TINA
Co to jest TINA?
„Nie ma alternatywy”, często skracane jako „TINA”, to zdanie, które wymyślił wiktoriański filozof Herbert Spencer, a później stało się sloganem brytyjskiej premier Margaret Thatcher w latach 80. XX wieku. Dziś jest często używany przez inwestorów, aby wyjaśnić mniej niż idealną alokację portfela,. zwykle akcji, ponieważ inne klasy aktywów oferują jeszcze gorsze zwroty. Ta sytuacja i późniejsze decyzje inwestorów mogą prowadzić do „efektu TINA”, w którym akcje rosną tylko dlatego, że inwestorzy nie mają realnej alternatywy.
Początki TINA
Herbert Spencer, żyjący w latach 1820-1903, był brytyjskim intelektualistą, który zdecydowanie bronił klasycznego liberalizmu. Wierzył w rządy laissez-faire i pozytywizm – zdolność postępu technologicznego i społecznego do rozwiązywania problemów społecznych – i uważał, że teoria Darwina „przetrwania najsilniejszych” powinna mieć zastosowanie do interakcji międzyludzkich. Krytykom kapitalizmu, wolnego rynku i demokracji często odpowiadał: „Nie ma alternatywy”.
TINA może wywoływać zarówno pozytywne, jak i negatywne skojarzenia. Z pozytywnej strony, wierząc, że nie ma alternatywy dla jakiegoś sposobu działania, wspieraj rajdy wokół wybranej ścieżki. Z drugiej strony takie przekonanie może spowodować utratę nadziei.
Efekt TINA w polityce
Konserwatystka Margaret Thatcher była premierem Wielkiej Brytanii w latach 1979-1990. Użyła tego wyrażenia w podobny sposób jak Spencer, gdy odpowiadała krytykom jej zorientowanej na rynek polityki deregulacji, centralizacji politycznej, cięć wydatków i wycofywania państwo opiekuńcze. Mnóstwo było alternatyw dla tego podejścia, od polityki popieranej przez Partię Pracy po politykę stosowaną w Związku Radzieckim. Jednak dla Thatcher wolnorynkowy neoliberalizm nie miał alternatywy.
Po upadku Związku Radzieckiego amerykański politolog Francis Fukuyama twierdził, że pogląd ten został trwale usprawiedliwiony. Zdyskredytowany komunizm napisał, że żadna ideologia nie może już nigdy poważnie konkurować z kapitalizmem i demokracją: nadszedł „koniec historii”, który obiecał Marks , choć w innej formie.
Wpływ TINA na inwestycje
W ostatnich latach wśród inwestorów zaobserwowano inne wykorzystanie efektu TINA, a wyrażenie to odnosi się teraz do braku zadowalających alternatyw dla inwestycji, która jest postrzegana jako wątpliwa. Na przykład pod koniec hossy inwestorzy mogą być zaniepokojeni możliwością odwrócenia trendu i niechętnie przeznaczają większość swoich portfeli na akcje.
Z drugiej strony, jeśli obligacje oferują niskie rentowności. a aktywa niepłynne , takie jak private equity lub nieruchomości, również są nieatrakcyjne, inwestorzy mogą posiadać akcje pomimo swoich obaw, zamiast wracać do gotówki. Jeśli wystarczająca liczba uczestników jest tego samego zdania, na rynku może wystąpić „efekt TINA”, rosnący stopniowo pomimo widocznego braku czynników napędowych, ponieważ nie ma innych opcji na zwiększenie kapitału.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
TINA to akronim wyrażenia „nie ma alternatywy”.
„Efekt TINA” można zaobserwować na rynkach, na których panują bańki cenowe na aktywach, gdy pomimo podstawowych czynników, rynki wciąż rosną tylko dlatego, że nie ma alternatywy, aby zainwestować pieniądze w inne miejsce.
Zwrot jest używany do wyjaśnienia istnienia suboptymalnych decyzji.
Po raz pierwszy został wymyślony w XIX wieku, a później wykorzystany jako część ideologii neoliberalnej pod koniec XX wieku.
