Rozporządzenie F

Co to jest rozporządzenie F?

Rozporządzenie F to zbiór zasad Rezerwy Federalnej (Fed), które ustalają limity ryzyka, jakie banki posiadające depozyty ubezpieczone przez Federalne Towarzystwo Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) mogą podjąć w swoich transakcjach biznesowych z innymi instytucjami finansowymi.

Zrozumienie przepisu F

Intencją rozporządzenia F jest ograniczenie potencjalnego ryzyka, jakie upadłość instytucji depozytowej może spowodować dla ubezpieczonych instytucji objętych FDIC.

Rozporządzenie wymaga od banków ustanowienia wewnętrznych zasad kontrolujących stopień ryzyka kredytowego i płynności,. jakie podejmują w transakcjach z innymi bankami. Ogranicza również wielkość zaangażowania kredytowego między bankami do 25% kapitału banku w większości przypadków, co oznacza, że banki o wysokiej kapitalizacji mogą pożyczać więcej pieniędzy klientom.

Regulacja F obejmuje zbieranie czeków i różne inne usługi, które większe banki obsługują dla mniejszych. Banki mogą zawierać takie umowy, aby działać efektywniej, podczas gdy mniejszym bankom może brakować środków na samodzielne oferowanie takich usług.

Ponadto rozporządzenie obejmuje niektóre rodzaje transakcji na rynkach finansowych. Swapy procentowe i umowy odkupu (repo) również podlegają tym zasadom.

Wymagania dla Rozporządzenia F

Rozporządzenie ustanawia ogólne limity oparte na kapitale banku dotyczące ekspozycji kredytowej na koniec dnia wobec innych instytucji finansowych. Wymaga to od instytucji, takich jak kasy oszczędnościowe, banki i oddziały banków zagranicznych, które mają depozyty ubezpieczone przez FDIC, stworzenia wewnętrznych zasad oceny i kontroli ich ekspozycji wobec instytucji depozytowych, z którymi prowadzą interesy.

Banki muszą również stworzyć zasady rozliczania ryzyka operacyjnego, płynności i kredytowego przy wyborze innych instytucji do prowadzenia interesów.

Fed pozwala na uchylenie przepisów dla małych instytucji zależnych od usług większych banków.

Banki mogą przekroczyć limit 25% zaangażowania kapitałowego, jeśli są w stanie wykazać, że instytucja, z którą prowadzą interesy, jest odpowiednio dokapitalizowana. Transakcje mogą być również wyłączone z naliczonego limitu zaangażowania kredytowego, jeżeli niosą ze sobą niskie ryzyko straty. Obejmuje to transakcje w pełni zabezpieczone łatwo zbywalnym zabezpieczeniem lub rządowymi papierami wartościowymi.

Zrzeczenie się

Banki mogą ubiegać się o zwolnienie z ignorowania ograniczeń określonych w Regulacji F. Może to nastąpić, jeśli główny nadzorca federalny banku poinformuje Radę Rezerwy Federalnej (FRB), że bank nie miałby dostępu do niezbędnych usług, gdyby nie otworzył się na narażenie przekraczające limity regulacyjne.

Na przykład, jeśli mały bank potrzebuje usług windykacyjnych większego banku, ale jego zaangażowanie przekracza limit, mały bank może ubiegać się o zwolnienie, jeśli nie ma innych dostępnych opcji świadczenia usługi.

Banki, które nie są ubezpieczonymi instytucjami depozytowymi, zazwyczaj nie podlegają przepisom rozporządzenia F.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Intencją tej zasady jest ograniczenie ryzyka strat w lokatach ubezpieczonych federalnie.

• Rozporządzenie F wymaga od banków minimalizowania ryzyka, które podejmują, kiedy prowadzą interesy z innymi bankami.

• Zasada dotyczy wszystkich banków, które posiadają depozyty ubezpieczone federalnie.