która zapewnia ochronę finansową firmom ubezpieczeniowym; cedent to towarzystwo ubezpieczeniowe, które przekazuje portfel ubezpieczeniowy reasekuratorowi.
Reasekuracja nadwyżki strat jest formą reasekuracji nieproporcjonalnej. Reasekuracja nieproporcjonalna opiera się na zatrzymaniu strat. W przypadku reasekuracji nieproporcjonalnej spółka cedująca zgadza się przyjąć wszystkie straty do wcześniej określonego poziomu.
W zależności od języka umowy, reasekuracja nadwyżki szkody może dotyczyć wszystkich zdarzeń szkody w okresie polisy lub strat łącznie. Traktaty mogą również stosować zakresy strat, które są zmniejszane wraz z każdym roszczeniem.
Zrozumienie nadwyżki reasekuracji strat
Umowy reasekuracyjne lub fakultatywne umowy reasekuracyjne często określają limit strat, za które będzie odpowiedzialny reasekurator. Limit ten jest uzgodniony w umowie reasekuracyjnej; chroni towarzystwo reasekuracyjne przed nieograniczoną odpowiedzialnością. W ten sposób umowy reasekuracyjne i fakultatywne są podobne do standardowej umowy ubezpieczeniowej, która zapewnia ochronę do określonej kwoty. Chociaż jest to korzystne dla reasekuratora, to na towarzystwie ubezpieczeniowym spoczywa ciężar zmniejszenia strat.
Reasekuracja nadwyżki strat przyjmuje inne podejście niż reasekuracja umowna lub fakultatywna. Firma reasekuracyjna ponosi odpowiedzialność za całkowitą kwotę strat powyżej pewnego limitu. Na przykład umowa reasekuracyjna z rezerwą na nadwyżkę strat może wskazywać, że reasekurator jest odpowiedzialny za straty powyżej 500 000 USD. W takim przypadku, jeśli łączne straty wyniosą 600 000 USD, reasekurator będzie odpowiedzialny za 100 000 USD.
Reasekuracja nadwyżki strat może również działać w nieco inny sposób. Zamiast wymagać, aby reasekurator był odpowiedzialny za wszystkie straty powyżej określonej kwoty, umowa może zamiast tego wskazywać, że reasekurator jest odpowiedzialny za procent strat powyżej tego progu. Oznacza to, że cedent i reasekurator podzielą się łącznymi stratami.
Na przykład umowa reasekuracyjna z rezerwą na nadwyżkę strat może wskazywać, że reasekurator odpowiada za 50% strat powyżej 500 000 USD. W takim przypadku, jeśli łączne straty wyniosą 600 000 USD, reasekurator będzie odpowiadał za 50 000 USD, a spółka cedująca będzie odpowiedzialna za 50 000 USD.
się przed nadmiernymi stratami, polisa reasekuracji nadwyżki strat daje ubezpieczycielowi cedującemu większe zabezpieczenie jego kapitału własnego i wypłacalności. Może również zapewnić większą stabilność w przypadku wystąpienia nietypowych lub poważnych zdarzeń.
Reasekuracja pozwala również ubezpieczycielowi na wystawianie polis obejmujących większy wolumen ryzyk bez nadmiernego podnoszenia kosztów pokrycia ich marginesów wypłacalności – kwoty, o którą aktywa zakładu ubezpieczeń, według wartości godziwej, uważa się za przekraczające jego zobowiązania i inne porównywalne zobowiązań. W rzeczywistości reasekuracja udostępnia ubezpieczycielom znaczne aktywa płynne w przypadku wyjątkowych strat.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Reasekuracja nadwyżki szkód może działać również w nieco inny sposób; zamiast wymagać od reasekuratora odpowiedzialności za wszystkie straty powyżej pewnej kwoty, umowa może zamiast tego wskazywać, że reasekurator jest odpowiedzialny za procent strat powyżej tego progu.
reasekuracja nadwyżki strat przyjmuje inne podejście niż umowa lub polisa reasekuracji fakultatywnej; firma reasekuracyjna ponosi odpowiedzialność za całkowitą kwotę strat powyżej pewnego limitu.
Reasekuracja nadwyżki strat to rodzaj reasekuracji, w której reasekurator zabezpiecza lub rekompensuje spółce cedującej straty, które przekraczają określony limit.
